مواضع جنجالی نخست‌وزیر مجارستان
ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان، در سفر به برلین برای شرکت در نشست سران اتحادیه اروپا مدعی شد اگر بروکسل تحریم‌ها را به درستی اجرا کرده بود، قیمت انرژی سر به فلک نمی‌کشید.
ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان، در سفر به برلین برای شرکت در نشست سران اتحادیه اروپا مدعی شد اگر بروکسل تحریم‌ها را به درستی اجرا کرده بود، قیمت انرژی سر به فلک نمی‌کشید. تحریم‌های اتحادیه علیه روسیه عملکردی بسیار مبتدی و در نتیجه فاجعه‌بار است. به‌باور او، تحریم‌های بروکسل علیه روسیه موجب تضعیف منافع اروپا، نابودکننده اقتصاد مجارستان و آلمان و به نفع روسیه خواهد بود. در بلند‌مدت منافع اروپا جایگزین‌کردن وابستگی (انرژی) به روسیه با وابستگی به آمریکا نیست. به‌عنوان یک مشتری، اروپا باید چندین گزینه داشته باشد که بتواند با درنظر‌گرفتن شرایط سیاسی و اقتصادی، با آنها فعالیت کند. نخست‌وزیر مجارستان در نشست با رسانه‌های آلمانی تأکید کرده مجارستان طرفدار برقراری صلح است؛ «من طرفدار برقراری هرچه سریع‌تر آتش‌بس و آغاز مذاکرات صلح هستم. از حمله سال 2014 روسیه به کریمه، آلمان به رهبری آنگلا مرکل توانست از بروز مشکلات بین‌المللی جلوگیری کند و مذاکرات صلح به‌سرعت آغاز شد. پس از سفر به مسکو (پیش از جنگ) بلافاصله به دبیر کل ناتو اعلام کردم که چه تهدیداتی در پیش‌رو خواهد بود. مجارستان تمام تلاش خود را برای برقراری صلح به عمل می‌آورد، اما تمایل ندارد کمک به اوکراینی‌ها همراه با نابودی مجارها باشد». سخنان نخست‌وزیر مجارستان در نشست خبری با روزنامه زیتونگ آلمان که در آن به موضوعات زیادی از جمله اینکه صرفا ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، می‌توانست به جنگ در اوکراین پایان دهد، اشاره کرده بود، مورد توجه رسانه‌های بین‌المللی قرار گرفت. پس از اظهارات نخست‌وزیر مجارستان درخصوص بحران اوکراین، وی از سوی رسانه‌های اروپایی به خیانت آشکار به ارزش‌های دموکراتیکی که زمانی از آن حمایت می‌کرد و بر پایه آن به قدرت رسیده بود، متهم شد. او مانند رئیس‌جمهوری روسیه و رئیس‌جمهور سابق آمریکا، کمپین‌های سیاسی‌اش را با دروغ، تهمت و تئوری‌های توطئه اداره می‌کند. اوربان از زمان حمله پوتین به اوکراین، روایات روسی را در مورد جنگ و حمایت غرب از کسانی که مورد حمله قرار گرفته‌اند، منتشر و ترامپ را به‌عنوان تنها امید ایجاد صلح در اوکراین معرفی کرد. اوربان، کمیسیون اروپا را تهدید می‌کند «اگر به منافع ملی مجارستان توجه نشود، بسته‌های تحریمی جدید ضد روسیه را وتو خواهد کرد. تحریم‌ها به این شکل ما را می‌کشد و اقتصاد مجارستان را نابود می‌کند». نخست‌وزیر مجارستان از «خودزنی اقتصادی» ناشی از اعمال تحریم علیه روسیه انتقاد کرده و این در حالی است که وزیر امور خارجه این کشور، اقدامات تحریمی علیه روسیه را به «انداختن بمب اتم در اقتصاد مجارستان و همچنین اقتصاد اروپا» تشبیه کرده است. بوداپست با توجه به اینکه گاز مورد نیاز خود را از طریق خط لوله زمینی تأمین می‌کند، موفق شده در تازه‌ترین بسته تحریمی اروپا علیه مسکو، معافیت‌هایی را برای خود لحاظ کند؛ هرچند پس از خرابکاری در خطوط لوله
نورد‌استریم 1 و 2، بسیاری از کشورهای اروپایی دیگر قادر به دریافت گاز از طریق خطوط لوله زیر دریایی نیستند. مجارستان که تا حدود زیادی به نفت و گاز روسیه وابسته است، اصلی‌ترین مخالف تحریم‌ها علیه روسیه در اتحادیه اروپا بوده و اعلام کرده این تدابیر، قیمت‌های انرژی را بالا می‌برد. شواهد نشان می‌دهد با توجه به مشکلات داخلی کشورهای اروپایی در حوزه انرژی، تمایل اعضای اتحادیه اروپا برای اعمال تحریم علیه مسکو رو به کاهش گذاشته است. نمونه این کاهش را می‌توان در اظهارات کایا کالاس، نخست‌وزیر استونی، دید که مدعی است اعمال تحریم (علیه روسیه) روز به روز دشوارتر می‌شود و حوزه‌های زیادی برای اعمال تحریم باقی نمانده است. وی «جنگ فرسایشی» و «مشکلات داخلی» را دلیل تمایل رو به افول اروپایی‌ها برای تحریم روسیه عنوان کرد. آمریکا و اتحادیه اروپا از آغاز عملیات نظامی ویژه روسیه در اوکراین در ماه فوریه، اقتصاد مسکو را با تحریم هدف گرفته‌اند. در‌حالی‌که دور نخست تحریم‌ها به‌طور متفق‌القول به تأیید و تصویب آنها رسیده بود، به دلیل نقش محوری مسکو در عرضه نفت و گاز، محدودیت‌ها برای خرید انرژی روسیه به نقطه اختلاف متحدان اروپایی تبدیل شده است. اتحادیه اروپا اخیرا با تحریم‌های جدیدی علیه روسیه بر سر حمله به اوکراین موافقت کرد که شامل سقف قیمت برای صادرات نفت روسیه به کشورهای دیگر است.
اعتراضات در کشورهای ایتالیا، فرانسه، اتریش و جمهوری چک در واکنش به افزایش هزینه زندگی و آنچه منتقدان جنگ نیابتی ناتو نامیده‌اند، افزایش یافته و احتمالا با ورود به فصل سرما شدت بیشتری نیز خواهد گرفت. بسیاری از شهروندان اروپایی با انتقاد از این وضعیت، اوکراین را بازنده جنگ و بدهکاری بزرگ می‌دانند که باید برای بازسازی کشورش زیر بار بدهی‌های بیشتر برود. بدون شک، برنده شرکت‌های سازنده تسلیحاتی معرفی شده‌اند که تسلیحات خود را فروخته‌اند.
