آیا حزب دموکرات در حال احیای خود است؟
مسیر دشوار ممدانی
زهران ممدانی با انبوهی از وعده‌های جاه‌طلبانه وارد گود سیاست شد. او به ساکنان نیویورک، به‌ویژه آنان که از گرانی زندگی در مهم‌ترین شهر ایالات متحده شکایت دارند، امید داد.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
زهران ممدانی با انبوهی از وعده‌های جاه‌طلبانه وارد گود سیاست شد. او به ساکنان نیویورک، به‌ویژه آنان که از گرانی زندگی در مهم‌ترین شهر ایالات متحده شکایت دارند، امید داد. ظهور زهران ممدانی برای آنها نویدبخش زندگی آسان‌تر در یک ابرشهر گران‌قیمت بود. وعده‌های این جوان ۳۴ساله چنان با شور و شعف بیان شدند که انتظار شهروندان نیویورک را از آینده بالا برده‌اند. اما ناظران شک دارند که آیا ممدانی می‌تواند توقعات نیویورکی‌ها را برآورده کند یا در مرحله عمل شکست خواهد خورد؟
یک قدم جسورانه
نیویورک دهه‌ها بود که با وعده‌های جسورانه و بلندپروازانه از سوی کاندیداهای شهرداری، خداحافظی کرده بود. زهران ممدانی ۳۴ساله اما خاطرات روزهای اوج را به یاد نیویورکی‌ها آورد. وعده سبک زندگی مقرون‌به‌صرفه در گران‌ترین شهر جهان صدها هزار نفر را جذب زهران ممدانی کرد و در نهایت اعتماد آنها باعث شد تا کاندیدای مسلمان هندی‌الاصل با ظاهری تماما شرقی، شهردار نیویورک شود.
نیویورکی‌ها با سابقه زندگی در نیویورکی که اریک آدامز بدنام شهردار آن بود، آینده خود و شهر را تاریک توصیف می‌کردند. در چنین وضعیتی زهران ممدانی، با حضور پرشور، صدایی رسا و سخنرانی‌هایی که یادآور روزهای اوج باراک اوباماست، قلب‌ها را به سمت خود کشید.
در مقابل این امیدها، برخی از ناظران آمریکایی، انتخاب ممدانی را ورود به دورانی پر از تاریکی خوانده بودند. یکی از آنها در ژورنالی آمریکایی با اشاره به دنیایی خیالی که در آن سوسیالیسم بر نیویورک حاکم است، نوشته منطق اقتصادی سوسیالیسم به سمت دیکتاتوری طبقه جدید تمایل دارد. ایدئال‌های قدیمی دگرگونی‌های عجیبی خواهند داشت. آزادی دیگر به معنای نبود اجبار نخواهد بود.
آیا ایده‌های ممدانی در حوزه اقتصاد و مسکن و سیستم حمل‌ونقل شدنی است؟
احتمالا ایده‌های او به طور کامل عملی نخواهند شد. موانع قانونی و سیاسی بیش از حد زیادی وجود دارد. حقوق مالکیت همچنان برای آمریکایی‌ها مقدس است و منافع مالکان آن‌قدر جدی گرفته می‌شود که تغییر آن آسان نیست. خود زهران ممدانی هم ممکن است کاستی‌هایی داشته باشد. هر رهبر منتخبی ممکن است به فردی ناکارآمد تبدیل شود که نتواند تعهد ایدئولوژیک را به عمل تبدیل کند.
آمریکایی‌ها معتقدند اداره نیویورک، پس از اداره کل ایالات متحده که از سوی رئیس‌جمهور انجام می‌شود، سخت‌ترین کار سیاسی در این کشور است. اغلب شهردارهای پیشین، در اداره آن با مشکلات عدیده‌ای مواجه بوده‌اند.
