راز همبستگی ملی و مانایی ایران در گذر از جنگ‌ها
همبستگی ملی و درخشش ملت ایران در کنار رشادت‌های نیروهای مسلح در مقابله با تجاوز رژیم صهیونیستی، فرصتی را پدید آورده تا یک بار دیگر به بررسی رموز همبستگی و مانایی ملت و سرزمین ایران بپردازیم.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
همبستگی ملی و درخشش ملت ایران در کنار رشادت‌های نیروهای مسلح در مقابله با تجاوز رژیم صهیونیستی، فرصتی را پدید آورده تا یک بار دیگر به بررسی رموز همبستگی و مانایی ملت و سرزمین ایران بپردازیم. مروری کوتاه بر چند جنگ مهم در تاریخ ایران از‌جمله تهاجم گسترده اسکندر مقدونی که به نمایندگی از اروپای بی‌تمدن آن روزگار و با وحشیانه‌ترین شیوه صورت گرفت تا حمله خون‌بار مغولان و ناکامی شاه اسماعیل صفوی در جنگ چالدران و در دوره معاصر جنگ هشت‌ساله عراق علیه ایران گرفته تا تجاوز ۱۲روزه رژیم جنایت‌پیشه صهیونیستی همگی موجب شده است جغرافیای سیاسی ایران و محدوده مکانی آن دستخوش تغییر شده، گسترش یا کاهش یافته و سلسله‌های متعددی برآمده و حکومت‌های دیگری غروب کرده‌اند؛ اما ایرانیان به عنوان یک ملت و فرهنگ و تمدن در جغرافیای فرهنگی و گسترده جهان همچنان پویا مانده و به فعالیت زیستی خود ادامه داده‌اند. بااین‌حال، ویژگی‌هایی که موجب ماندگاری و سرافرازی ملت ایران و فرهنگ و تمدن درخشان آن شده، چیست؟
یکی از مهم‌ترین خصوصیات ایرانیان، برخورداری از هویت ملی است که نشانه‌ای از اصالت فرهنگی-نژادی و داشتن قلمرو و سرزمین شناخته‌شده است. ابن‌خلدون، مورخ برجسته مراکشی، در این مورد می‌نویسد: «در وجود متین و محکم ایرانیان، قدرت و اراده پایدار و غیرقابل انکاری نهفته است که در سخت‌ترین نبردها و شدیدترین یورش‌های بیگانگان تاب آورده و علیرغم فشارهای جانی، مالی و معنوی هرگز هویت ملی خود را فراموش نکرده است».
به شهادت تاریخ، یکی دیگر از ویژگی‌های بارز ایرانیان، روحیه فناناپذیری فرهنگی و ملی است که از خلقیات نیرومند و فضایل و کرامت‌های انسانی و تمدنی آنان محسوب می‌شود.
فردوسی بزرگ در شاهنامه حماسی خود به شایستگی خصوصیات فرهنگی و انسانی ایرانیان را با نهادها و نمادها و شخصیت‌پردازی‌ها و اسطوره‌ها به تصویر کشیده تا ارزش‌های هویت‌ساز آن را در جان و دل یکایک مردم به ودیعه بسپارد که هر ایرانی بدون ایران و تعلق خاطر به سرزمین و هویت مادری شناخته نمی‌شود، بلکه بالاتر از این، باید گفت جهان بدون ایران و فرهنگ و تمدن ایرانی، جهان با‌فرهنگی نیست و این امر نشانه جاودانگی آن است. هرودوت، مورخ مشهور یونانی، بر این باور است که نخستین ملتی که دانشمندانش پیش از مصر و یونان به علم و فلسفه پرداخته و بزرگ‌ترین مراکز علمی و آموزشی جهان را برپا کرده، ایرانیان بوده‌اند. آرتور پوپ، مورخ شهیر آمریکایی که از مؤسسان دانشگاه شیراز بود و در سال ۱۹۶۹ نیز در همین شهر درگذشت، معتقد است ایران سرچشمه زیباترین و پردوام‌ترین هنرهای زیباست که در جهان بشریت به وجود آمده است.
