از زاویه تاریخ
نگاه تاریخی به حوادث اجتماعی و سیاسی نگاهی است که می‌تواند تا دوردست‌ها پیش برود و هر واقعه‌ای را در بستری که در آن رخ داده است تحلیل کند. از منظر تاریخی به حوادث نگریستن شیوه مشخصی از تحلیل امور است که اغلب از سطحی‌نگری فاصله می‌گیرد و به سراغ ریشه حوادث می‌رود.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
شرق: نگاه تاریخی به حوادث اجتماعی و سیاسی نگاهی است که می‌تواند تا دوردست‌ها پیش برود و هر واقعه‌ای را در بستری که در آن رخ داده است تحلیل کند. از منظر تاریخی به حوادث نگریستن شیوه مشخصی از تحلیل امور است که اغلب از سطحی‌نگری فاصله می‌گیرد و به سراغ ریشه حوادث می‌رود.
تیتسیانو ترتسانی، نویسنده، خبرنگار و متفکر ایتالیایی بود که در سال‌های پرتلاطم قرن بیستم، به عنوان نماینده مطبوعاتی نشریه «اشپیگل» آلمان در آسیا، از رویدادهای جنگ ویتنام و انقلاب فرهنگی چین، ژاپن و هند که از نزدیک شاهدشان بود گزارش‌هایی مخابره می‌کرد و به تحلیل حوادث دشوار آن دوران بر اساس نگاهی تاریخی می‌پرداخت. او در کتاب «پایانی که آغاز من است» درباره سفرها و ماجراجویی‌هایش و همچنین از برخوردش با فرهنگ‌ها و سیستم‌های سیاسی مختلف و جست‌وجویش برای یافتن کمال معنوی نوشته است.
ترتسانی در شصت‌و‌پنج سالگی به سرطانی وخیم گرفتار شد و تصمیم گرفت در واپسین ماه‌های زندگی‌اش، همراه پسرش فولکو گوشه بگیرد و یافته‌های زندگی‌اش را برای فرزندش بگوید تا او آن یافته‌ها را با جهانیان در میان بگذارد. او این فرصت را داشت تا به رویکردهای فلسفی عصر خود نگاه کند و در این کتاب خوانندگان نیز این فرصت را به دست می‌آورند تا به ریشه‌یابی بسیاری از مصایبی بپردازند که انسان در قرن بیست‌ویکم با آنها درگیر است. آن‌طور که مترجم اثر نیز توضیح داده، کتاب «پایانی که آغاز من است» به منزله آخرین پرده نمایشی است که زندگی نام دارد و در قالب دیالوگ نوشته شده است. ترتسانی در این کتاب با به سخره کشاندن مرگ، شوق و عشق به زندگی و زندگان را به خوانندگان خود سرایت می‌دهد.
او به عنوان نویسنده و خبرنگار در تمام بزنگاه‌های عصر خود چونان شاهدی عینی حاضر می‌شد و می‌کوشید جانبِ درست دورانش را بسنجد و گزارش دهد. کتاب حاضر نیز درواقع گفت‌وگوی او با پسرش است درباره هر آنچه در عمر شصت‌وچند ساله‌اش در اقصی‌نقاط جهان دید و لمس کرد. زاویه دید ترتسانی به جنگ‌ها و انقلاب‌ها و اتفاقات فرهنگی، عمدتا در آسیا، زاویه‌ای است به دور از سیاست و منشِ معمول ژورنالیستی. چشمِ او چشمی است که جزئیات و کلیّات را به موازات یکدیگر شالوده مشاهدات می‌کند و طریقِ دیدن تاریخ را به میدانی دیگر می‌برد. او معتقد است: «کسی که حوادث روز را در بستر تاریخی آن دنبال نکند از هیچ‌چیز سر در نمی‌آورد... کسی که تاریخ را نفهمد روزگار خودش را هم درک نخواهد کرد.
روزنامه‌نگاری که وقایع روز را توصیف می‌کند، اگر در همان محدوده بماند، مانند کسی است که جهان را از پشت میکروسکوپ می‌بیند، درحالی‌که تو برای دیدن دوردست‌ها به تلسکوپ نیاز داری». اصل کتاب «پایانی که آغاز من است» به زبان ایتالیایی است اما همزمان با همکاری با مجله «اشپیگل» به زبان آلمانی منتشر و معرفی شده است یعنی زبانی که تیتسیانو ترتسانی با آن می‌نوشت. این کتاب در چاپ‌های متعدد بعدی توسط مترجمان آلمانی و شخص فولکو ترتسانی بازنگری و در مواردی مختصر شده است. ترجمه فارسی اثر بر مبنای نسخه سال 2017 انتشارات پنگوئن مونیخ انجام شده که همین نسخه در سال 2024 نیز تجدیدچاپ شده است.
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.
