کودکان بی‌آینده
روز 16 مهرماه روز ملی کودک بود. در گوشه و کنار تهران و ایران، سمینارها و سخنرانی‌های متعددی برای تحلیل جایگاه کودک برگزار و درباره بایدها و نبایدهای کودکان سخن گفته می‌شود.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
روز 16 مهرماه روز ملی کودک بود. در گوشه و کنار تهران و ایران، سمینارها و سخنرانی‌های متعددی برای تحلیل جایگاه کودک برگزار و درباره بایدها و نبایدهای کودکان سخن گفته می‌شود. چندین برنامه تفریحی توسط فعالان کودک برنامه‌ریزی و اجرا می‌شود؛ موزه‌ها برای کودکان رایگان و حتی قرار شد دو مجری زمان کودکی پدر و مادرها، یعنی الهه رضایی و گیتی خامنه، در برنامه ویژه‌ای برای روز کودک حضور داشته باشند.
سعی شد برای کودکان چند فیلم سینمایی رایگان اکران شود. حتی چندین برنامه خاص روز کودک و محیط زیست در گوشه و کنار کشور از سیستان‌و‌بلوچستان تا همدان برگزار می‌شود. اما در کنار این برنامه‌ها به نظر نمی‌رسد کودکان در نظر مدیران، مسئولان و وزرا جایگاه خاصی داشته باشد. البته رئیس‌جمهور پزشکیان یک برنامه خاص برای آموزش و تغییر برنامه تحصیلی مدارس در نظر گرفته است و از آغاز فعالیت خود به طور مداوم تغییر شیوه آموزش را پیگیری می‌کند. با وجود این، انگار این مسئله فقط دغدغه خودش است و دیگر وزرا چندان با او همراه نیستند؛ به‌ویژه وزیر آموزش و پرورش که به نظر می‌رسد با دنیای کنونی و تغییرات آن فاصله زیادی دارد؛ از عدم تغییر مدیر کانون پرورش فکری گفته تا شرایط خاصی که کودکان سیستان‌و‌بلوچستان در ویدئوها از آن سخن گفته‌اند یا عکسی که از یک مدرسه منتشر شد و نیمی از دانش‌آموزان یک کلاس روی زمین نشسته‌اند و در حال گوش‌دادن به سخنان معلم هستند.
اگر بخواهیم فقط به اخبار یک هفته گذشته توجه کنیم، موارد متعدد هستند مانند فرصت‌های نابرابر کودکان روستایی و شهری چه در آموزش و چه در زندگی. وضعیت معدل پایه دهم، یازدهم و دوازدهم که حدود 11 است و این موضوع را مطرح می‌کند که آیا سؤال‌های امتحانی این‌قدر سخت است یا دانش‌آموزان این‌قدر بی‌سواد هستند؟ یا حتی میزان بالای پوسیدگی دندان در بین کودکان که قرار است از اواخر مهرماه در برخی مناطق شیر پاستوریزه توزیع شود. به اینها باید ترس و اضطرابی را که پس از جنگ 12روزه در بین کودکان برخی شهرها پدید آمده نیز اضافه کرد؛ شرایطی که بسیاری نگران هستند نکند دوباره تکرار شود. برخی از خانواده‌ها مدام این موضوع را در نظر می‌گیرند و نگران تجربه دوباره آن روزها هستند. از آن طرف، بحث تحریم‌ها و فعال‌شدن مکانیسم ماشه نیز این روزها جزء دغدغه‌های خانواده‌هاست و به نظر می‌رسد دولتمردان به تأثیرات ریز و درشت آن بی‌تفاوت هستند. دلاری که به 115 رسید و فضای متشنج خانواده‌ها که نگران فردای نیامده است و در جمع‌های خانوادگی از آن سخن می‌گویند. از سویی، هرچند برخی خانواده سعی می‌کنند درباره نگرانی‌های خود بابت شرایط اقتصادی سخن نگویند، ولی محیط خانه‌ها در تنشی پنهان است. تنش پنهان بابت آینده کودکان، نگرانی بابت اینکه وضعیت دارو و درمان چه می‌شود، وضعیت تغذیه و مواد مورد نیاز رشد کودک تأمین خواهد شد یا حتی می‌توانند شهریه مدارس و کلاس‌های متعدد کودکان خود را تأمین کنند؟
اگر به آمار هم رجوع کنیم، درمی‌یابیم حتی پیش از این شرایط نیز مصرف گوشت از سبد برخی خانواده‌ها حذف شده است. شاید گفتن اینکه میزان التهاب‌ها در جامعه ما زیاد است، حرفی تکراری باشد. دولت نیز هر روز با ماجرایی روبه‌رو است و گاهی برای حل آنها زمان و امکانات کافی ندارد. با این شرایط روز ملی کودک در حالی برگزار می‌شود که فرصت برنامه‌ریزی برای کودکان نه در خانواده و نه در جامعه فراهم نیست.
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.