مهر به وطن، باور به مبدأ ماورائی و توحید و یگانگی پروردگار و روز رستاخیز و پایبندی به اخلاق و عفت عمومی که در تمامی نقوش باستانی ایران قابل مشاهده و وجه تمایز آن با دیگر فرهنگ و تمدن‌هاست، از دیگر ویژگی‌های فرهنگ ملی ماست که امروز در کالبد و روح و روان مردمان ایران‌زمین تجلی یافته و در جنگ ۱۲روزه و تجاوز دشمن به خاک وطن به نمایشی تحسین‌برانگیز بدل شد. رمز همبستگی و مانایی ایران و ایرانیان در این روزگار، ارزش‌های مشترک به‌جای‌مانده از هنر معماری و شگفت‌انگیز تخت جمشید و ارگ بم و نقش جهان و بیستون و آموزه‌های تربیتی سعدی، آیین انسان‌ساز مولانا، عرفان حافظ، اندیشه‌های فلسفی ملاصدرا و شیخ اشراق و دانش و معرفت ابن‌سینا و علم فارابی و رازی و ابوریحان و حماسه فردوسی و داستان‌های درخشان نظامی و سیره شهیدان سرافراز وطن و قهرمانان ملی و هنرمندان دردآشنا و شکیبایی و همدلی منتقدان مصلحی است که امروز با الهام از چنین اندوخته‌های ارزشمند و افتخارآفرینی، عشق به ایران و سرزمین مادری را به نمایش گذارند.
هنگامی که این ارزش‌های مشترک در روح ایرانیان حلول می‌کند، به همبستگی ملی بدل می‌شود و شکوهی ماندگار را رقم می‌زند تا با قامتی افراشته و قناعتی درخور و صبر بر مصائب و خدمات بی‌مزد و منت و خویشتن‌داری در مقابل مشکلات اقتصادی و اجتماعی اعتبار جهانی خود را تثبیت کنند و تحسین افکار عمومی جهانیان را برانگیزند.
راز ماندگاری ایران آن فرزندان شریف و منتقدان مصلح و دربندی بودند که زیر آتش دشمن و ویرانی زندانشان با صدور بیانیه و پیام، تجاوز دشمن را محکوم و بر جان‌فشانی برای وطن تأکید کردند. علت جاودانگی این سرزمین، مردم صبور و شکیبایی بودند که در هنگامه دشوار تجاوز دشمن برای آذوقه‌اندوزی صف نکشیدند و با متجاوزان و جنگ‌طلبان خارج‌نشین هم‌‌کلام و هم‌نوا نشدند. رمز پایداری و انسجام ملی مردمانی بودند که هنوز زخم‌های کهنه جنگ هشت‌ساله و رنج‌های بی‌شمار و استرس و اضطراب روزهای تجاوز را بر جان و روح و روان خود تحمل کردند و پای ایران و استقلال و تمامیت ارضی و امنیت ملی ایستادند.
مانایی ایران مرهون آن نانوا و کاسبی است که زیر بمباران دشمن در محل کار خود ماندند و برای دریافت وجه کالای خود به سوی خریداران دست دراز نکردند. مقاومت ملی را پزشکان و پرستاران و نیروهای امدادی شریفی آفریدند که فداکارانه جان بر کف نهادند و با وجدان کاری همت خود را مصروف به خدمت مردم نیازمند کردند. حماسه ملی را روشنفکران، منتقدان، هنرمندان، ورزشکاران، سیاست‌مداران از هر قوم و مذهب و نحله فکری و سیاسی و مردان و زنان و جوانان و کودکان مظلومی پدید آوردند تا بن‌مایه غیرت و فرهنگ ملی خود را شکوهمندانه به نمایش بگذارند. انسجام ملی را وطن‌دوستان ایران‌نشین و دور از وطنی به وجود آوردند که علیرغم بی‌مهری‌ها، مهر به وطن را بر همه چیز رجحان دادند.
و سرانجام آفریننده انسجام ملی، نیروهای مسلح و سربازان و مرزبانان سرافراز وطن و شهدای گران‌قدر و مصدومان صبوری بودند که در شکوه و همبستگی ملی در کنار و همراه و همدل مردم ایران از میهن پاسداری کردند. اینک در پاسخ به این وحدت باشکوه برای ماندگاری ایران، بر مسئولان کشور فرض است که این روزهای درخشان را فراموش نکنند، آن را پاس دارند و به ملت تکریم و تعظیم کنند، در سیاست‌ها و برنامه‌های گذشته تجدید نظر کنند، دیپلماسی فراگیر را با بهره‌گیری از توان ملی همه ایرانیان برای ایجاد توافق پایدار و گذر از دوران پر اضطراب و استرس آتش‌بس موقت و برقراری آرامش خاطر و امنیت روانی مردم به کار گیرند و به توصیه‌های راهگشای دلسوزان و خردمندان و صاحب‌نظران خیرخواه ملک و ملت گوش فرا دهند.
آخرین اخبار یادداشت را از طریق این لینک پیگیری کنید.
