جایگاه معلمی

احمد میرعابدینی

تاریخ با تحول معنی می‌یابد و بارزترین و باشکوه‌ترین وجه تاریخ، شکل‌دادن به وضعیت و هویت همواره در حال دگرگونی انسان است. هویت انسان با تحول و تحول با گام‌برداری‌های کوتاه و بلند انسان‌هایی شکل می‌گیرد که‌ در طول زندگی فردی و اجتماعی خود، در برابر دشواری‌ها و در گذر از فرازها و فرودهای رویدادهای اجتماعی تلاش می‌کنند موانع رشد و توسعه جامعه را از پیش پای خود و دیگران بردارند. گام‌برداشتن‌ها و حرکت‌های این انسان‌ها، به سبب ارزشمندی هدف‌هایشان، متفاوت از موارد جاری و روزمره است و تازگی دارد و به‌نوعی شاخص و متمایز و برجسته به‌شمار می‌آید. تلاش‌های این افراد محور‌های شخصیتی و فرهنگی تازه‌ای را ترسیم می‌کند و ابعاد جدیدی را از شأن و شخصیت انسان آشکار می‌کند؛ ابعادی که می‌توانند برای بسیاری دیگر از افراد سرمشق و الگو باشند. و در چنین شرایطی است که ویژگی‌های نوینی از فرهیختگی و فرزانگی امکان بروز می‌یابد؛ چرا‌که انسان این توان را در خود می‌بیند که می‌تواند نقش‌های مهم‌تری را در سیر تحولات اجتماعی بر عهده بگیرد و آنها را به‌خوبی ایفا کند.

الگو‌شدن درصحنه‌های علم، پژوهش، آموزش‌ و به‌ویژه اخلاق، جایگاه بالا و برجسته‌ای برای انسان است و سر‌مشق‌شدن حاصل وحدت وجود، شخصیت و رفتار یکپارچه، پایدار و صادقانه از سوی انسان است. برای رسیدن به این جایگاه، فرد باید در این راه دشوار، در سراسر زندگی و برای رسیدن به هدف‌های والای انسانی، بی‌وقفه گام بردارد و دکتر کاظم معتمدنژاد را می‌توان در سراسر زندگی و در تمامی رفتار‌های عادی و رسمی‌اش، با این تصویر مقایسه و مشاهده کرد؛ انسانی آرزومند زندگی پر‌بار برای دیگران‌ و سرنوشتی مورد رضایت خودِ او. او در تمام نوشته‌ها، مقاله‌ها، سخنرانی‌ها، کلاس‌ها، نشست‌ها، بحث‌ها و تدریس‌ها، در کتاب‌ها و حتی در گفت‌وگو‌های دورهمی دوستانه با دانشجویان، همکاران، دوستان، آشنایان، بستگان و وابستگان خاطراتی را به یاد نهاد که سرمشق‌ هستند و ماندگار.

معتمدنژاد مشوق و هموارکننده راهی بود که علاقه‌مندان روزنامه‌نگاری و ارتباطات، به‌ویژه در سال‌های ۱۳۵۰ تاکنون، دست‌کم می‌کوشند به رهنمود‌های او برای حرکت در این مسیر بی‌اعتنا نباشند. معتمدنژاد در تحول‌بخشی به روزنامه‌نگاری و ارتباطات در ایران، برجسته‌ترین چهره‌ای است که نامش ماندگار است. او می‌گفت: «من یک معلم عادی هستم و این دانشجویان هستند که برایم شهرت آورده‌اند». اما این او بود که معیار‌های معلمی را ارتقا داد و به همین سبب، درس‌های او را در این زمینه می‌توان‌ به‌عنوان سرمشق‌های آموزشی در اختیار نسل‌های آینده قرار داد.

یکی از نقش‌های معلمی معتمدنژاد، آموزش استادی و پرورش و تربیت استاد و اعتلای جایگاه معلمی و استادی بود. معتمدنژاد یک معلم بود. او در باره آنچه می‌گفت، آگاهی داشت و با تکیه بر تحصیلات حقوق، روزنامه‌نگاری و ارتباطات و با اتکا بر تجربه‌های گسترده و عمیق خود در این زمینه‌ها، به دانش ارتباطات و مهارت‌های روزنامه‌نگاری، قوام و اعتبار می‌بخشید. در‌حالی‌که هم‌زمان، ارائه این دانش و مهارت‌ها را‌ با برقراری ارتباط دو‌سویه، انسانی و اخلاق‌مدارانه‌ و با حضور امنیت‌بخش و آرامش‌دهنده‌اش، در فضای کلاس و گردهمایی‌ها‌ جاری می‌کرد. دکتر کاظم معتمدنژاد ۱۴ آذر ۱۳۹۲، در آستانه 80‌سالگی، از میان ما رفت و ۱۶ آذر در قطعه نام‌آوران بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد. یاد او همواره گرامی و نامش ماندگار است.

آخرین مقالات منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.