«نیزه جنوبی» هگست
سرانجام پس از هفته‌ها عملیات نظامی گاه و بی‌گاه آمریکا علیه «شناورهای حامل مواد مخدر» در دریای کارائیب، وزیر جنگ آمریکا با اعلام گسترش عملیات «نیزه جنوبی» در نیم‌کره غربی، مأموریتی برای شکار شبکه‌های مواد مخدر با ناوگان رباتیک و خودکار نیروی دریایی و گارد ساحلی آغاز کرده که قرار است در آب‌های کارائیب و گذرگاه‌های دریایی جنوب آمریکا ادامه یابد.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
سرانجام پس از هفته‌ها عملیات نظامی گاه و بی‌گاه آمریکا علیه «شناورهای حامل مواد مخدر» در دریای کارائیب، وزیر جنگ آمریکا با اعلام گسترش عملیات «نیزه جنوبی» در نیم‌کره غربی، مأموریتی برای شکار شبکه‌های مواد مخدر با ناوگان رباتیک و خودکار نیروی دریایی و گارد ساحلی آغاز کرده که قرار است در آب‌های کارائیب و گذرگاه‌های دریایی جنوب آمریکا ادامه یابد. از نگاه واشنگتن، این عملیات پاسخی سخت به کارتل‌هایی است که عامل بحران مصرف بی‌رویه مواد مخدر در شهرهای آمریکا شده‌اند؛ اما حجم فناوری‌های بدون‌سرنشین و نقش محوری پنتاگون، آن را به چیزی فراتر از یک مأموریت مرزی ساده تبدیل می‌کند. پیتر هگست در پیامی در شبکه اجتماعی ایکس اعلام کرد عملیات نیزه جنوبی را گسترش می‌دهد؛ عملیاتی که تحت هدایت گروه مأموریت مشترک و فرماندهی جنوبی آمریکا تعریف شده تا «سرزمین اصلی آمریکا را دفاع کند، نارکوتروریست‌ها را از نیم‌کره غربی بیرون براند و جریان موادی را که مردم آمریکا را می‌کشد، قطع کند». او نیم‌کره غربی را «محله آمریکا» خواند و وعده داد که واشنگتن برای محافظت از این محله دست بالا را نگه می‌دارد. در سوی دیگر، متحدان منطقه‌ای آمریکا هم تلاش می‌کنند تصویر این عملیات را به زبان «مسئولیت مشترک» صورت‌بندی کنند. وزارت دفاع کلمبیا و چند پایتخت همسایه، در بیانیه‌های خود روی امنیت دریایی مشترک در کارائیب و اقیانوس اطلس جنوبی تأکید کرده‌اند؛ تعبیری که با خواسته واشنگتن برای جلب همکاری گسترده‌تر در مبارزه با قاچاق، هم‌صداست و قرار است به مردم منطقه بگوید این فقط جنگ آمریکا نیست. عملیات نیزه جنوبی که اوایل امسال شروع شده بود، حالا وارد فاز تازه‌ای می‌شود؛ فازی که تمرکز آن روی پیوند دادن سامانه‌های رباتیک و خودکار با عملیات دریایی مقابله با مواد مخدر است و از نظر زمانی، یک مأموریت کوتاه‌مدت آزمایشی نیست، بلکه یک حضور طولانی در دریاست. فرمانده فاستر ادواردز، مدیر ناوگان ترکیبی در ناوگان چهارم، در ژانویه گفته بود این مأموریت قرار است یک ترکیب ناهمگون از سکوهای مختلف را عملیاتی کند؛ ترکیبی که هم به کشف و پایش مسیرهای قاچاق کمک می‌کند و هم برای سایر صحنه‌های عملیاتی نیروی دریایی درس تولید می‌کند. او تأکید کرده بود که دوران آزمایش‌های کوتاه‌مدت در محدوده‌های کوچک رو به پایان است و حالا هدف، عملیات طولانی در محیط واقعی است تا مشخص شود سامانه‌های بدون‌سرنشین در عمل چطور در کنار شناورهای سنتی جا می‌گیرند. مقام‌های دخیل می‌گویند هدف، فقط نمایش فناوری نیست؛ نتیجه این آزمایش میدانی باید نشان بدهد کدام ترکیب از سامانه‌های بدون‌سرنشین و نیروهای سرنشین‌دار، برای «آگاهی مداوم از محیط دریایی» و مأموریت‌های طولانی مقابله با مواد مخدر کارآمدتر است و کجا باید سرمایه‌گذاری بیشتر شود. در عین حال، نیروی دریایی اعلام کرده این ابتکار بخشی از پروژه‌ای بزرگ‌تر به نام پروژه ۳۳ است؛ برنامه‌ای برای عملیاتی‌کردن توان رباتیک و خودکار در کل ناوگان، نه‌فقط در یک گوشه از کارائیب. دولت‌های پاناما و اکوادور آشکارا از گسترش پایش دریایی استقبال کرده‌اند و استدلال پنتاگون را تکرار می‌کنند که نظارت بهتر در دریا، مسیر حرکت کارتل‌ها در تنگه‌ها و دالان‌های باریک دریایی را محدود می‌کند؛ جایی که معمولا قایق‌های تندرو و شناورهای نیمه‌غواص قاچاقچیان از آن عبور می‌کنند. برای این کشورها، همراهی با واشنگتن فرصتی است برای دریافت فناوری، آموزش و پوشش اطلاعاتی در برابر شبکه‌هایی که همان‌قدر که به آمریکا ضربه می‌زنند، به بنادر و شهرهای ساحلی آنها هم ضربه می‌زنند.
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.
