کاش بانک آینده بودم

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

از آنجایی که زندگی ما همیشه با اما‌و‌اگر و کاش و حسرت همراه است، امروز می‌خواهیم در پیشگاه مردم کمی حسرت بخوریم.

کاش بانک آینده بودم. بقیه بدهی‌هایم را می‌دادند و بعد می‌گفتند سیارسریع منحل شده. سیارسریع نیست. از این محله رفته. ادغام شده تو بانک ملی.

کاش ایلان ماسک بودم. می‌گفتم اگر بسته پیشنهادی حقوق یک تریلیون دلاری‌ام در هیئت‌مدیره تصویب نشود، استعفا می‌دهم.

کاش بازیگر معروف بودم. وقتی متهم می‌شدم، همکارانم می‌گفتند این چون به پیش‌کسوتان احترام می‌گذاشت و با اجازه خودشان بهشان دست می‌زد، بعید است چنین کاری بکند.

کاش پاییز 1404 بودم. نه می‌باریدم، نه خیرم به کسی می‌رسید. سرد و خشک رفتار می‌کردم ولی باز یک‌سری جامه می‌دریدند که آخ جون! سیارسریع آمد.

کاش آقایان بودم. خضریان (نماینده مجلس) می‌گفت آقایان طوری بخورید که خفه نشوید.

کاش هوش مصنوعی بودم. برایم سازمان می‌زدند، یک بودجه‌ای می‌گرفتیم، با بچه‌ها می‌نشستیم دور هم جدول می‌کشیدیم و سازماندهی می‌کردیم.

کاش بازیگر درجه سه بودم. از برنامه یوتیوبی می‌رفتم تاک‌شو، از تاک‌شو می‌رفتم ریلیتی‌شو، از ریلیتی‌شو می‌رفتم گیم‌شو. وقتی بهم می‌گفتند چقدر همه‌جا هستی، گم‌شو دیگه، می‌رفتم «گم‌شو» که برنامه‌ای با محوریت اتاق فرار و اسکیپ‌روم است، پول روی پول می‌گذاشتم.

کاش جاستین ترودو بودم. در دوران بازنشستگی توی قایق تفریحی پایم را می‌گذاشتم روی پایم و به کیتی پری می‌گفتم یه دهن هایده بخون حال کنیم.

کاش این‌قدر مهرطلب نبودم. مثل صداوسیما نظر بقیه برایم مهم نبود. هی افسرده نمی‌شدم که کسی نگاهم نمی‌کند. همین که حق با من بود کافی بود!

من که هر روز دارم حرف‌های عجیب و غریب می‌گویم، کاش حداقل خیابانی بودم که به پاس این‌همه زحمتی که دارم می‌کشم، دو‌تا برنامه بهم می‌دادند.

کاش فیلترینگ بودم. سفت می‌نشستم سر جایم. آسمان می‌آمد زمین برم نمی‌داشتند.

کاش طرفدار رئال مادرید بودم‌ (این را واقعا عرض می‌کنم).

و کاش‌های دیگر که از حوصله شما خارج است.

آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.