تجملگرایی با پول مردم
در جلسه علنی شورای شهر تهران، موضوع هزینهکردهای سنگین برخی مدیران شهرداری برای تغییر دکوراسیون اتاقهای کاری یکی از تذکرات اعضای شورا تبدیل بود.

به گزارش گروه رسانهای شرق،
در جلسه علنی شورای شهر تهران، موضوع هزینهکردهای سنگین برخی مدیران شهرداری برای تغییر دکوراسیون اتاقهای کاری یکی از تذکرات اعضای شورا تبدیل بود.
روز گذشته ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران، در تذکری گفت: یک مجموعه از شهرداری که اتفاقا مدیر آن از شهرستان به صورت پروازی به تهران آمدهاند و هنوز هم ساکن نیستند، یک میلیارد تومان برای استراحتشان هزینه کردهاند و دو طبقه بالای محل کارشان در حال تبدیلشدن به خوابگاه است. مصادیق را اعلام نمیکنم، اما چنین اتفاقی در حال رخدادن در شهرداری است. هفته پیش به یکی از مناطق رفتم و به شهردار منطقه گفتم یکی از مدیران در حال تغییردادن دکوراسیون خود است و همان لحظه با تماس، تأیید این موضوع اعلام شد.
در ادامه جلسه، حبیب کاشانی، دیگر عضو شورای شهر تهران، با انتقاد از هزینههای غیرضروری در دفاتر برخی مدیران شهرداری گفت: «در شرایطی که مردم با مشکلاتی همچون آب و نان مواجه هستند، چه ضرورتی دارد که صفر تا صد اتاق مدیران تغییر کند؟». او از ضعف در تحقق درآمدهای پایدار شهرداری و عملکرد برخی مناطق نیز انتقاد کرد. کاشانی خطاب به مدیران شهرداری افزود: کافی است در دفاتر مناطق شهرداری بررسی کنید ببینید چند دفتر صفر تا صد تغییر کرده و مبلمان و تشریفات تازه جایگزین شده است. در شهری که میگوییم جنگ ندارد، اما آب و نان مردم دچار مشکل است، چنین تغییراتی چه ضرورتی دارد؟ اگر میگویید این موارد وجود ندارد، من اسناد و گزارشها را ارائه میکنم.
ناصر امانی در گفتوگو با «شرق»، با انتقاد از هزینههای سنگین برخی مدیران شهرداری برای بازسازی و تجملگرایی در دفاتر کار، این اقدام را مغایر با سیاستهای نظام و اسراف در بیتالمال دانست و خواستار ورود جدی نهادهای نظارتی شد. او در توضیح گفت: «پیشتر نیز تذکر داده بودم که میان برخی از مدیران -نه همه مدیران- رقابتی برای باشکوه و مجللکردن دفترهای کاری شکل گرفته است؛ از اتاق خواب و میز غذاخوری تا دکورهای پرهزینه که هزینههای سنگینی بر شهرداری تحمیل میکند و با سیاستهای کلی نظام در تضاد است». او با یادآوری تأکیدات مکرر مقام رهبری درباره پرهیز از تجملگرایی و رعایت بیتالمال افزود: «چند مورد از این مصادیق را غیرعلنی به معاونان شهردار منتقل کردهام، اما متأسفانه همچنان گزارشهایی میرسد که برخی مدیران حتی طبقات بالای محل کار خود را به اتاق استراحت و خوابگاه تبدیل کردهاند».
امانی تأکید کرد: «همزمان با هشدار آقای چمران درباره ضرورت مهار هزینههای اضافی، بار دیگر وظیفه دانستم این موضوع را مطرح کنم تا شاید این بار تذکر مؤثر واقع شود». این عضو شورا با اشاره به نقش واحدهای نظارتی و حسابرسان منتخب شورا گفت: «شهرداری تهران سازمان بزرگی است با ۱۲۳ ناحیه، ۲۲ منطقه و نزدیک به ۵۰ سازمان و شرکت؛ از همین رو اهمیت نظارت دقیق بر هزینهها دوچندان است. وظیفه حسابرسان این است که اجازه ندهند زیر بار هر هزینهای بروند». او یادآور شد: «اگرچه این موضوع صرفا مربوط به این دوره مدیریت شهری نیست و ممکن است در دورههای قبل هم اتفاق افتاده باشد، اما به عنوان نمایندگان مردم، وظیفه اصلی ما نظارت بر عملکرد مالی شهرداری است و حتی اگر یک مورد تخلف یا اسراف هم رخ دهد باید آن را تذکر دهیم».
