ققنوس در ساختمان شیشه‌ای
تأملاتی در بازسازی و نوزایی ساختار صداوسیما
بازسازی و ترمیم «ساختمان شیشه‌ای» صداوسیما، فراتر از یک اقدام عمرانی، پیامی نمادین به مردم ایران و دشمنان آن است: پیامی از مقاومت، ایستادگی و تجدید حیات. اما آنچه در این برهه اهمیت بیشتری دارد، بازسازی فیزیکی بنا نیست، بلکه نوزایی در ساختار و کارکرد رسانه ملی است؛ نوزایی‌ای که می‌تواند ققنوس رسانه را از خاکستر خود به پرواز درآورد.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
حمله وحشیانه رژیم صهیونیستی به قلب رسانه ملی، حتی در شرایط جنگی، عملی غیرانسانی و محکوم است که از سوی هر ناظر بی‌طرفی نکوهش می‌شود. این حمله نه‌تنها به ساختار فیزیکی یک بنا، بلکه به نماد ارتباطی و هویتی یک ملت آسیب رسانده است. بااین‌حال، بازسازی و ترمیم «ساختمان شیشه‌ای» صداوسیما، فراتر از یک اقدام عمرانی، پیامی نمادین به مردم ایران و دشمنان آن است: پیامی از مقاومت، ایستادگی و تجدید حیات. اما آنچه در این برهه اهمیت بیشتری دارد، بازسازی فیزیکی بنا نیست، بلکه نوزایی در ساختار و کارکرد رسانه ملی است؛ نوزایی‌ای که می‌تواند ققنوس رسانه را از خاکستر خود به پرواز درآورد.
سال‌ها پیش، در زمان افتتاح ساختمان شیشه‌ای، یکی از صاحب‌نظران معماری در گفت‌وگویی، از رازهای نهفته در طراحی این بنا سخن گفت و نکات کلیدی‌ای را درباره مفهوم نمادین آن بازگو کرد. هنگامی که از او درباره دلیل متمایز بودن این ساختمان پرسیدم، توضیح داد که سازه بتنی آن با محاسبات دقیق مهندسی، استحکامی بی‌نظیر دارد، اما در عین قدرت، وزن بنا به‌گونه‌ای طراحی شده که سبک و پایدار باشد. این تعادل بین استحکام و سبک بودن، خود استعاره‌ای از رسانه‌ای است که باید قوی، اما چابک، هوشمند و منعطف باشد. سقف مستحکم این بنا زمانی پایدار می‌ماند که تحت نظارت سه قوه و پاسخگو به افکار عمومی باشد.
ویژگی بارز این بنا، نمای شیشه‌ای آن است که ظاهری شکننده، اما در باطن، پیامی عمیق از شفافیت و ارتباط دوسویه با جامعه را منتقل می‌کند. شیشه، نمادی از صداقت و روشنی در برابر واقعیت و نیاز مردم است. بااین‌حال، معماری داخلی این ساختمان، با پیچیدگی‌ها و راهروهای تو در تو، مسیریابی را نه تنها برای تازه‌واردان بلکه کارکنان قدیمی دشوار می‌سازد. استواری این مکان مکعب و مرجعیت رسانه زمانی به داخل بر می‌گردد که «ملی» شده و دیوارهای شیشه ای آن به‌مثابه فیلتر عمل نکند. اما نکته شگفت‌انگیز اینجاست: اگر خود را با نور خورشید و روشنایی عیان بیرونی همسو کنی، مسیرت را به‌آسانی پیدا خواهی کرد. کارکنان قدیمی این بنا می‌گویند حتی در تاریکی شب، این نور بیرونی است که جهت و مقصد را در این سازه عظیم مشخص می‌کند. این ویژگی، استعاره‌ای است از رسالت رسانه ملی: هم‌نوایی با عموم ملت، حقیقت و روشنی برای یافتن مسیر درست.
ساختمان شیشه‌ای، با حجم مکعبی و عظیم خود، نماد مرکزیت و مرجعیت در حوزه ارتباطات و خبر است. اما اعتبار و شکوه آن، نه‌تنها به معماری‌اش، بلکه به توانایی آن در بازتاب واقعیت‌های چندوجهی، تعامل فراگیر با مردم، شفافیت در عملکرد و مهارت در برقراری هنر ارتباط بستگی دارد. این بنای نمادین در حقیقت، آیینه‌ای است که باید تصویر همه طیف‌های جامعه را با صداقت و وضوح منعکس کند.
اکنون که این بنا در آتش کینه دشمن سوخته و در میان خرده‌شیشه‌ها و خاکسترها همچنان ایستاده است، فرصتی تاریخی پیش روی ماست. پایه‌های این سازه هنوز پابرجاست و امکان بازسازی آن وجود دارد. اما آیا بازسازی صرفاً به ترمیم دیوارهای شیشه و تجهیزات محدود می‌شود؟ یا باید به‌دنبال تولدی دوباره در ساختار و کارکرد رسانه ملی باشیم؟
بیایید با الهام از مفهوم عمیق و معماری معنادار این بنا، ققنوس رسانه را از خاکسترش برخیزانیم. این نوزایی نیازمند بازنگری در رویکردها، تقویت شفافیت، تعامل واقعی با مردم و بازتاب حقیقت در همه ابعاد آن است. حال که صدا و سیما خود به نماد ققنوس در نوزایی اشاره می‌کند باید بدانیم که بنا بر اساطیر ققنوس، تنها زمانی دوباره اوج می‌گیرد که ما، با تعهد به ارزش‌های اصیل و آرمان‌های والای این سرزمین، به بازسازی نه‌فقط بنای شیشه‌ای، بلکه روح و هویت رسانه ملی کمک کنیم. این است معنای حقیقی ققنوس: رستاخیزی از دل خاکستر برای پروازی دوباره به‌سوی حیات پایدار، حقیقت و روشنی.
آخرین اخبار یادداشت را از طریق این لینک پیگیری کنید.
