سازمان ملل و دیپلماسی ناکام در غزه

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

شرق: نشست‌های اخیر شورای امنیت سازمان ملل، بازتابی از بحران فزاینده و بی‌سابقه در نوار غزه بود؛ جایی که هر روز صدای انفجار و فریاد غیرنظامیان‌ به یکی از اصلی‌ترین محورهای بحث میان دیپلمات‌های جهان بدل شده است. با وجود برگزاری جلسات متعدد و صدور بیانیه‌های پی‌درپی، جامعه جهانی همچنان در مواجهه با واقعیت تلخ جنگ ناتوان نشان داده است.

در این میان، گزارش‌های دبیر کل سازمان ملل و نهادهای وابسته، تصویری تکان‌دهنده از نقض حقوق بشر، بحران آوارگان و تلفات سنگین غیرنظامیان در غزه ارائه دادند. بسیاری از نمایندگان عرب، با بیان نگرانی عمیق نسبت به وضعیت غیرنظامیان، خواستار اقدام عملی و فوری شورای امنیت برای توقف حملات شدند؛ اما روند سیاسی جلسات نشان داد شکاف میان قدرت‌های جهانی و به‌ویژه موضع آمریکا و متحدانش، دستیابی به راه‌حل واقعی را دشوارتر از همیشه کرده است.

یکی از صحنه‌های پررنگ این جلسات، وتوی مکرر قطع‌نامه‌ها توسط آمریکا بود؛ قطع‌نامه‌هایی که با هدف توقف بمباران، حمایت از غیرنظامیان و فراهم‌کردن شرایط آتش‌بس تهیه شده بود، اما بارها با مخالفت واشنگتن و گاه با سکوت یا بی‌عملی برخی دیگر از اعضا بی‌اثر ماند. این رویکرد، نه‌تنها انتقاد کشورهای عربی و آفریقایی را برانگیخت، بلکه حتی برخی دولت‌های اروپایی نیز نسبت به پیامدهای انسانی تداوم جنگ هشدار دادند. با وجود تأکید بیانیه‌ها بر لزوم توقف حملات و رعایت اصول حقوق بشری، واقعیت روی زمین تغییری نکرد و شمار آوارگان و قربانیان روزبه‌روز افزایش یافت.

در بخش دیگری از گزارش‌ها، دبیر کل سازمان ملل بر ابعاد انسانی بحران و لزوم حفاظت از کودکان و زنان تأکید کرد و خواستار دسترسی فوری کمک‌های بشردوستانه به غزه شد. این تأکیدها اگرچه همدلی جهانی را برانگیخت، اما اقدامات اجرائی و تأثیر عملی چندانی به دنبال نداشت. فشارهای سیاسی پشت درهای بسته و منافع متضاد قدرت‌های بزرگ، سازمان ملل را از ایفای نقش مؤثر بازداشته و امیدها به صلح و امنیت واقعی را کم‌رنگ‌تر کرده است.

در همین حال، یکی از ابعاد نگران‌کننده‌ای که در جلسات شورای امنیت و تحلیل‌های رسانه‌ای برجسته شد، طرح اسرائیل برای اشغال کامل نوار غزه بود؛ موضوعی که نه‌تنها بحران را وارد مرحله‌ای تازه و پرمخاطره کرد، بلکه تهدید جدی برای آینده فلسطینیان محسوب می‌شود. 

گزارش‌های منتشرشده از سوی منابع غربی و برخی نمایندگان سازمان ملل، حاکی از آن است که مقامات تل‌آویو به‌صراحت از برنامه‌هایی برای تسلط نظامی و اداری بر غزه سخن گفته‌اند؛ امری که نگرانی عمیقی را در میان کشورهای عربی، مسلمان و حتی بخشی از افکار عمومی جهان برانگیخته است. مخالفان این طرح معتقدند اشغال کامل غزه به معنای گسترش بحران انسانی، تشدید خشونت‌ها و ازبین‌رفتن اندک امید باقی‌مانده برای راه‌حل دو دولتی خواهد بود.

در مجموع، نشست‌های اخیر شورای امنیت و واکنش‌های جامعه بین‌المللی، بار دیگر نشان داد که سازوکارهای موجود برای توقف جنگ، حفاظت از غیرنظامیان و تحقق صلح، زیر سایه منافع ژئوپلیتیک و دیپلماسی ناکارآمد، عملا کارایی خود را از دست داده‌اند. در شرایطی که مردم غزه هر روز با ناامنی، بی‌پناهی و ویرانی مواجه‌اند، پاسخ‌های جهانی همچنان محدود به کلمات و بیانیه‌ها باقی مانده است و بحران انسانی در نوار غزه، به یکی از اصلی‌ترین چالش‌های اخلاقی و سیاسی جهان معاصر بدل شده است.