رابرت ردفورد درگذشت
ستاره‌ای که هالیوود را تغییر داد
رابرت ردفورد، اسطوره سینمای جهان، در ۸۹سالگی درگذشت.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
رابرت ردفورد، اسطوره سینمای جهان، در ۸۹سالگی درگذشت.
ستاره‌ای که هالیوود را برای همیشه تغییر داد
رابرت ردفورد، ستاره آثار کلاسیک هالیوود همچون «نیش» و «تمام مردان رئیس‌جمهور»، در خواب و آرامش درگذشت. مرگ او در کوه‌های اطراف پرووُ، در بیانیه‌ای از سوی «سیندی برگر»، مدیرعامل شرکت روابط‌عمومی اعلام شد. او گفت ردفورد در خواب درگذشته است، اما علت دقیق مرگ را بیان نکرد. در بیانیه آمده است که او «در جایی که دوست داشت و در کنار کسانی که دوست‌شان داشت» از دنیا رفت. ردفورد با بیزاری از رویکرد سطحی هالیوود در فیلم‌سازی، معمولا اصرار داشت فیلم‌هایش بار فرهنگی داشته باشند. او اغلب موضوعات جدی مانند اندوه و فساد سیاسی را به‌گونه‌ای روایت می‌کرد که در دل مخاطبان طنین بیندازد و بخش بزرگی از این تأثیر به قدرت عظیم ستاره‌ای او بازمی‌گشت. ردفورد یکی از ستاره‌های شاخص دهه ۱۹۷۰ بود که به‌راحتی میان جریان اصلی سینمای آمریکا و موج نو هالیوود حرکت می‌کرد و در دهه‌های بعدی نیز به کارگردان و تهیه‌کننده‌ای برنده اسکار بدل شد. او نقشی کلیدی در پایه‌گذاری سینمای مستقل آمریکا ایفا کرد.
درخشش در سینما
رابرت ردفورد با نام کامل چارلز رابرت ردفورد جونیور، در سال ۱۹۳۶ در لس‌آنجلس به دنیا آمد. پس از اخراج از دانشگاه کلرادو، به نیویورک رفت و در آکادمی هنرهای نمایشی آمریکا آموزش دید. او در دهه ۶۰ با ایفای نقش‌های کوچک در تلویزیون، تئاتر و سینما کار خود را آغاز کرد. در سال ۱۹۶۲ برای بازی در مجموعه تلویزیونی «صدای چارلی پانت»، نامزد جایزه امی بهترین بازیگر نقش مکمل شد و یک سال بعد نقش اصلی در اجرای برادوی نمایش موفق «پا‌برهنه در پارک» اثر نیل سایمون را به دست آورد. ردفورد پس از حضور در چند فیلم مهم از‌جمله «تعقیب» و اقتباس سینمایی «پا‌برهنه در پارک»، ردفورد در سال ۱۹۶۹ با وسترن یاغی‌محور «بوچ کسیدی و ساندنس کید» به شهرت جهانی رسید؛ فیلمی که در آن در کنار پل نیومن و کاترین رأس بازی کرد. این اثر برای هفت جایزه اسکار نامزد شد؛ هرچند هیچ‌یک از بازیگران نامزد نشدند. او سپس در فیلم «بگویید ویلی بوی اینجاست» به کارگردانی آبراهام پولونسکی -که پس از بیش از ۲۰ سال بازگشتی مهم داشت- بازی کرد و بعد در رشته‌ای از فیلم‌های موفق دهه ۷۰ ظاهر شد؛ مانند «جرمایا جانسون» (۱۹۷۲)، «آن‌طور که بودیم» (۱۹۷۳) در کنار باربارا استرایسند، «نیش» (۱۹۷۳) همراه با پل نیومن، «گتسبی بزرگ» (۱۹۷۴) اقتباس از رمان فیتزجرالد، «سه روز کندور» (۱۹۷۵) و «تمام مردان رئیس‌جمهور» (۱۹۷۶) در نقش باب وودوارد در کنار داستین هافمن.
ورود به کارگردانی
ردفورد در اواخر دهه ۷۰ مدتی از بازیگری فاصله گرفت و با فیلم «مردم عادی» به کارگردانی روی آورد. این فیلم با موفقیت چشمگیری روبه‌رو شد و چهار اسکار، از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را برای او به همراه داشت؛ افتخاری که در مقام بازیگر هرگز نصیبش نشده بود.
تأسیس جشنواره ساندنس
در سال 1978 ردفورد جشنواره فیلم ساندنس را ابتدا با نام جشنواره فیلم یوتا راه‌اندازی کرد و به تدریج به مرکز مهمی برای معرفی سینمای مستقل آمریکا تبدیل شد. این جشنواره سکوی پرتاب کارگردانانی همچون استیون سودربرگ، کوئنتین تارانتینو، رابرت رودریگز و کوین اسمیت شد و بعدها با نمایش آثار متفاوت، نقش تعیین‌کننده‌ای در موفقیت‌های تجاری و هنری فیلم‌های مستقل ایفا کرد.
سال‌های پایانی بازیگری و کارگردانی
در دهه‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰، ردفورد همچنان فعال ماند اگرچه حضورش کمتر از گذشته بود. او در فیلم‌های «نامزد من»، «شیرها برای بره‌ها» و «قضیه کنترورسی» ظاهر شد. یکی از نقش‌های درخشانش در سال‌های اخیر، بازی در فیلم «همه چیز از دست رفته» بود. در سال ۲۰۱۵ نیز در فیلم «واقعیت و تخیل» در کنار کیت بلانشت نقش‌آفرینی کرد. او در سال ۲۰۱۸ با فیلم «پیرمرد و تفنگ» اعلام کرد قصد دارد از بازیگری خداحافظی کند؛ هرچند بعدها گفت شاید بازگشتی کوتاه داشته باشد.
تأثیرگذاری بر سینما و فرهنگ
رابرت ردفورد نه‌تنها به عنوان بازیگر و کارگردان، بلکه به عنوان بنیان‌گذار جشنواره ساندنس و حامی سینمای مستقل، تأثیر عمیقی بر فرهنگ سینما گذاشت. جشنواره‌ای که او پایه‌گذاری کرد، مسیر شهرت فیلم‌سازان بزرگی مانند تارانتینو، سودربرگ، رودریگز، کوئن‌ها و بسیاری دیگر را هموار کرد.
او نشان داد تنها یک چهره پرزرق‌وبرق نیست، بلکه هنرمندی متفکر و متعهد است. ردفورد دهه‌ها از مدافعان محیط زیست بود؛ او با سازمان‌های مختلف همکاری داشت و بارها علیه پروژه‌های نفتی و مخرب طبیعت موضع‌گیری کرد. او همچنین یکی از چهره‌های لیبرال در سیاست آمریکا به‌شمار می‌رفت و دیدگاه‌هایش را در موضوعات اجتماعی و سیاسی بی‌پرده بیان می‌کرد. ردفورد نه‌تنها به عنوان یک هنرمند، بلکه به عنوان شخصیتی فرهنگی و اجتماعی در تاریخ آمریکا ماندگار شد.
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.
