سیلاب و توفان و آسیب‌پذیری امارات

بامداد 24 بهمن 1402 با سیلاب در سراسر امارات متحده عربی هشدارهای نارنجی و زرد مختلف برای بارندگی شدید و بادهای شدید داده شد. توفان گرد‌و‌غبار منجر به کاهش دید در خشکی و دریا هم گزارش شد. سیلاب و روانه زباله از برخی پل‌ها، شبکه‌های ریلی و جاده‌ها رد شد و آنها را غیر قابل عبور کرد و بر سفرهای زمینی در داخل و اطراف مناطق آسیب‌دیده اثر گذاشت. اختلالات محلی کسب‌وکار به دلیل آسیب سیل به تأسیسات، تخلیه و ناتوانی برخی از کارکنان برای رسیدن به محل کار، موجب شد تا با ظرفیت حداقلی کار کنند. دولت دوبی به دلیل بارش شدید باران و تگرگ با سیل و اختلال به کارمندان دولت دستور داد از خانه کار کنند و آموزش از راه دور در مدارس اجرا شد. پس از توفان شدید باران، دوبی در چنگال الگوهای اقلیمی نامنظم قرار گرفته است؛ زیرا بارندگی بسیار زیاد و توفان تگرگ، آب‌و‌هوای خشک شهر را با نرخ تبخیر بالا گرفتار کرده است. دوبی اکنون پس از باریدن ابرهای ناگهانی درگیر سیلاب شد‌.

مرکز ملی هواشناسی (NCM) امارات برای کل کشور هشدار صادر کرد. به گزارش خلیج‌تایمز، بارش شدید باران در ابوظبی، دوبی، رأس‌الخیمه و فجیره گزارش شد. برخی از مناطق رأس‌الخیمه و فجیره شاهد تشکیل جریان‌های آب باران در دره‌ها بودند. این دوره از هوای ناپایدار در نتیجه ‌گسترش یک فرورفتگی هوای بالایی همراه با یک توده هوای سرد و یک جریان هوای غربی به همراه مقادیر مختلف ابر از غرب بر فراز منطقه جنوبی خلیج فارس ایجاد شد. ادارات راه و خدمات عمومی در سراسر هفت امارت کشور امارات توصیه‌های ایمنی متعددی را برای رانندگانی که در مناطق آسیب‌دیده از باران در تردد هستند، صادر کردند.

علی‌رغم توسعه سریع امارات متحده عربی به‌ویژه در سه دهه اخیر، این کشور به‌شدت در برابر مخاطرات طبیعی آسیب‌پذیر است. امارات متحده عربی در ساخت یک سامانه اضطراری و بحران ملی به‌عنوان بخشی از چارچوب سندای سازمان ملل برای کاهش خطر سوانح (2015-2030) اقدام کرده است. دولت به منظور جمع‌آوری داده‌ها، تدوین خط‌مشی و تقویت سیستم هشدار اولیه خود، راهنمای کاری واحد شهرداری‌ها را در مورد مدیریت اضطراری، بحران و سوانح صادر کرده است. همچنین واحدهای تخصصی در مدیریت سوانح و کاهش ریسک در کادر شهرداری ایجاد کرده است. اداره ملی مدیریت اضطراری، بحران و سوانح در امارات دستورالعملی برای مقابله با شرایط اضطراری مانند زلزله تهیه کرده است. همچنین به‌صورت دوره‌ای، بولتن‌های آموزشی برای افزایش آگاهی عمومی در مورد این مخاطرات منتشر می‌کند. این بخشی از تلاش‌های امارات برای ظرفیت‌سازی در مقابله با سوانح است؛ از‌جمله افزایش ارتباطات در سطح دولت ملی و در سطح محلی برای حفظ جان و ما.

