ایران همه؛ درسی از همدلی و همبستگی ملی
اسرائیل با همکاری و هماهنگی آمریکا با هدف فروپاشی حاکمیت، تضعیف یا تجزیه ایران اقدام به تجاوز نظامی کرد و علاوه بر مراکز نظامی، چندین بیمارستان و درمانگاه و مردم عادی را نیز هدف گرفت.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
اسرائیل با همکاری و هماهنگی آمریکا با هدف فروپاشی حاکمیت، تضعیف یا تجزیه ایران اقدام به تجاوز نظامی کرد و علاوه بر مراکز نظامی، چندین بیمارستان و درمانگاه و مردم عادی را نیز هدف گرفت. اما محاسباتش غلط از آب درآمد. آنان در تحلیل واکنش مردم ناراضی، تشکل‌های سیاسی و مدنی و فعالان منتقد اشتباه کردند. عموم مردم و تشکل‌های سیاسی به‌خوبی درک کردند که این تجاوز، کیان ایران را هدف قرار داده است. از اینرو با وجود انتقادات بسیار درباره شیوه حکمرانی در جمهوری اسلامی، با درک عمیق خود در برابر تهاجم بیگانه در کنار حاکمیت قرار گرفتند.
به نظر می‌رسد این واکنش و فهم بالا هر دو سوی جریان را متحیر کرده باشد. حاکمیت به یُمن همدلی و همراهی مردم، توانست از این بحران نجات یابد. مردم نه‌تنها فریب بازی رسانه‌ای بیگانگان را نخوردند، بلکه به نیروی انتظامی در راستای شناسایی معدودی خودفروخته کمک زیادی کردند. در شمال با وجود شش میلیون مسافر، نه‌تنها هیچ حادثه‌ای گزارش نشد، بلکه مهربانی‌های زیادی دیده شد. در این ایام هجوم به پمپ‌بنزین‌ها و مغازه‌ها، انبار‌کردن و احتکار کالاها و... دیده نشد. از سوی دیگر دولت نیز با درایت عمل کرد و کمبودی در توزیع کالاهای اساسی و سوخت احساس نشد. این همدلی باید تداوم یابد. باید قدر این مردم را دانست، اما قدر دانستن، تنها به تشکر لفظی خلاصه نمی‌شود. آنچه مهم است و حاکمیت باید به آن توجه داشته باشد، تغییر رویکرد است. نارضایتی گسترده از وضعیت موجود در سطح بسیار بالایی قرار دارد. آنچه باعث شد در این بحران، مردم در کنار حکومت قرار گیرند، ایران بود.
پس ایران برای همه ایرانیان باید محور سیاست‌ها باشد. تقسیم مردم به خودی و غیرخودی، ارزشی و غیر ارزشی، اسلام‌گرا و ملی‌گرا و انواع دوقطبی‌های دیگر، به وحدت ملی زیان می‌رساند. اصلاحات ساختاری در چهار محور کلیدی اقتصادی، حکمرانی، بین‌المللی و اجتماعی لازم است. پذیرش تنوع فرهنگی و تقویت نهادهای مدنی، برداشتن محدودیت‌های خاص در استخدام‌ها، زمینه‌سازی گفت‌وگوی ملی، تغییر گفتمان با مردم ازجمله این تغییرات ضروری است.
با نگاهی دیگر تعریف امنیت ملی باید بازخوانی شود. امنیت ملی را صرفا در جنبه نظامی نباید تعریف کرد. تمرکز بر امنیت انسانی ضروری است. دولتمردان تاکنون باید متوجه شده باشند که فضای گفتمانی موجود، موجب رشد ریاکاران، چاپلوسان و نفوذی‌ها شده است. این امر از جهات مختلف زیان‌های جبران‌ناپذیر به کشور زده است. این تهاجم به ما آموخت که چاپلوسان و تندروان دلسوز کشور نیستند. این را از گسترش فساد در میان آنان و خیانت به کشور و اولویت‌دادن به مسائل فرعی و شاخه‌ها به جای مسائل اصلی و ریشه‌ها و ایجاد و تشدید دوقطبی‌ها در جامعه می‌توان دریافت.
آنان که از نقد دلسوزانه و علمی حکمرانی دریغ نورزیده، طرد و محدودیت‌ها را به جان می‌خریدند و در هنگامه تهاجم بیگانه در کنار حاکمیت قرار گرفته و از ایران دفاع کردند، تکیه‌گاه اصلی و ستون و قوام حکومت و جامعه باید باشند. با ایجاد مدلی شایسته‌سالار، فضا برای حکمرانی خوب فراهم شده و تصمیمات بهتری برای کشور اخذ می‌شود. از اینرو شاید از اولین اقدامات حکومت، شناسایی خیانتکاران در همه سطوح و منزوی‌کردن چاپلوسان باشد. در پایان لازم است تا به سخن امیرالمؤمنین به مالک اشتر به دیده یک سیاست کلی نگاه شود؛ «و قلبت را مالامال از محبت و لطف به مردم قرار بده... زیرا آنان یا برادر دینی تو یا همانند تو انسان‌اند».
با مردم مهربان باشیم.
آخرین اخبار یادداشت را از طریق این لینک پیگیری کنید.
