رفاقت دستوری برای آخرین بازمانده!
چند دقیقه چشمانتان را ببندید و تصور کنید پروژه بازسازی ورزشگاه آزادی به اتمام رسیده و مشابه نوسازی تعدادی از ورزشگاهها در کشورهای اروپایی، اتفاقات جذاب و بزرگی رقم خورده است. مثلا گنجایش ورزشگاه افزایش یافته، تمام صندلیها شیک و مدرن شده، شمارهگذاری واقعی صورت گرفته و براساس مکانیسم معمول هر تماشاگری روی صندلی خود مینشیند، و اینکه چمن باکیفیت آن، هر فوتبالیست و بینندهای را به وجد میآورد.
به گزارش گروه رسانهای شرق،
چند دقیقه چشمانتان را ببندید و تصور کنید پروژه بازسازی ورزشگاه آزادی به اتمام رسیده و مشابه نوسازی تعدادی از ورزشگاهها در کشورهای اروپایی، اتفاقات جذاب و بزرگی رقم خورده است. مثلا گنجایش ورزشگاه افزایش یافته، تمام صندلیها شیک و مدرن شده، شمارهگذاری واقعی صورت گرفته و براساس مکانیسم معمول هر تماشاگری روی صندلی خود مینشیند، و اینکه چمن باکیفیت آن، هر فوتبالیست و بینندهای را به وجد میآورد. تصور کنید تمام بازیها از جمله دربی با VAR درجهیک و دوربینهای پرتعداد برگزار میشود و درصد اشتباه و خطای داوری بسیار پایین است. یا مثلا بعد از اتمام بازیها، سرمربیان با احترام با هم دست میدهند و بازیکنان دو تیم هم بیتوجه به آنچه در طول بازی اتفاق افتاده، مشابه چنین کاری را انجام میدهند. تصور کنید نهتنها زیرساختها ایدئال و کافی است، بلکه فرهنگ هواداری هم به نقطهای ارتقا یافته که دیگر شاهد فحاشی، شعارهای قومیتی، سنگپرانی و موارد اینچنینی نیستیم. مجموعه اینها مانند رؤیای شیرینی است که با واقعیت فرسنگها فاصله دارد. این جزء مواردی است که ترجیح میدهیم چشمانمان همچنان بسته باشد و این تصاویر زیبا در ذهنمان، با بازشدن چشمها و به یاد آوردن شرایط موجود، دچار فروپاشی نشود.
اما واقعیت 180 درجه با چیزی که در ذهنمان نقش بسته تفاوت دارد و وقتی چشممان را بعد از چند دقیقه باز کنیم، با غبطه و افسوس به اوضاع فعلی خیره خواهیم شد. حالا شرایط اینگونه است که جلسه هماهنگی دربی 106 پایتخت با حضور مدیران عامل دو باشگاه، معاون فرهنگی و توسعه ورزش همگانی وزارت ورزش و جوانان و البته تعدادی دیگر از مدیران و مسئولان برگزار شد تا احتمالا تنش روزهای گذشته با دستوراتی غیرمستقیم و شاید هم مستقیم، کاهش یابد. برای همین پیمان حدادی و علی تاجرنیا که همراه تعدادی دیگر از اعضای دو باشگاه، حسابی از خجالت هم درآمده و با واکنشهایی تندوتیز علیه رقیب سنتی و هوادارانش موضع گرفته بودند، اینبار با جملاتی دوستانه و محبتآمیز به استقبال بازی فردا بروند! حقیقت این است که به دلیل کمبود هتل مناسب در اراک، در اتفاقی عجیب، اعضای دو تیم پرسپولیس و استقلال به همراه داوران و ناظر مسابقه، در یک هتل مشترک در این شهر اقامت خواهند داشت. با این اوصاف، شاهد دردهایی هستیم که زاییده کاستیهای پرشمار است و سبب شکلگیری زامبیها و فحاشهای عمدتا فضای مجازی و حتی فضای حقیقی شده است. همین افشاگری یا ادعاهای اخیر افرادی مانند بهروز رهبریفرد و علیرضا نیکبختواحدی که از دخالتهای سیاسی در فوتبال آنهم در سطح نتیجه یک مسابقه، پرده برداشته، به نوعی نمک روی زخم عمیق «بیاعتمادی» مردم و هواداران است. حالا بار تمام این کاستیها و مشکلات بر دوش بازیکنان دو تیم است. سرخابیها باید بازی باکیفیت و پرگلی ارائه دهند تا خلأها کمتر به چشم آید، بلکه حتی برای مدت کوتاهی فراموش شود. انتظاری که تناسب چندانی با موجودیت فوتبال و شرایط ندارد اما خب، چاره دیگری هم نیست. در هر حال، دربی پایتخت را باید آخرین بازمانده ستیزهجویی مدیران کارنابلد و سوءمدیریت گسترده و ممتد با فوتبال دانست. بازماندهای که هرچند زخمی و از نفس افتاده است اما همچنان (حتی اگر نه مثل دو، سه دهه پیش)، حواسها را به خود معطوف میکند. شور و هیجانی که تقابل استقلال و پرسپولیس در جامعه و حتی میان رسانهها ایجاد میکند، قابل قیاس با گذشته نیست اما حفظ همین سنگر هم برای فوتبالیها و تزریق نشاط به بخشی از مردم، ارزشمند است. اجازه ندهیم بیش از این شیشههای ویترین فوتبال باشگاهی ایران، کدر و مات شود.
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.
