در ضرورت آزادی زندانیان سیاسی و مالی

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

رژیم اسرائیل در سحرگاه جمعه ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ در‌حالی‌که مذاکرات ایران و آمریکا بر سر موضوع هسته‌ای جریان داشت و برنامه‌ریزی برای دور ششم در حال انجام بود، با اهدافی چندلایه حملات نظامی و تروریستی خود را به کشورمان آغاز کرد. هدف از این حملات‌ که عامل فریب و در کلیت امر، جنگ روانی و اطلاعاتی نقش برجسته‌ای در آن ایفا کرد، بیش از آنی بود که بتوان آن را برای به بن‌بست کشاندن دیپلماسی تقلیل داد، چرا‌که اینک ثابت شده که دیپلماسی به کار گرفته‌شده در آن پنج دور مذاکرات، از ابتدا به دلیل ماهیت فریب‌کارانه و قایم‌باشک‌بازی مبتنی بر تقسیم کار بین دو بازیگر اصلی، ترامپ و نتانیاهو، به ترتیب در نقش پلیس خوب و پلیس فیک، بوده است. از‌این‌رو باید برای حمله سحرگاه ۲۳ خرداد هدفی فراتر از به شکست کشاندن دیپلماسی متصور شد.

شواهد و مدارک و مستندات موجود حکایت از این دارد که هدف حداقلی رژیم، ایجاد هرج‌ومرج و آشوب‌های خیابانی به منظور ساقط‌کردن جمهوری اسلامی و هدف حداکثری، راه‌اندازی جنگ داخلی و در نهایت، فروپاشی ایران بوده است.

روزشمار حمله ۱۲‌روزه از این حکایت می‌کند که با ترور فرماندهان بلندپایه نظامی ایران کلید جنگ‌افروزی زده شد و با زدن زیرساخت‌های آفندی و پدافندی ادامه یافت و با هدف‌گیری اماکن شهری و حفاظتی و سامانه‌های امنیت داخلی که بمباران زندان اوین، بسیج و نیروی ویژه فراجا ازجمله آنها است، پایان یافت. طرفه آنکه حملات گسترده اسرائیل به‌ویژه در روز پایانی جنگ که گسترده‌ترین و پرتلفات‌ترین بود، با خود اسم رمزی را حمل می‌کرد که از آن مفهوم ناامن‌‌سازی قلب تپنده کشور به منظور تمهید اقدامات براندازانه، به ذهن متبادر می‌شد.

این نوشتار در میان اهداف بمباران‌شده، صرفا به موضوع هدف‌گیری زندان اوین می‌پردازد. به نظر می‌رسد از‌جمله اهداف این حمله چند‌عاملی نشان‌دادن همدلی عملی اسرائیل با اپوزیسیون برانداز و معاند و روحیه‌دادن به آنها بوده باشد. رهایی زندانیانی که به جرم جاسوسی برای کشورهای غربی و اسرائیل دوران محکومیت خود را سپری می‌کردند، نیز ازجمله اهداف است. ایجاد ناامنی و هرج‌ومرج در سطح کلان‌شهر تهران به واسطه فرار زندانیان خطرناک، هدف دیگر این عملیات می‌تواند باشد. هر‌چند که حمله به زندان اوین بیشترین تلفات موردی را به بار آورد، اما به اهداف خود نرسید.

از آنجا که زندان مزبور طیف وسیعی از محکومان از‌جمله زندانیان سیاسی را در خود جای داده، به مسئولان قوه قضائیه توصیه می‌شود که نخست اسباب استخلاص این بی‌آزارترین زندانیان را در اسرع وقت فراهم کنند. آن‌گاه با اعلام فراخوان، خیّران را به مدد گیرند تا با کمک به زندانیان مالی در راستای پرداخت بدهی‌شان، موجب آزادی آنها هم شوند.نگارنده بیم آن دارد که حمله جنایت‌کارانه اسرائیل به زندان اوین این تفکر را در میان مسئولان مربوطه جا بیندازد که چون ممکن است دشمن، آزادی زندانی‌های مزبور از طرف حاکمیت را خروجی کار خود بداند و به حساب خود کارسازی کند، این مهم را به تأخیر بیندازند. آزادسازی زندانیان سیاسی که بنا به ماهیت وجودی‌شان حاکمیت مستقر را به چالش مدنی کشانده‌اند، از سوی حاکمیت نه‌تنها به حساب ضعف او گذاشته نمی‌شود، بلکه حتی نقطه قوت او منظور می‌شود.