سیل به دلیل بارندگی و توفان ناشی از توفان‌های استوایی به صورت نوبه‌ای امارات را تحت اثر قرار می‌دهد. توفان گونو Gonu در سال 2007 به شهر کلبا Kalba رسید ‌و باعث آسیب جدی شد. ارتفاع موج منتسب به این توفان به 1.8 متر رسید. آب بسیاری از مناطق شهر را پوشاند. در سال 2021، یک پروژه موج‌شکن برای محافظت از ساحل کلبا در برابر توفان‌های موسمی افتتاح شد. توصیه شده تا هرگونه ساخت‌وساز در سواحل شرقی امارات از‌ جمله شهر فجیره، دیبا، شرم و دادنه باید شامل برنامه‌ریزی کاهش سیل و سونامی و همراه با آگاهی و آموزش عمومی مقابله با سوانح باشد‌. ساحل امارات متحده عربی 644 کیلومتر در خلیج فارس و 90 کیلومتر در خلیج عمان است. شهرهای بزرگی مانند ابوظبی و دوبی در امتداد این ساحل قرار دارند. بنابراین، هر افزایش سطح دریا اثر درخور توجهی بر امارات متحده عربی خواهد داشت؛ زیرا حدود 85 درصد از جمعیت، بیش از 90 درصد زیرساخت‌ها، زیرسامانه‌های حساس محیط‌زیستی و تجمع‌های اصلی جمعیتی و اجتماعی در منطقه ساحلی قرار دارند‌. نیروی محرکه اصلی افزایش سطح دریاها، گرم‌شدن کره زمین است (که عمدتا به انتشار کربن نسبت داده می‌شود). افزایش سطح آب دریا ناشی از تغییرات اقلیمی، دامنه‌ای از افزایش سطح دریا را بین 0.37 و 0.59 متر تا سال 2100 نشان می‌دهد. کارشناسان با احتمال پنج درصد پیش‌بینی می‌کنند که افزایش سطح دریا تا سال 2100 از دو متر بیشتر شود. با این سناریو، افزایش سطح آب دریاها می‌تواند باعث شود امارات متحده عربی شش درصد از خط ساحلی فعلی خود را از دست بدهد. در نتیجه، خط ساحلی می‌تواند حدود 25 و 30 کیلومتر به سمت جنوب حرکت کند و این پتانسیل را دارد که منطقه‌ای از هزار‌و 155کیلومتر‌مربع تا تقریبا پنج هزار کیلومتر‌مربع را غرقاب کند. به دلایل ژئومورفولوژیک، بیابان به‌عنوان یک مخاطره در نظر گرفته می‌شود؛ زیرا بر‌خلاف سایر مخاطرات، به دلیل وسعت خشکی در حال گسترش، می‌تواند مکان‌های مسکونی را تحت اثر قرار دهد. شبه‌جزیره عربستان به‌عنوان یکی از پنج منطقه اصلی تولید‌کننده گرد‌و‌غبار در فهرست جهانی قرار دارد. توفان گرد‌و‌غبار می‌تواند بیش از 200 تن گرد‌و‌غبار را بلند و در نهایت رسوب کند. از آنجایی که بخش بزرگی از امارات با بیابان پوشیده شده، حرکت شن و ماسه بسیار محتمل است. بین سال‌های 1994 و 2003، 173 رویداد گرد‌و‌غبار و توفان گرد‌و‌غبار گزارش شد. شن و ماسه در جاده‌ها جمع می‌شود و باعث تصادفات و تلفات می‌شود. امارات متحده عربی سالانه میلیون‌ها دلار برای تمیز‌کردن جاده‌ها هزینه می‌کند تا تصادفات را به حداقل برساند و از دفن جاده‌ها جلوگیری کند.

سیل ساحلی به دلیل سونامی‌های ناشی از زلزله نیز محتمل است. زمین‌لرزه‌های مکران (‌با بزرگای 8.1‌) در سال 1945 و باندآ آچه در غرب اندونزی با بزرگای 8.1 در 26 دسامبر 2004 که هر دو با سونامی همراه بود، سواحل شمال شرقی امارات متحده عربی را تحت اثر قرار دادند. سونامی مرتبط با زلزله در مکران تغییراتی مورفولوژیکی در جلفار امارات ایجاد کرد‌. زمین‌لرزه 2004 امواج کوچکی با ارتفاع کمتر از یک متر در امتداد سواحل شبه‌جزیره عربستان ایجاد کرد و در مناطقی که با جنوب عمان هم‌مرز هستند، به‌ویژه در اطراف صلاله، ارتفاع موج به 3.3 متر رسید. دریای عرب (در جنوب دریای عمان) و اقیانوس هند که با سواحل شرقی عربستان هم‌مرز است، مناطق بالقوه بزرگی برای سونامی هستند.