|

پیروزی یخچال بر تلویزیون

دانشجوی دکتری است. از من، وقت می‌خواهد تا صحبت کند.‌ نزد من می‌آید و با شرمی پیدا و غمی پنهان صحبت می‌کند. می‌گوید کار نیمه‌وقت دارد و شرایط اقتصادی‌اش خوب نیست و می‌خواهد او را برای کار آموزشی یا پژوهشی به جایی معرفی کنم.

پیروزی یخچال بر تلویزیون

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

سیدعلی طباطبایی، استاد دانشگاه: دانشجوی دکتری است. از من، وقت می‌خواهد تا صحبت کند.‌ نزد من می‌آید و با شرمی پیدا و غمی پنهان صحبت می‌کند. می‌گوید کار نیمه‌وقت دارد و شرایط اقتصادی‌اش خوب نیست و می‌خواهد او را برای کار آموزشی یا پژوهشی به جایی معرفی کنم. به او می‌گویم‌ از استادان دیگر کاری ساخته نیست و من نیز با حدود سه دهه تدریس در دانشگاه، حقوق زیر خط فقر می‌گیرم و اضافه می‌کنم که الان آموزش و پژوهش در اولویت نیست که اگر چنین بود، وضعیت این‌‌گونه نمی‌شد. به او دلگرمی می‌دهم که در شرایط موجود، هم‌ باید تلاش کرد و هم باید از خانواده کمک گرفت.

به او سفارش می‌کنم، با خانواده‌اش صحبت کند و حمایت بیشتری از آنها طلب کند. می‌گوید در شرایط سختی است و چند ماهی است که گوشت قرمز نخورده است و گاهی شب‌ها‌ سیر‌نشده به خواب می‌رود. تیر کمان نگاهش را از کوه‌های سرد و خشک شمیران برمی‌چیند و بر برج‌های شمیران می‌دوزد. سپس به چهره من خیره می‌شود و با تلاقی نگاهمان، از شرم، یا غم یا خشم، سکوت می‌کند و سرش را به زیر می‌اندازد. ولی آیا سکوت او همیشگی است و همیشه سر به زیر خواهد ماند؟‌ بار دیگر من را می‌بیند.

می‌گوید بعد از صحبت‌هایش با من، با خانواده‌اش گفت‌وگو کرده و از آنها خواسته در این شرایط، از او حمایت بیشتری کنند. می‌گوید برای آنکه خانواده‌اش بیشتر تحت تأثیر قرار گیرند، عکسی از یخچال خالی خود برای آنها فرستاده است. پدرش که یک مدیر بازنشسته شرکت‌های دولتی است در پاسخ به او گفته که او نیز مقروض است و شرایط سختی دارد و متقابلا عکس یخچال خالی خانه خود را برای او فرستاده است. «سوتلانا الکسویچ»، نویسنده بلاروسی-اوکراینی و برنده نوبل ادبیات سال ۲۰۱۵، در کتاب «روزگار رفته آخرین سرخ‌ها» به نبرد دائمی یخچال و تلویزیون در اتحاد جماهیر شوروی می‌پردازد و بیان می‌کند تبلیغات گل و بلبل تلویزیون شوروی از پیروزی‌ها و دستاوردهای بی‌شمارش برای قلب واقعیت یخچال‌های خالی شهروندان شوروی همیشه وجود داشت و ما می‌دانیم یکی از دلایل فروپاشی شوروی، پیروزی یخچال‌های خالی شهروندان بر تلویزیون پرطمطراق شوروی بود و خالی‌بندی‌های تلویزیون کمونیست‌ها، موجب پرشدن یخچال‌های خالی شهروندان در هوای خشک و سرد نشد.

شاید اگر سیاست‌گذاران و سیاست‌مداران کمونیست، پیر و متعصب شوروی، کشور خود را نه از قاب سفارشی تلویزیون، بلکه از درون یخچال‌های خالی شهروندان می‌دیدند، با «لحظه تایتانیک» اتحاد شوروی روبه‌رو نمی‌شدند و اتحاد شوروی به‌ عنوان بزرگ‌ترین قدرت تاریخ با حدود 10 هزار بمب هسته‌ای، 15 هزار موشک دوربرد، بالستیک و قاره‌پیما، 10 هزار تانک، 10 هزار هواپیمای جنگی و هلیکوپتر، 10 ناو هواپیمابر و 500 کشتی جنگی و زیردریایی و حدود 10 میلیون سرباز، در دریای عمیق بی‌خردی، غرق نمی‌شد.

 

آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.