کودکان درگیر کرونا و تنهایی
زهره جوهرچی*: روز جهانی کودک باید روز شادی و پیروزی برای کودکان باشد؛ روزی که پیمان‌نامه حقوق کودک برای موظف‌کردن دولت‌ها و حکومت‌ها به‌منظور بهبود شرایط زندگی و تأمین حقوق کودکان به تصویب رسید. اما در بسیاری از کشورها هنوز کودکان شرایط سختی دارند و امسال هم به‌علت شیوع بیماری کرونا، وضعیت سخت‌تر و ناگوارتر شده است.
سازمان بین‌المللی نجات کودکان اعلام کرده است که ۲۵۸ میلیون کودک پیش از بحران همه‌گیری کووید۱۹ از تحصیل محروم بوده‌اند. این سازمان هشدار داده حدود 10 میلیون کودک به‌دنبال شیوع ویروس کرونا ممکن است دیگر هیچ‌گاه به مدرسه بازنگردند. تبعات اقتصادی ناشی از همه‌گیری این ویروس، زندگی کودکان را مختل میکند. محرومیت از تحصیل، کودک‌همسری و کودکان کار بیش از گذشته دیده می‌شود. در این میان، قاچاق کودک و برده‌داری جنسی و... از طرف افراد سودجو، آواره‌شدن کودکان یمنی، سوری، فلسطینی و... در جنگ‌های خانمان‌سوز و مهاجرت و بلاتکلیفی هزاران کودک به امید یافتن پناهگاه و آینده‌ای بهتر، موقعیت سختی را برای کودکان رقم می‌زند. روز جهانی کودک است؛ کشورهایی مانند سوئد، دانمارک و اخیرا سنگاپور و... شرایط خوبی برای رشد و پرورش کودکانشان رقم زده‌اند و آینده کشور را در گرو توانمندی آنها می‌بینند، اما کودکان در کشورهای فقیر، جنگ‌زده و کمتر توسعه‌یافته با کدام رؤیا و آرزو این روز را جشن خواهند گرفت؟ سازمان‌های بین‌المللی با چه ابزاری می‌توانند کشورها را ملزم به اجرای قوانین مصوبه حقوق کودک کنند تا کمتر شاهد محرومیت و رنج کودکان از حقوق
انسانی آنها باشیم؟ سالی که گذشت، رنج ناشی از کرونا به سایر معضلات افزوده شد و کودکان بیش از والدین صدمه دیدند. فضای مجازی آموزش نمی‌تواند احساس و عواطف دانش‌آموزان را منتقل کند، انگیزه کلاس و نظم و قانون ایجاد کند، ساعاتی به دور از خانه روی پایشان بایستند و مصمم از دریچه کلاس، افق آینده را ترسیم کنند، بازی و ورزش کنند و با درگیری و گریز، زندگی در جامعه را تجربه کنند. بعضی از دانش‌آموزان در سال کرونایی ساعاتی متمادی را در خانه ماندند تا با فقر، نداشتن گوشی همراه، خشونت والدین، اعتیاد و... دست‌و‌پنجه نرم کنند. برخی طاقت آورده و می‌گذرانند، اما گروهی زیر فشار این همه تحقیر و فقر از پا می‌افتند و اثر روانی آن را همچون زنجیره معیوب در آینده به جامعه و نسل‌های بعد منتقل می‌‌کنند. روز جهانی کودک را مبارک شماریم برای ایجاد تغییر در ساختار و مناسبات اجتماعی و اقتصادی، بهبود رفتار و کردار خود با کودکان. باید دانست داشتن لحظات شاد، گوش‌کردن موزیک و برنامه‌های مخصوص کودکان، حق آنهاست. آنها نعمت‌های جامعه‌اند که برای ساختن بنای آینده ضروری هستند. دانش و آگاهی ما بر تعلیم و تربیت و اهمیت‌دادن به رشد، پرورش، پرسشگری و
تدبیر و بالندگی آنها، فردای بهتری را برای جامعه فراهم میکند. باشد که شاهد باشیم فقر، محرومیت، فساد و اعتیاد در آینده کمتر و کمتر شود.
