درددل با هوش مصنوعی

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

فرید فدایی، روان‌پزشک درباره موضوع مبتلابه این روزها یعنی گفت‌وگوی صمیمانه با هوش مصنوعی اشاره کرده و دلایل آن را برشمرده است. این متخصص، اعتماد به هوش مصنوعی را ریشه‌یابی کرده و می‌گوید: «اگرچه انسان با درد‌دل‌کردن احساس آرامش پیدا می‌کند، اما همیشه نگران افشای راز یا واکنش منفی دیگران است. بسیاری از افراد از این می‌ترسند که اگر راز دلشان را بگویند، مورد سرزنش یا تمسخر قرار بگیرند یا احساس شرمساری کنند. طبعا در گفت‌وگو با هوش مصنوعی چنین نگرانی‌ای وجود ندارد». در واقع، هوش مصنوعی شنونده‌ای است که نه چهره دارد و نه پیش‌داوری و همین بی‌طرفی ظاهری، آن را برای بسیاری از انسان‌ها به یک «پناه امن» تبدیل کرده است. گاهی گفت‌وگو با هوش مصنوعی فقط از سر کنجکاوی آغاز می‌شود، اما آرام‌آرام تبدیل به عادت می‌شود. عادت به نوشتن برای چیزی که همیشه در دسترس است، خسته نمی‌شود، قهر نمی‌کند و هیچ‌وقت دیر جواب نمی‌دهد. برای بسیاری از افراد، این گفت‌وگوها آرامش‌بخش‌تر از چت با دوستان واقعی شده‌اند؛ گفت‌وگوهایی که دیگر بوی احساس انسانی نمی‌دهند، اما خالی از تنش‌اند. در چنین فضایی، مرز میان ارتباط انسانی و ارتباط ماشینی به‌تدریج رنگ می‌بازد.

فدائی همچنین می‌گوید: «در نسل‌های جدید، اعتماد به هوش مصنوعی تا حدی جایگزین گفت‌وگوهای واقعی با انسان‌ها شده است؛ هرچند در افراد میانسال و سالمند کمتر دیده می‌شود. باید توجه داشت که در گفت‌وگوهای انسانی، متن کلام فقط حدود ۲۰ درصد ارتباط را تشکیل می‌دهد و بخش عمده ارتباط از طریق لحن صدا، حالات چهره و حرکات بدن منتقل می‌شود. گفت‌وگو با هوش مصنوعی فقط آن ۲۰ درصد را دارد و در نتیجه بیشتر شبیه انتقال خبر است تا برقراری ارتباط». او ادامه می‌دهد: «گفت‌وگو با هوش مصنوعی فقط اطلاعات را منتقل می‌کند و بُعد هیجانی و عاطفی ندارد. پاسکال گفته بود: قلب دلایلی دارد که منطق از آن بی‌خبر است. »

آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.