اهانت با کلید واژه های «صداقت» و «فرهنگ»!

پرونده بایگانی شده جدال مربیان ایرانی و پرتغالی یکبار دیگر مفتوح شده است. در سال هایِ طولانی حضور کارلوس کی روش در فوتبال ایران بارها شاهد انتقاد و البته حمله کلامی طرفین به هم بودیم. البته در بازگشت دوباره کی روش به ایران در آستانه جام جهانی قطر، اتفاق خاصی از این حیث نیفتاد چون اصلا زمانی برای درگیری نبود! حالا مدتی است نام یک پرتغالی دیگر در تیتر رسانه هاست؛ ریکاردو ساپینتو. در واقع صف بندی تعدادی از مربیان داخلی مقابل او یادآور جدال رسانه ای مربیان وطنی با کارلوس کی روش است. گرچه سرمربی استقلال به تنهایی خاستگاه اتفاقات بعضا جنجالی و حاشیه‌ای نیست و همتایان ایرانی او هم در این مهم سهم دارند. نمونه اش همین جدال کلامی عجیب اخیر عبدالله ویسی و ساپینتو. 

کار به جایی رسیده که مثل خیلی از اتفاقات دیگر جامعه، شاهد دوقطبی هستیم. تعدادی تبدیل به منتقد سرسخت ساپینتو شده اند و معتقدند رفتار و اهانت های او باید متوقف شود و در سمت مقابل عده ای نظر دیگری دارند. آنها معتقدند ساپینتو یک مربی برون گرا و احساسی است و در واقع حساسیت ها روی او بیش از حد شده است. البته این دسته افراد به همین بسنده نمی کنند و عامل مهم دیگری را هم در حمایت از ساپینتو تاثیرگذار می دانند؛ اینکه مربی پرتغالی نقاب به چهره ندارد و خودِ خودش است. واقعیت این است که از بس در جامعه با نقاب زندگی کرده ایم و با نقاب دارهای خوش خط و خال سر و کار داشته ایم که فکر می کنیم اگر کسی فحاشی کرد و رفتار زشتی داشت، حداقلش این است که ظاهر و باطنش یکی است!

اینها یک روی سکه است و شاید بتوان نقد بیشتری به تعدادی از مربیان داخلی داشت. همان هایی که مثل عبدالله ویسی هستند و برای اینکه ثابت کنند خودشان در جایگاه درست ایستاده اند و مقصر جنجال و بی احترامی فرد دیگری است، از ابزاری چون تحقیر و تخریب بهره می گیرند. اوضاع جایی عجیب و رقت انگیز می شود که از «فرهنگ» و «تمدن» چند هزار ساله ایرانیان صحبت شود و در ادامه اهانت صورت گیرد. در واقع این کلیدواژه ها مجوزی برای آنهاست که بادی به غبغب انداخته و هر چه می خواهند بگویند! اینکه در کشمکشی فوتبالی بخواهیم به یاد ساپینتو بیاوریم که پرتغالی ها چه بوده اند و چه هستند، چندان جالب نیست و اتفاقا دور از همان فرهنگ و پیشینه غنی ایرانی هاست. ویسی گفته:«فرهنگ ما کجا و فرهنگ مملکت شما کجا؟!» این وسط یکی هم مثل اصغر شرفی به رفتارهای سرمربی استقلال که چالش‌های زیادی به همراه داشته، اشاره می کند و می گوید: «حرکاتی که او از خود نشان می‌دهد قابل تحمل نیست. اگر جای ویسی بودم با مشت به سینه ساپینتو می‌کوبیدم.» باور کردنی نیست که او در بخش دیگری از این مصاحبه تاکید می کند اگر ساپینتو ادب ندارد، به او یاد بدهند...

اینجا بهشت حراف ها و هتاک هاست. هر کسی بیشتر اهانت می کند، نگاه‌های بیشتری به سمتش می رود و طرفداران بیشتری جذب می کند!