|

غنی‌سازی، کالایی سیاسی

سؤال: بالاترین دستاورد و بارزترین وجه غنی‌سازی اورانیوم برای ما چیست؟ پاسخ: همان‌طور که پیش از این نیز گفتم، مهم‌ترین وجه غنی‌سازی اورانیوم برای ما، وجه سیاسی آن است. از دیدگاه نگارنده، غنی‌سازی اورانیوم برای ما یک کالای سیاسی است که عمده مصرف آن بر سر میز مذاکره است.

احمد شیرزاد استاد دانشگاه و فعال سیاسی

سؤال: بالاترین دستاورد و بارزترین وجه غنی‌سازی اورانیوم برای ما چیست؟

پاسخ: همان‌طور که پیش از این نیز گفتم، مهم‌ترین وجه غنی‌سازی اورانیوم برای ما، وجه سیاسی آن است. از دیدگاه نگارنده، غنی‌سازی اورانیوم برای ما یک کالای سیاسی است که عمده مصرف آن بر سر میز مذاکره است. انتقاد اساسی من به موضع‌گیری برخی از دوستان که این روزها خواهان تعلیق یا تعطیل‌شدن غنی‌سازی توسط ایران شده‌اند، توجه‌نکردن آنها به این وجه بسیار مهم داستان است. حساسیت طرف اصلی ایران و متحدان او و اعمال فشار بی‌سابقه توسط آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها درباره تعطیل‌‎کردن فرایند غنی‌سازی در ایران یا به‌اصطلاح رسیدن به نقطه صفر در غنی‌سازی، نشان می‌دهد دستیابی به فناوری غنی‌سازی توسط ایران برای آنها بسیار گران تمام شده است. آنها در همین جنگ اخیر میلیاردها دلار برای توقف غنی‌سازی در ایران هزینه کردند و اعتبار نظامی‌شان به چالش کشیده شد.

در برجام نیز آنها حاضر به دادن امتیاز در قبال محدودشدن غنی‌سازی ایران شده بودند؛ بنابراین اگر در مورد ایران ۱۴۰۴ صحبت کنیم و نه ایران ۱۳۸۲ روشن است که در شرایط حاضر کالایی بسیار گران‌قیمت به نام توان‌مندی غنی‌سازی در دست ماست که می‌توانیم با اتکا بر آن با قدرت بیشتری در سر میز مذاکره به چانه‌زنی بپردازیم. هیچ آدم عاقلی پیشاپیش دست خود را از اصلی‌ترین حربه‌ای که در فرایند چانه‌زنی دارد، تهی نمی‌کند. اگر ما به توصیه برخی از دوستان پیشاپیش اعلام کنیم که غنی‌سازی را به کنار می‌نهیم، طرف مقابل هیچ الزامی برای دادن امتیاز در خود نمی‌بیند.

اما غنی‌سازی از وجه دیگری نیز برای ما ارزشمند است و آن غرور ملی ایرانیان است. من شخصا دوست داشتم که این اتفاق نمی‌افتاد. اما به هر حال بیست و چند سال درگیری در پرونده هسته‌ای، تبلیغات گسترده رسانه‌های رسمی به‌ویژه صداوسیما و فشارهای سیاسی غربی‌ها که شما نباید غنی‌سازی کنید، همه اینها دست به دست هم داد و غنی‌سازی را به‌عنوان نماد «ما می‌توانیم» برای ایرانیان به عرصه آورد. این حس اعتمادبه‌نفس و احساس توانمندی در جای خود ارزشمند است. جامعه ایران با خود حساب می‌کند که وقتی ما در صنعتی که تمام درهای آن را به رویمان بسته بود توانستیم سدها را بشکنیم و راه خود را باز کنیم، در هیچ زمینه دیگری نیز دست‌بسته و زمین‌گیر نخواهیم بود. خوشبختانه این مقصود در هر صورتی تحصیل شده و امکان محو آن وجود ندارد. سرنوشت تقابل سیاسی ما با غربی‌ها هرچه باشد، حتی در صورتی که بنا بر صلاحدید مسئولان کشور به محدودیت‌هایی هم تن دهیم، اما غرور ملی و احساس توانمندی جامعه ایران سر جای خودش هست و کسی نمی‌تواند آنها را به چالش بکشد.

 

آخرین مقالات منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.