گذشته فریبم داد حال عذابم می‌دهد
آقاپسرها و دخترخانم‌هایی که برای ازدواج سخت‌گیری می‌کنند و با این بهانه که طرف گذشته جالبی نداشته رابطه را به هم می‌زنند توجه داشته باشند که ابومحمد الجولانی با آن گذشته نه‌چندان پرافتخار رفته کاخ سفید و ترامپ گفته «برخی می‌گویند گذشته او پر از تنش و مشکل بوده. همه ما گذشته‌های پر از تنش و مشکلی داشته‌ایم».
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
آقاپسرها و دخترخانم‌هایی که برای ازدواج سخت‌گیری می‌کنند و با این بهانه که طرف گذشته جالبی نداشته رابطه را به هم می‌زنند توجه داشته باشند که ابومحمد الجولانی با آن گذشته نه‌چندان پرافتخار رفته کاخ سفید و ترامپ گفته «برخی می‌گویند گذشته او پر از تنش و مشکل بوده. همه ما گذشته‌های پر از تنش و مشکلی داشته‌ایم». بعد شما می‌گویید پسره دوران مجردی‌اش رفیق‌بازی می‌کرده و سیگار می‌کشیده پس به درد ازدواج نمی‌خورد. طرف دوران قبل ریاست‌جمهوری‌اش، نارنجک‌بازی می‌کرده و ضامن می‌کشیده، الان در کاخ سفید برایش فرش قرمز پهن می‌کنند. توی آن باغچه‌ای که برای همه اگر بیل بزنی دوتا کرم توش پیدا می‌شود، برای جولانی مهمات جنگی و تونل‌های زیرزمینی پیدا شده اما باز هم توجیه می‌کنند که خب اینم پسره دیگه، پسرا شیطونند. رئیس‌جمهور بشود، سروسامون می‌گیرد، سرش گرم دولت و قسط و بدهی و اجاره می‌شود، دیگه سر مردمو نمی‌بره. نمی‌دانم این چه برداشتی بود که از این خبر کردیم ولی غرض اینکه شوخی کردیم. شما واقعا سخت بگیرید. گذشته‌ها جدیدا خیلی خطرناک شده‌اند. فردا ازدواج می‌کنید و به طرف می‌گویید دوتا ضامن بردار برو بانک یه وامی بگیر، طرف به‌جای کارمند دولت، دوتا نارنجک ضامن‌دار می‌برد بانک را منفجر می‌کند. بعد با شرمندگی می‌گوید ببخشید عزیزم، دست خودم نیست؛ گذشته فریبم داد، حال عذابم می‌دهد و از آینده وحشت دارم. حالا طرف را بفرست تراپی. مگر گذشته لعنتی به این سادگی ول می‌کند آدم را؟
این سنت پنالتی‌زدن رؤسای جمهور به دروازه‌بان‌های تیم ملی نمی‌دانم تا کجا می‌خواهد ادامه داشته باشد. آقای پزشکیان قبل از تخلیه تهران با حضور در اردوی تیم ملی پا به توپ شدند و تلاش کردند با ضربات مهلک خود به سوی دروازه، آمادگی فنی تیم را محک بزنند. امیر قلعه‌نویی هم گفته این بچه‌ها با جان و دل تلاش کردند و با صعود به جام جهانی باعث شادی مردم شدند. من برعکس بقیه رسانه‌ها نه غر می‌زنم که چرا آقای پزشکیان در این وضعیت پا به توپ شده، نه انتظاری از تیم ملی و فدراسیون دارم. من فقط می‌خواهم بدانم این کشوری که دوستان در آن زندگی می‌کنند کجاست که حداقل برای گرفتن ویزایش اقدام کنم. کشوری که مردمش با درآمد 20 میلیون تومانی از رفتن بازیکن فوتبالشان با درآمد 20میلیاردی به جام جهانی شاد می‌شوند و احساس می‌کنند تمام مشکلاتشان حل شده، حقیقتا باید کشور جالبی باشد. کشوری که با این مساحت یک زمین چمن درست‌درمان ندارد و تیم‌هایش روی سبزه عید یک‌سری فعالیت بدنی می‌کنند که ظاهرا اسمش فوتبال است و دربی پایتخت‌اش در شهری دیگر برگزار می‌شود و فدراسیون و سازمان لیگش قانون می‌گذارد تحت عنوان سقف بودجه ولی تلویحا به باشگاه‌ها می‌گوید حالا ما یک چیزی نوشتیم، شما خل نشید رعایت کنید و کشوری که تیم‌های باشگاهی‌اش سالی صد بار از جیب مردمش جریمه شکایت مربی و بازیکن خارجی پرداخت می‌کند و در کمال تعجب راضی هم هستند از این وضعیت و پوشش تصویری بازی‌های داخلی‌اش شبیه به پوشش داکوتا جانسون است و آدم نمی‌داند کجا را باید نگاه کند و با همه اینها مردمش می‌گویند ما کاری به این مسائل نداریم، فقط تیم ملی برود جام جهانی که دل ما شاد شود، واقعا باید کشور شگفت‌انگیزی باشد. نمی‌دانم. به قول شاعر یا منو ببر به خونه‌تون یا بیا به خونه ما. بالاخره همه با هم یک جا ساکن شویم ببینیم چند چندیم با هم.
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.
