|

قفقاز؛ جغرافیایی راهبردی و بسیار مهم برای ایران

نیروهای مسلح و ملت ایران باید به دقت قفقاز را رصد کنند

‌اکنون که به خاک ایرانِ جان، تهاجم شده است، تحلیل‌های چندگانه‌ای می‌توان (دست‌کم چهار تحلیل) درباره چون و چرایی این حمله و در ادامه، زدوخوردها میان ایران و اسرائیل ارائه کرد که پرداختن به همه این تحلیل‌ها خود به اندازه یک یادداشت بلند خواهد بود و در برهه اکنون، مجال پرداختن به آن برآوردها و تحلیل‌ها نیست.

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

‌اکنون که به خاک ایرانِ جان، تهاجم شده است، تحلیل‌های چندگانه‌ای می‌توان (دست‌کم چهار تحلیل) درباره چون و چرایی این حمله و در ادامه، زدوخوردها میان ایران و اسرائیل ارائه کرد که پرداختن به همه این تحلیل‌ها خود به اندازه یک یادداشت بلند خواهد بود و در برهه اکنون، مجال پرداختن به آن برآوردها و تحلیل‌ها نیست. اما یکی از رهاوردهای این رویارویی، جدا از هر نوع انتقادی که بر برخی رویکردهای سیستم در بعضی زمینه‌ها داشته باشیم، پیدایش یک همگرایی ملی است و این دقیقا همان چیزی است که میهن به آن نیاز مبرم دارد و ملت ایران در مقاطع تاریخی گوناگون همواره پشتیبان کشور و سرزمین‌شان بوده‌اند. از این رو در این یادداشت کوتاه به لزوم بهره‌گیری از این همدلی خجسته و میمون، به‌ویژه در جغرافیایی راهبردی پیرامون کشور می‌خواهم اشاره کنم؛ پس طبیعی است که مخاطب این نوشته مختصر، هم مسئولان خرد و کلان کشور و نهادهای اطلاعاتی و هم ملت تاریخی ایران است.

همه نیک می‌دانیم که در چند سال گذشته و به‌ویژه ماه‌های اخیر، برخی نواهای شومِ قوم‌گرایی، خاصه در مناطق نیمه غربی کشور برخاسته و به گوشمان رسیده است؛ بنابراین لزوم توجه به جغرافیای شمال غربی ایران و منطقه قفقاز بیش از پیش مهم می‌نماید.

از آنجا که سیاست‌های همسایگان شمالی و شمال غربی ایران، یعنی جمهوری بادکوبه و ترکیه، بنا بر سنت و واقعیت تاریخی، چندان قابل اتکا بر حُسن همسایگی و هم‌جواری نیستند و ادعاهای دروغین ارضی علیه ایران نیز همواره در ذهن‌ سردمداران و سیاست‌گذاران‌شان جا کرده و روابط مهمی هم با اسرائیل دارند، پس نیروهای مسلح ایران و نهادهای امنیتی باید با ریزبینی و اشراف کامل، منطقه قفقاز را پایش کنند و زیر نظر بگیرند و در کشاکش رویارویی با اسرائیل از آن منطقه غفلت نکنند تا آسیبی از آن ناحیه به کشور نرسد. مبادا که آن نواهای شوم و زوزه‌های جدایی‌خواهانه و اقداماتی که تحریف تاریخ ارجمند ایران از سوی نوهمسایگانش و اهانت به جایگاه زبان ارجمند ملی به‌شمار می‌رود، ارتباطی با پیش‌بینی این روزها و «شنیدن بوی کباب»! داشته باشد.

از این رو بر دولت، نیروهای مسلح، نهادهای اطلاعاتی کشور و نیز ملت گرامی ایران، به‌ویژه در آذربایجان و کردستان که هر دو همواره از پایگاه‌های پاسداری از خاک ایران و فرهنگ ملی بوده‌اند و بخش مهمی از سامانه‌های پدافندی و زرهی میهن در آنها مستقرند و به آنها حملاتی هم شده، واجب است هوشیار عمل کنند و در هنگام لزوم، مدافعان ایران در آن دیاران باشند.

 

آخرین اخبار یادداشت را از طریق این لینک پیگیری کنید.