ظريف توضيح واضحات داد
حسن هادي . کارشناس روابط بين‌الملل
پرگار گِرد مي‌چرخد، مانند تاريخ. تاريخ، تکرار واقعيت‌هاي تلخي است که تمامي ندارد. ظاهرا زمان آن رسيده است که بار ديگر لکه‌اي را با دستمال کثيف پاک کرد؛ غافل از اينکه لکه‌هاي به‌جامانده از پول‌شويي و امثال آن، با استيضاح از بين نمي‌رود. ظريف را با تهديد و ارعاب نمي‌توان از تلاش براي پاسداري از منافع کشورش بازداشت. تا چه زمانی بايد افراد لايق به دلیل لياقتشان بازخواست شوند و افراد ناکارآمد، مدال افتخار دريافت کنند؟ بند اول اين استيضاح‌نامه حکايت از اظهارات ناصواب و اتهام دکتر دارد به کشورش در مورد پول‌شويي! چيزي که عيان است، چه حاجت به بيان است. ظريف فقط توضيح واضحات داده است. مدت‌هاست بحث قاچاق از اصلي‌ترين مباحث و دغدغه‌هاي مسئولان بوده و مدام در رسانه‌ها آمارهاي ناخوشايندي از اين ناهنجاري خانمان‌برانداز منتشر مي‌شود. چندي پيش، سخنگوي ستاد مبارزه با مواد مخدر اعلام کرد سالانه دو‌هزار‌و 400 تن مواد مخدر از ايران ترانزيت مي‌شود، 20 درصد اين قاچاق در کشور رسوب مي‌کند و روزانه سه تُن مواد مخدر در کشور مصرف مي‌شود. حالا به اين ميزان، قاچاق کالا، ارز، سوخت و... هم اضافه شود؛ مي‌توان به حجم پول کثيف در چرخه پول‌شويي کشور بهتر و واضح‌تر پي برد. اين را نمايندگان فهيم بايد بدانند که از تعداد قريب به سه ميليون معتاد در کشور، با استيضاح وزير امور خارجه کم نمي‌شود. در بند ديگري از اين نامه، توجه‌نداشتن کافي به فعال‌کردن روابط با کشورها در قاره آسيا، آفريقا و آمريکاي لاتين از دلايل اين استيضاح عنوان شده است. بر همه روشن و واضح است که ظريف تمام تلاش خود را معطوف به ايجاد رابطه دوستانه با همه کشورها کرده است؛ ديپلماسي لبخند او شيوه ثابت در برقراري ارتباط و تنش‌زدايي با همه کشورهاست...... به‌خصوص پس از خروج يک‌جانبه آمريکا از برجام، ضرورت جايگزين‌کردن برخي کشورها به‌جاي کشورهاي اروپايي، اين انگيزه را در دولت روحاني تقويت کرد که تمايل به تقويت رابطه با شرق را در دستور کار خود قرار دهند. از تراز تجاري مثبت با اندونزي به ميزان 45 درصد، آنگولا و اوگاندا هرکدام به ميزان 200 درصد و بنگلادش 40 درصد در سال 1396 مي‌توان به‌عنوان نمونه‌هايي از اين تغيير رويکرد نام برد. بسياري از سفرهاي ايشان به کشورهاي آسيايي منطبق بر همين سياست بوده است. همه مي‌دانند بيشترين انرژي ظريف در اين مدت، معطوف به جمع‌و‌جورکردن کارشکني‌هاي آمريکا در قضيه برجام و مقابله و خنثي‌کردن سياست‌هاي ترامپ بوده است که انصافا نيز در ابعاد ملموسي اين اتفاق رخ داده و همين دليل کافي است تا به‌اجبار مسئولان وزارت امور خارجه از پرداختن به کشورهايي که از ظرفيت‌هاي پاييني در تحول‌بخشيدن به نظام اقتصادي کشور برخوردارند، به‌طور موقت چشم‌پوشي کنند. کشورهايي که در ابتداي برقراري رابطه، مطالبه پول و وام بلاعوض دارند، در شرايط کنوني چه کمکي مي‌توانند به اقتصاد مورد هجوم قرارگرفته ايران کنند؟
و در بند آخر نیز که جاي بسي تأمل دارد، عدم تأمين منافع ملت در قراردادهاي منعقدشده، آورده شده است. پرواضح است دلواپسان و کاسبان تحريم خوب دريافته‌‌اند اگر از اين فرصت طلايي پيش‌آمده براي از‌بين‌بردن و ناکارآمد جلوه‌دادن برجام استفاده نکرده و ظريف را از دور خارج نکنند، ممکن است فرصت ديگري به اين خوبي پيش نيايد. ظريف يک‌تنه در حال فروپاشاندن سنت تک‌خواري است. اتفاقا به جهت حفظ منافع مردم، ظريف دست از برجام برنمي‌دارد؛ زيرا برجام خواست ملت بوده و هست. انعقاد برجام هم خواست رهبري و هم خواست مردم و دقيقا در راستاي منافع ملت راهبري شد و موجب اثبات حقانيت ايران و ارتقای جايگاه بين‌المللي کشورمان شد. ظريف را بايد ستود و مدال افتخار به گردنش آویخت؛ کسي که به تنهايي به همه پرسش‌هاي معاندان و حملات کلامي و عملي دشمنان قَدَري مانند ترامپ به‌شايستگي پاسخ مي‌دهد که شايد اين ابتکار در پاسخ‌گويي را هيچ‌يک از مسئولان کشور ما نداشته باشند؛ اين تنهايي در نبرد را بايد گرامي داشت.
