آیا اوضاع اقتصادی بهبود مییابد؟
وزیر اقتصاد بالاخره به زبان آورد که اوضاع اقتصادی «سخت نابسامان» است؛ حرفی که میلیونها ایرانی هر روز با پوست و استخوان لمس میکنند. اما اعتراف به بیماری، درمان نیست.
به گزارش گروه رسانهای شرق،
محسن هاشمی - کارشناس فرهنگی
وزیر اقتصاد بالاخره به زبان آورد که اوضاع اقتصادی «سخت نابسامان» است؛ حرفی که میلیونها ایرانی هر روز با پوست و استخوان لمس میکنند. اما اعتراف به بیماری، درمان نیست. تا زمانی که بخش عمده اقتصاد ایران در اختیار نهادها، ستادهای موازی، بنیادها و موقوفاتِ پوشیده در لباس خیریه باشد، هیچ دولت و وزیری، هرچقدر هم متخصص و پاکدست، نمیتواند چرخ این اقتصاد در حال احتضار را به گردش درآورد.
وقتی نیمی از منابع و بنگاهها از دایره نظارت دولت، مجلس و قوه قضائیه خارج است و پاسخگوی هیچکس نیست، سخنگفتن از «اصلاح ساختار» فقط شعار باقی میماند. به این باید تحریمهای فلجکننده را افزود.
کشوری که از بازارهای جهانی، نظام بانکی بینالمللی و سرمایهگذاری خارجی ایزوله شده، حتی اگر بهترین تیم اقتصادیاش از برندگان نوبل اقتصاد تشکیل شده باشد، نمیتواند معجزه کند.
پول چاپکردن، یارانهدادن و قیمتها را دستوری نگهداشتن فقط مُسکنهای موقتیاند. نتیجه ساده است: تا زمانی که اقتصاد از فضای نهادهای غیرپاسخگو خارج نشود و تا زمانی که ایران در عرصه بینالمللی همچنان در قرنطینه بماند، هیچ کابینهای، چه اصلاحطلب، چه اصولگرا، چه تکنوکرات، نمیتواند این کشتی را به ساحل برساند. تغییر دولت یا وزیر اقتصاد، مانند تعویض فرمانده یک کشتی آسیبدیده است؛ تا سوراخهای بدنه بسته نشود و توفان تحریم و انزوا ادامه داشته باشد، سرنشینان فقط زمان بیشتری برای جلوگیری از آسیب خواهند داشت. مشکل، کابینه و شخص وزیر نیست؛ مشکل، ساختاری است که هیچ دولت و وزیری را یارای اصلاحش نیست.
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.
