ایران در پساجنگ

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

میلاد انصاری  -   فعال سیاسی و کارشناس علوم سیاسی

منشور ملل متحد با تصمیم حفظ نسل‌های آینده از بلای جنگ و برای رسیدن به مدارا و زیست اجتماعی مسالمت‌آمیز، تنظیم و حفظ صلح، امنیت بین‌المللی و جلوگیری از هرگونه اعمال متجاوزانه‌ای پی‌ریزی شده است. بند ٤ ماده ٢ این منشور صراحتا به اصل تمامیت ارضی دولت‌ها اختصاص یافته و براساس این بند همه دولت‌های عضو ملل متحد باید در روابط بین‌الملل خود‌ از تهدید به زور یا توسل به آن علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر کشوری که حتی با اهداف ملل متحد مغایرت داشته باشد، خودداری کنند.

اگرچه امروزه حفظ استقلال و تمامیت ارضی و مرزی هر کشوری به‌عنوان یک اصل جهانی مورد تصدیق و تأیید همگان است، ولی حمله نظامی وحشیانه و مذبوحانه رژیم غاصب اسرائیل به کشور ایران، تجاوزی آشکار و ضد حقوق‌بشری به حاکمیت ملی ایران و نقض صریح قواعد منشور ملل بود. با این حمله متجاوزانه عیان و اثبات شد که در عرصه بین‌الملل برخلاف اصول و اهداف منشور ملل متحد، قوانین و قواعد حقوقی جایگاه چندانی ندارد و آنچه در نظام بین‌الملل به‌وضوح حاکم است، «قانون جنگل» است. النو روزولت بیان می‌کند که هیچ‌کس در جنگ پیروز نمی‌شود و هیچ‌کس حتی در جنگ بعدی هم پیروز نخواهد شد، زیرا به تعبیر زیبای مارتین لوتر جنگ بزرگ‌ترین آفتی است که بشریت را مبتلا، دین را نابود، دولت را ویران و خانواده را نابود می‌کند.

بر همگان پر‌ واضح و عیان است که جنگ هیچ خانه و کاشانه‌ای را آباد نکرده است که خانه و کاشانه ما (ایران) را آباد کند، اما تا زمانی که کشور ایران بین دو ایدئولوژی به‌غایت خطرناک بنیامین نتانیاهوی فاشیست کودک‌کش و دونالد ترامپ فاشیست ضد حقوق انسانی و مزید بر آن مورد حمله و تهاجم بی‌رحمانه نظامی این دو ایدئولوژی مخوف واقع می‌شود، از الزامات ضروری دولت این است که در راستای مقابله با جنگ‌طلبی  آمریکا-اسرائیل، زائل‌کردن تهدیدات احتمالی این دو کشور، حفظ تمامیت ارضی و دفاع از کیان کشور باید به تمهیدات زیر نگاهی ویژه داشته باشد:

١. حراست از همبستگی اجتماعی ایجاد‌شده و تلاش برای تقویت این همبستگی و وفاق

٢. تقویت شبکه پدافند هوایی و بنیه دفاعی-نظامی با خرید تجهیزات مورد نیاز برای مقابله با اعمال متجاوزانه

٣. تشدید نظارت اطلاعاتی برای رصد افراد مشکوک و نظارت کافی بر ورود اتباع

٤. تقویت انسجام داخلی و آشتی همه‌جانبه ملی

٥. کاهش شکاف‌های موجود

٦. تنش‌زدایی در سیاست خارجی و احیای دیپلماسی  منطقه‌ای-جهانی

٧. ترمیم اقتصاد ملی و ایجاد ثبات اقتصادی.

بعد از جنگ ١٢‌روزه و آتش‌بس بین کشور ایران و رژیم غاصب اسرائیل به دلیل وجود افکار متجاوزانه، توهم، نبود اعتماد، اختلالات مازوخیستی و سادیستی 

ترامپ-نتانیاهو، از بین نرفتن سایه جنگ از سر کشور ایران و با وجود شرایط نا‌اطمینانی سیاسی هنوز این احتمال وجود دارد که مجدد کشور ایران مورد تهاجم و تجاوز آمریکا-اسرائیل قرار بگیرد؛ بنابراین دولت ایران باید همبستگی و انسجام داخلی ایجاد‌شده را تقویت، شکاف‌ها را پر، شبکه پدافند هوایی را نوسازی و بنیه 

دفاعی-نظامی را تقویت کند تا در صورت تهدیدات احتمالی، افراط‌گری و جنگ‌افروزی آمریکا-اسرائیل، ملت مجددا متحدانه در دفاع از کیان کشور در کنار دولت به مقابله با آنها بکوشد. در شرایط پسا‌جنگ و با توجه به شرایط موجود ترمیم اقتصاد ملی، ایجاد ثبات اقتصادی و بازگشت به مردم می‌تواند مهم‌ترین اقدام دولت ایران باشد. در جنگ ١٢‌روزه محرز و مشخص شد که روسیه به‌هیچ‌وجه متحد استراتژیک قابل اتکایی برای دولت ایران نبوده و نخواهد بود. الزام‌آور است که دولت ایران با ایجاد یک موازنه منفی و با تکیه بر شعار «نه شرقی، نه غربی» در استراتژی خود در روابط بین‌الملل تجدیدنظر و به دیپلماسی فراگیر منطقه‌ای-جهانی روی بیاورد. دیپلماسی فراگیر منطقه‌ای-جهانی مبتنی بر ارزش‌های مشترک انسانی موجب شکل‌گیری یک اتحاد و همبستگی انسان‌های عدالت‌جو و جنبش‌های مردمی حق‌طلب در دهکده جهانی برای مقابله با جنگ‌طلبی‌ها و جنگ‌افروزی‌ها خواهد شد. بنابراین آنچه زیست اجتماعی مسالمت‌آمیز را از آلودگی به ستیزه‌جویی‌ها و خشونت‌طلبی‌ها می‌رهاند، همین همبستگی اجتماعی مبتنی بر ارزش‌ها و کرامت انسانی است. دولت ایران می‌تواند با محور قرار‌دادن دیپلماسی فعال و فراگیر منطقه‌ای-جهانی و با یک اجماع‌سازی جهانی مبتنی بر عقلانیت، خرد و منطق ایرانی، تهدیدات آمریکا-اسرائیل را کاهش دهد و حتی آن را از بین ببرد.