|

دومین باخت

‌شکست اسرائیل در غزه دومین باخت تاریخی این رژیم در سال اخیر (۲۰۲۵ میلادی / ۱۴۰۴ شمسی) است. اسرائیل به هر دری زد و از هر وحشی‌گری که می‌توانست بهره برد تا بتواند غزه را به تصرف درآورد و نتوانست.

احمد شیرزاد استاد دانشگاه و فعال سیاسی

‌شکست اسرائیل در غزه دومین باخت تاریخی این رژیم در سال اخیر (۲۰۲۵ میلادی / ۱۴۰۴ شمسی) است. اسرائیل به هر دری زد و از هر وحشی‌گری که می‌توانست بهره برد تا بتواند غزه را به تصرف درآورد و نتوانست.

شکست اول اسرائیل در رویارویی با ایران بود. کاری که جمهوری اسلامی ایران با رژیم منحوس صهیونیستی کرد، در مخیله هیچ تحلیلگری جا نمی‌گرفت. از سویی همبستگی تاریخی ملت ایران در برابر تجاوز خارجی، نقشه آن رژیم را بر باد داد و از سوی دیگر اراده جدی نیروهای مسلح ایران در تهاجم متقابل به تأسیسات رژیم صهیونیستی آنها را وادار کرد‌ دست از تجاوز بردارند.

اما در غزه چه گذشت؟ به یاد دارم در نخستین روزهای تهاجم اسرائیل به غزه، بعد از عملیات طوفان الاقصی، بعضی از دوستان می‌گفتند: کار غزه تمام است و اسرائیل غزه را خواهد گرفت. آن روز من به آنها می‌گفتم: بله اسرائیل توان نظامی کافی برای لشکرکشی به غزه را دارد، اما با مردم آن چه خواهد کرد؟ صهیونیست‌ها برای استقرار در غزه باید دو میلیون جمعیت آن را از کوچک و بزرگ نیست و نابود می‌کردند و این کار امکان‌پذیر نبود. محاسبه احمقانه صهیونیست‌ها بر این فرض استوار بود که با ادامه خشونت و آدم‌کشی، فلسطینی‌ها سرزمین خود را رها خواهند کرد و بر سر کشورهای عربی همسایه آوار خواهند شد. این اتفاق نیفتاد و فلسطینی‌ها غزه را رها نکردند. مظلومان فلسطینی از این سو به آن سوی سرزمین‌های اشغالی آواره شدند، اما خاک خود را به دشمن تحویل ندادند. شعارشان این بود که اگر از فلسطین هجرت کنیم، فقط به آسمان  خواهیم رفت.

اسرائیل با آدم‌کشی و ویرانی غزه به هیچ هدفی دست نیافت. در این دو سال گذشته اسرائیلی‌ها طعم تلخ جنگ و ناامنی را کشیدند و خیری از وحشیگری‌های عنان‌گسیخته خود ندیدند. روند مهاجرت یهودیان به اسرائیل جهت معکوس به خود گرفت و حامی اصلی اسرائیل ده‌ها میلیارد دلار از پول مالیات‌دهندگان آمریکایی را به پای قدرت‌طلبی عناصر فاسدی چون نتانیاهو ریخت.

اما آنچه نهایتا فرایند جنایت و وحشیگری اسرائیلی‌ها را به انتهای راه رسانید رسوایی جهانی این رژیم بود. زمزمه‌های اعتراض به جنایت‌های اسرائیلی‌ها اندک‌اندک به فریاد تبدیل‌ و فریادها به خروش میلیونی ملت‌های جهان بدل شد. اسرائیلی‌ها بیش از حد از حساب مظلوم‌نمایی خود در جنگ جهانی دوم و رخداد هولوکاست چک کشیدند. اتهام مسخره و بی‌محتوای یهودستیزی‌ در برابر کسانی که به جنایات اسرائیل در غزه اعتراض می‌کردند، آرام‌آرام اثر خود را از دست داد. کاروان صمود چون طوفانی معنوی از چهار گوشه جهان مسیر خود را به سوی سرزمین‌های اشغالی در پیش گرفت و شهرهای اسپانیا، ایتالیا، نروژ، هلند و ده‌ها کشور دیگر یکپارچه خروش ضد‌صهیونیستی شد. خیابان‌ها رنگ سرخ اعتراض گرفتند، پرچم فلسطین در گوشه و کنار اجتماعات و سردر خانه‌ها برافراشته شد و آزادگان جهان یک‌صدا سخنگوی فلسطین مظلوم شدند.

روزها و هفته‌های آینده که پای ناظران و امدادرسانان از گوشه و کنار دنیا به غزه ویران‌شده برسد، کوس رسوایی صهیونیست‌ها بیش از پیش جهانگیر خواهد شد. سربازان آدم‌کش صهیونیست، در حالی که در ویرانه‌های غزه در اضطراب و ناامنی گشت می‌زدند، در چهار گوشه گیتی به عنوان تجاوزگران بی‌رحم محکوم شدند. شاید اسرائیل در جنگ کلاسیک در برابر ملتی بی‌سلاح و دست خالی شکست نظامی نخورده باشد، اما رژیم منحوس صهیونیستی در تک‌تک شهرهای جهان و در میان انسان‌های آزاده دنیا باخت؛ آن هم باختی سنگین.

 

آخرین مقالات منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.