پرگار گِرد مي‌چرخد، مانند تاريخ. تاريخ، تکرار واقعيت‌هاي تلخي است که تمامي ندارد. ظاهرا زمان آن رسيده است که بار ديگر لکه‌اي را با دستمال کثيف پاک کرد؛ غافل از اينکه لکه‌هاي به‌جامانده از پول‌شويي و امثال آن، با استيضاح از بين نمي‌رود. ظريف را با تهديد و ارعاب نمي‌توان از تلاش براي پاسداري از منافع کشورش بازداشت. تا چه زمانی بايد افراد لايق به دلیل لياقتشان بازخواست شوند و افراد ناکارآمد، مدال افتخار دريافت کنند؟ بند اول اين استيضاح‌نامه حکايت از اظهارات ناصواب و اتهام دکتر دارد به کشورش در مورد پول‌شويي! چيزي که عيان است، چه حاجت به بيان است. ظريف فقط توضيح واضحات داده است. مدت‌هاست بحث قاچاق از اصلي‌ترين مباحث و دغدغه‌هاي مسئولان بوده و مدام در رسانه‌ها آمارهاي ناخوشايندي از اين ناهنجاري خانمان‌برانداز منتشر مي‌شود. چندي پيش، سخنگوي ستاد مبارزه با مواد مخدر اعلام کرد سالانه دو‌هزار‌و 400 تن مواد مخدر از ايران ترانزيت مي‌شود، 20 درصد اين قاچاق در کشور رسوب مي‌کند و روزانه سه تُن مواد مخدر در کشور مصرف مي‌شود. حالا به اين ميزان، قاچاق کالا، ارز، سوخت و... هم اضافه شود؛ مي‌توان به حجم پول کثيف در چرخه پول‌شويي کشور بهتر و واضح‌تر پي برد. اين را نمايندگان فهيم بايد بدانند که از تعداد قريب به سه ميليون معتاد در کشور، با استيضاح وزير امور خارجه کم نمي‌شود. در بند ديگري از اين نامه، توجه‌نداشتن کافي به فعال‌کردن روابط با کشورها در قاره آسيا، آفريقا و آمريکاي لاتين از دلايل اين استيضاح عنوان شده است. بر همه روشن و واضح است که ظريف تمام تلاش خود را معطوف به ايجاد رابطه دوستانه با همه کشورها کرده است؛ ديپلماسي لبخند او شيوه ثابت در برقراري ارتباط و تنش‌زدايي با همه کشورهاست...... به‌خصوص پس از خروج يک‌جانبه آمريکا از برجام، ضرورت جايگزين‌کردن برخي کشورها به‌جاي کشورهاي اروپايي، اين انگيزه را در دولت روحاني تقويت کرد که تمايل به تقويت رابطه با شرق را در دستور کار خود قرار دهند. از تراز تجاري مثبت با اندونزي به ميزان 45 درصد، آنگولا و اوگاندا هرکدام به ميزان 200 درصد و بنگلادش 40 درصد در سال 1396 مي‌توان به‌عنوان نمونه‌هايي از اين تغيير رويکرد نام برد. بسياري از سفرهاي ايشان به کشورهاي آسيايي منطبق بر همين سياست بوده است. همه مي‌دانند بيشترين انرژي ظريف در اين مدت، معطوف به جمع‌و‌جورکردن کارشکني‌هاي آمريکا در قضيه برجام و مقابله و خنثي‌کردن سياست‌هاي ترامپ بوده است که انصافا نيز در ابعاد ملموسي اين اتفاق رخ داده و همين دليل کافي است تا به‌اجبار مسئولان وزارت امور خارجه از پرداختن به کشورهايي که از ظرفيت‌هاي پاييني در تحول‌بخشيدن به نظام اقتصادي کشور برخوردارند، به‌طور موقت چشم‌پوشي کنند. کشورهايي که در ابتداي برقراري رابطه، مطالبه پول و وام بلاعوض دارند، در شرايط کنوني چه کمکي مي‌توانند به اقتصاد مورد هجوم قرارگرفته ايران کنند؟
و در بند آخر نیز که جاي بسي تأمل دارد، عدم تأمين منافع ملت در قراردادهاي منعقدشده، آورده شده است. پرواضح است دلواپسان و کاسبان تحريم خوب دريافته‌‌اند اگر از اين فرصت طلايي پيش‌آمده براي از‌بين‌بردن و ناکارآمد جلوه‌دادن برجام استفاده نکرده و ظريف را از دور خارج نکنند، ممکن است فرصت ديگري به اين خوبي پيش نيايد. ظريف يک‌تنه در حال فروپاشاندن سنت تک‌خواري است. اتفاقا به جهت حفظ منافع مردم، ظريف دست از برجام برنمي‌دارد؛ زيرا برجام خواست ملت بوده و هست. انعقاد برجام هم خواست رهبري و هم خواست مردم و دقيقا در راستاي منافع ملت راهبري شد و موجب اثبات حقانيت ايران و ارتقای جايگاه بين‌المللي کشورمان شد. ظريف را بايد ستود و مدال افتخار به گردنش آویخت؛ کسي که به تنهايي به همه پرسش‌هاي معاندان و حملات کلامي و عملي دشمنان قَدَري مانند ترامپ به‌شايستگي پاسخ مي‌دهد که شايد اين ابتکار در پاسخ‌گويي را هيچ‌يک از مسئولان کشور ما نداشته باشند؛ اين تنهايي در نبرد را بايد گرامي داشت.
