محاسبه برای شایعه‌پراکنی
شاید باور نکنید اما هفته‌نامه تایم براساس یک پژوهش به ایده جدیدی درباره شایعه‌پراکنی رسیده است؛ ایده‌ای که حتی ما را در انتشار یا انتشارنکردن متن آن دودل کرده است.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
شاید باور نکنید اما هفته‌نامه تایم براساس یک پژوهش به ایده جدیدی درباره شایعه‌پراکنی رسیده است؛ ایده‌ای که حتی ما را در انتشار یا انتشارنکردن متن آن دودل کرده است.
اوریل فلدمن‌هال، استاد دانشگاه براون، در یادداشتی استدلال می‌کند که باید نگاه خود را به شایعه‌پراکنی تغییر دهیم. او می‌گوید برخلاف تصور رایج که شایعه را نوعی ضعف اخلاقی می‌داند، این رفتار در حقیقت نوعی هوش اجتماعی است.
البته این استاد علوم شناختی و روان‌شناسی و همکارانش که این تحقیق را انجام داده‌اند اشاره نکردند این هوش اجتماعی از نوع دردسرساز است. از نظر آنان، شایعه‌پراکنی فقط نقل خبر یا بدگویی ساده نیست، بلکه نیازمند محاسبات ذهنی پیچیده درباره شبکه‌های اجتماعی است: کشف اینکه چه کسی با چه کسی نزدیک است، چه کسانی محبوب‌اند و اطلاعات در این شبکه چگونه جابه‌جا می‌شود. پژوهش تازه گروه او در دانشگاه براون نشان داده است انسان‌ها هنگام شایعه‌گویی بسیار حسابگرانه عمل می‌کنند.
از نگاه نویسنده، این فرایند شبیه یک الگوریتم اجتماعی است: مغز ما پیش‌بینی می‌کند اگر چیزی را بگوییم چگونه در شبکه منتشر خواهد شد و بعد تصمیم می‌گیرد بهترین مسیر برای انتقال آن چیست. به همین دلیل، شایعه‌پراکنی را می‌توان شکلی از هوش و سازوکار بقا دانست که از گذشته‌های دور تا امروز در میان انسان‌ها وجود داشته است.
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.