* عضو انجمن پرنده درخت کوچک
زهره جوهرچی*: روز جهانی کودک باید روز شادی و پیروزی برای کودکان باشد؛ روزی که پیمان‌نامه حقوق کودک برای موظف‌کردن دولت‌ها و حکومت‌ها به‌منظور بهبود شرایط زندگی و تأمین حقوق کودکان به تصویب رسید. اما در بسیاری از کشورها هنوز کودکان شرایط سختی دارند و امسال هم به‌علت شیوع بیماری کرونا، وضعیت سخت‌تر و ناگوارتر شده است.
سازمان بین‌المللی نجات کودکان اعلام کرده است که ۲۵۸ میلیون کودک پیش از بحران همه‌گیری کووید۱۹ از تحصیل محروم بوده‌اند. این سازمان هشدار داده حدود 10 میلیون کودک به‌دنبال شیوع ویروس کرونا ممکن است دیگر هیچ‌گاه به مدرسه بازنگردند. تبعات اقتصادی ناشی از همه‌گیری این ویروس، زندگی کودکان را مختل میکند. محرومیت از تحصیل، کودک‌همسری و کودکان کار بیش از گذشته دیده می‌شود. در این میان، قاچاق کودک و برده‌داری جنسی و... از طرف افراد سودجو، آواره‌شدن کودکان یمنی، سوری، فلسطینی و... در جنگ‌های خانمان‌سوز و مهاجرت و بلاتکلیفی هزاران کودک به امید یافتن پناهگاه و آینده‌ای بهتر، موقعیت سختی را برای کودکان رقم می‌زند. روز جهانی کودک است؛ کشورهایی مانند سوئد، دانمارک و اخیرا سنگاپور و... شرایط خوبی برای رشد و پرورش کودکانشان رقم زده‌اند و آینده کشور را در گرو توانمندی آنها می‌بینند، اما کودکان در کشورهای فقیر، جنگ‌زده و کمتر توسعه‌یافته با کدام رؤیا و آرزو این روز را جشن خواهند گرفت؟ سازمان‌های بین‌المللی با چه ابزاری می‌توانند کشورها را ملزم به اجرای قوانین مصوبه حقوق کودک کنند تا کمتر شاهد محرومیت و رنج کودکان از حقوق
انسانی آنها باشیم؟ سالی که گذشت، رنج ناشی از کرونا به سایر معضلات افزوده شد و کودکان بیش از والدین صدمه دیدند. فضای مجازی آموزش نمی‌تواند احساس و عواطف دانش‌آموزان را منتقل کند، انگیزه کلاس و نظم و قانون ایجاد کند، ساعاتی به دور از خانه روی پایشان بایستند و مصمم از دریچه کلاس، افق آینده را ترسیم کنند، بازی و ورزش کنند و با درگیری و گریز، زندگی در جامعه را تجربه کنند. بعضی از دانش‌آموزان در سال کرونایی ساعاتی متمادی را در خانه ماندند تا با فقر، نداشتن گوشی همراه، خشونت والدین، اعتیاد و... دست‌و‌پنجه نرم کنند. برخی طاقت آورده و می‌گذرانند، اما گروهی زیر فشار این همه تحقیر و فقر از پا می‌افتند و اثر روانی آن را همچون زنجیره معیوب در آینده به جامعه و نسل‌های بعد منتقل می‌‌کنند. روز جهانی کودک را مبارک شماریم برای ایجاد تغییر در ساختار و مناسبات اجتماعی و اقتصادی، بهبود رفتار و کردار خود با کودکان. باید دانست داشتن لحظات شاد، گوش‌کردن موزیک و برنامه‌های مخصوص کودکان، حق آنهاست. آنها نعمت‌های جامعه‌اند که برای ساختن بنای آینده ضروری هستند. دانش و آگاهی ما بر تعلیم و تربیت و اهمیت‌دادن به رشد، پرورش، پرسشگری و
تدبیر و بالندگی آنها، فردای بهتری را برای جامعه فراهم میکند. باشد که شاهد باشیم فقر، محرومیت، فساد و اعتیاد در آینده کمتر و کمتر شود.
* عضو انجمن پرنده درخت کوچک