اسرائیل چرخه بی‌پایان خشونت

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

در شب دوازدهم به سیزدهم ژوئن، هم‌زمان با ادامه گفت‌و‌گوهای هسته‌ای میان واشنگتن و تهران، نیروی هوایی اسرائیل با نقض آشکار حقوق بین‌الملل، به مواضعی در خاک ایران حمله کرد. در‌حالی‌که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، با حکم بازداشت دیوان کیفری بین‌المللی به اتهام ارتکاب جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت روبه‌رو است، این کشور وارد جنگی تهاجمی با ایران شده و با این اقدام توجه رسانه‌ها را از بحران انسانی در نوار غزه منحرف کرده است.

ایران، به‌عنوان یکی از امضا‌کنندگان معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT)، برخلاف اسرائیل که از پذیرش بازرسی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی خودداری می‌کند، تا پیش از خروج یک‌جانبه آمریکا در ماه می ‌۲۰۱۸، به مفاد توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ (برجام) پایبند بود؛ مسئله‌ای که بارها از سوی آژانس تأیید شده بود.

پس از لغو یک‌‌جانبه توافق از سوی واشنگتن، ایران نیز تعهدات خود را کاهش داد و سطح غنی‌سازی اورانیوم را تا حدود ۶۰ درصد افزایش داد. کارشناسان نظامی بر این باورند که با تصمیمی سیاسی و تنها در چند هفته، تهران می‌تواند به سطح ۹۰ درصد مورد نیاز برای تولید سلاح هسته‌ای دست یابد. البته تبدیل این توانمندی به سلاح واقعی، دست‌کم به یک سال و نیم زمان فنی نیاز دارد.

در هفته‌های اخیر، گفت‌‌و‌گوهای ایران و آمریکا بر سر تعیین سقف غنی‌سازی با بن‌بست مواجه شده بود؛ در‌حالی‌که واشنگتن خواستار توقف کامل غنی‌سازی بود، تهران حفظ سطحی از غنی‌سازی را برای تأمین نیازهای صلح‌آمیز و در چارچوب حقوق خود طبق NPT ضروری می‌دانست. در چنین شرایطی، اسرائیل با بهره‌گیری از ناکامی نیروهای نیابتی در منطقه، حملات خود را ترتیب داد تا مذاکراتی را که قرار بود یکشنبه گذشته در مسقط برگزار شود، به شکست بکشاند. اهداف اسرائیل از این حملات مبهم است؛ با‌این‌حال، تجربه‌های تلخ مداخلات خارجی در عراق (۲۰۰۳) و لیبی (۲۰۱۱) نشان داده‌اند که چنین اقداماتی تنها به ویرانی و هرج‌‌و‌مرج گسترده منتهی شده‌اند.

در این حملات، مراکز هسته‌ای و نظامی ایران هدف قرار گرفتند و شمار قربانیان غیرنظامی افزایش یافته است. زیرساخت‌های انرژی نیز مورد حمله واقع شده‌اند تا با ایجاد کمبود برق و سوخت، نارضایتی عمومی علیه حاکمیت تحریک شود. اما مردم ایران با وجود تمام مشکلات داخلی، مداخله خارجی را برنمی‌تابند.