ممدانی هرچند در توصیف وعده‌هایش به‌روشنی اعلام کرد که چه برنامه‌ای برای تأمین مالی پروژه‌هایش دارد، اما دست‌تنها قادر به پیشبرد ایده‌هایش نخواهد بود. ایده‌هایی چون افزایش نرخ مالیات شرکتی در نیویورک و افزایش مالیات ثروتمندان، مواردی هستند که نیاز به همکاری با مجلس ایالتی نیویورک دارند. معضل بعدی برای ممدانی کتی هوچول، فرماندار نیویورک است که با افزایش مالیات موافق نیست و دل خوشی هم از شهردار سوسیال‌دموکرات ندارد.
امید به حزب دموکرات باز گشته است؟
دموکرات‌ها در مورد زهران ممدانی به‌شدت عجیب عمل کرده‌اند. هرچند باراک اوباما، رئیس‌جمهور پیشین به ممدانی تلفن زد و حمایتش را از اول اعلام و سپس پشت او ایستاد، اما گروه‌های دیگری از دموکرات‌ها به زهران و ایده‌هایش به دیده تردید نگاه می‌کنند. این مشابه همان نگاه و نظری است که آنها سال‌ها نسبت به برنی سندرز، سیاست‌مدار سوسیالیست و حامی ممدانی داشتند.
اما به نظر می‌رسد بارقه‌هایی از امید در میان دموکرات‌ها دیده می‌شود. آنها که پس از انتخاب دونالد ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور ایالات متحده و شکست کاملا هریس سعی در خودانتقادی و بازاندیشی خود داشتند، حالا در نیویورک نماینده دارند.
گروه‌هایی از دموکرات‌ها ممدانی را متهم می‌کنند که او به اندازه کافی دموکرات نیست. در واقع باراک اوباما آن فردی است که در میان دموکرات‌های سرشناس ریسک حمایت از یک سوسیال‌دموکرات نزدیک به سندرز را به جان خرید.
این تنها انتخاب ممدانی نیست که خونی تازه در رگ‌های دموکرات‌ها به جریان انداخته است. نیویورک‌تایمز در گزارشی نوشته است: کسب پیروزی‌های قاطع در رقابت‌های فرمانداری در ویرجینیا و نیوجرسی و شهرداری نیویورک و همچنین یک ابتکار عمل بزرگ انتخاباتی در کالیفرنیا، می‌تواند سال آینده پنج کرسی مجلس نمایندگان را برای دموکرات‌ها به ارمغان آورد.
رأی‌دهندگان دموکرات هم حالا احساس می‌کنند که می‌توانند در انتخابات‌های پیش‌رو حرفی برای گفتن داشته باشند. آنها که در سال ۲۰۲۴ با نوعی بی‌انگیزگی و سرخوردگی دست‌وپنجه نرم می‌کردند، حالا ممکن است بخواهند بار دیگر به حزب خود اعتماد کرده و عرصه را بر رقبا تنگ کنند.
هرچند ممدانی توانسته دموکرات‌ها را امیدوار کند، اما حضور او در عرصه سیاست آمریکا، شکاف‌های حزب را هم آشکار کرده است. برای بزرگان دموکرات، اعتماد به مردی که او را پوپولیست می‌دانند و به وعده‌هایش ایمان ندارند دشوار است. گروهی دیگر اما معتقدند حزب دموکرات چاره‌ای ندارد جز اینکه دست از لجاجت کشیده و در نهایت با گزینه‌هایی چون ممدانی و چهره‌هایی که نبض نسل جوان را در دست دارند، کنار بیاید. افرادی چون پیت بوتجج که خود از چهره‌های جنجالی است، معتقدند تنها راه نجات برای دموکرات‌ها ایجاد یک ائتلاف است. بخشی دیگر می‌گویند دموکرات‌ها باید از ظرفیت ویژه افرادی چون زهران ممدانی استفاده کرده و مقابل ترقی‌خواهان کلاه از سر بردارند.
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.