مهدی اقراریان، عضو شورای شهر تهران نیز در گفتوگو با «شرق»، با انتقاد از رویکرد هزینهای برخی برنامههای فرهنگی و اجرائی شهرداری، تأکید کرد که صرف هزینه بدون اثربخشی، منابع شهر را هدر میدهد و ضرورت دارد معیار عملکرد مدیران براساس کارنامه واقعی آنان سنجیده شود، نه صرفا رزومه. او گفت: «یکی از دغدغههای اصلی شورا در حوزه هزینهکردها، مسئله اثربخشی برنامههاست. اگر برنامهای در شهرداری یا سایر دستگاههای دولتی اجرا میشود، باید سنجیده شود که چه میزان اثرگذاری واقعی دارد. درحالیکه امروز شاهدیم دستگاههای متنوع فرهنگی از بودجههای کلان استفاده میکنند، اما نقدهای جدی در این حوزه مطرح است». او با اشاره به بیانیه گام دوم انقلاب افزود: «ضرورت دارد شیوهها و روشهای هزینهکرد بودجههای بسیار زیاد فرهنگی بازنگری شود. اگر برنامهها فاقد اثربخشی باشند، نتیجه آن صرفا اجرای برنامههای شکلی خواهد بود. متأسفانه این نقد به عملکرد شهرداری تهران نیز وارد است و در برخی موارد شاهد هزینههایی هستیم که خروجی مؤثری ندارند».
اقراریان تصریح کرد: «این مشکل منحصر به شهرداری و این دوره نیست، بلکه در دورههای مختلف و دستگاههای متعدد نیز دیده میشود. نشستها و جلسات متنوعی برگزار میشود، اما به دلیل نبود نظارت کافی یا نظارتهای شکلی، اثربخشی آنها زیر سؤال است». او با انتقاد از ضعف پاسخگویی مدیران گفت: «یکی از معضلات کشور این است که بخشی از بودجهها وابسته به نفت است و مدیران نیز بعد از اتمام دوره مسئولیت خود، بدون پاسخگویی کنار میروند. حتی اگر در زمان مسئولیت مرتکب خطا شده باشند، بازخواست نمیشوند. کاش ترک فعلها و اقدامات اشتباه نیز ارزیابی شود».
اقراریان با تأکید بر ضرورت اصلاح رویههای انتصابات بیان کرد: «رزومه بهتنهایی نباید ملاک انتخاب مدیران باشد، بلکه کارنامه عملکرد واقعی آنان اهمیت دارد؛ اینکه در دوران مسئولیت چه کارهای درست یا غلطی انجام دادهاند. متأسفانه این یکی از نقایص جدی در نظام مدیریتی کشور است».
علیرضا نادعلی، عضو شورای شهر تهران هم با دفاع از عملکرد مدیریت شهری فعلی در حوزه هزینهها، به «شرق» گفت: «در این دوره، صرفهجویی بیش از دورههای گذشته انجام شده است و اگر مواردی از تجملگرایی یا هزینههای غیرضرور وجود داشته باشد، قابل پیگیری خواهد بود». او افزود: «صرفهجویی نباید در بخشهایی باشد که برای مردم لازم است، بلکه باید در هزینههای مربوط به اشخاص و مسئولان اعمال شود. من معتقدم در این دوره صرفهجویی بیش از بسیاری از دورههای گذشته انجام شده است».
نادعلی با اشاره به تجربه خود در ادوار گذشته مدیریت شهری گفت: «من قصد ندارم شهرداران پیشین تهران را محکوم کنم، اما چون از نزدیک در شهرداری حضور داشتم، میگویم در این دوره اتفاق خاصی در زمینه بریز و بپاش یا تغییر دکوراسیون نیفتاده است. اگر هم مواردی به صورت معدود وجود داشته باشد، با اعلام آن بهراحتی قابل پیگیری است. طرح چنین موضوعاتی از پشت تریبون فقط باعث تلخشدن ذهن مردم میشود، درحالیکه ما توان و اراده لازم برای جلوگیری از این موارد را داریم». او با تأکید بر لزوم هزینهکرد شهرداری در حوزههایی که مردم به طور مستقیم از آن بهرهمند میشوند، تصریح کرد: «هزینهها باید به سمت نیازهای ملموس شهروندان مثل تأمین تاکسی و اتوبوس، خرید واگن و ساخت ایستگاه مترو، جمعآوری پسماند و خدمات شهری هدایت شود». این عضو شورا همچنین بر اهمیت حوزه فرهنگ تأکید کرد و گفت: «روح و روان مردم نیازمند توجه است و کار فرهنگی هم هزینه دارد. حتی اگر در جایی این تصور ایجاد شود که فرهنگ اولویت آخر است و فقط باید در صورت مازاد منابع به آن پرداخته شود، جامعه دچار آسیب خواهد شد. در دورههای مختلف شهرداری نیز توجه به مسائل فرهنگی وجود داشته، هرچند موضوعات مورد توجه در هر دوره متفاوت بوده است».
نادعلی خاطرنشان کرد: «تفاوت دیدگاهها در حوزه فرهنگی میان دورههای مختلف چندان زیاد نبوده که اولویتها کاملا تغییر کند، بلکه میزان پرداختن به موضوعات فرهنگی متفاوت بوده است».
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.