|

هزینه‌های پنهان دولت: فساد و شفافیت بودجه

بودجه دولت، ابزار اصلی سیاست‌گذاری اقتصادی و اجتماعی است. هر تصمیمی در این حوزه، اثر مستقیم بر زندگی روزمره مردم، خدمات عمومی و توسعه اقتصادی کشور دارد. اما زمانی که شفافیت بودجه محدود باشد: • تصمیمات کلان اقتصادی در پشت پرده شکل می‌گیرند • فساد بدون پاسخ‌گویی گسترش می‌یابد • هزینه‌های پنهان برای جامعه افزایش می‌یابد و اعتماد عمومی کاهش می‌یابد.

سید‌مهرداد بنی‌هاشمی کهنگی: بودجه دولت، ابزار اصلی سیاست‌گذاری اقتصادی و اجتماعی است. هر تصمیمی در این حوزه، اثر مستقیم بر زندگی روزمره مردم، خدمات عمومی و توسعه اقتصادی کشور دارد. اما زمانی که شفافیت بودجه محدود باشد: • تصمیمات کلان اقتصادی در پشت پرده شکل می‌گیرند • فساد بدون پاسخ‌گویی گسترش می‌یابد • هزینه‌های پنهان برای جامعه افزایش می‌یابد و اعتماد عمومی کاهش می‌یابد.

نگرش جامعه در این شرایط بسیار واضح است: بخش اعظم مردم احساس می‌کنند قوانین و تخصیص منابع عمومی به نفع گروه‌های محدود نوشته شده و عدالت اقتصادی رعایت نمی‌شود. این نگرش موجب افزایش نارضایتی اجتماعی، کاهش مشارکت در فرایندهای اقتصادی و سیاسی و شکل‌گیری شکاف‌های عمیق اقتصادی می‌شود.

پیامدهای فساد در بودجه

از منظر حقوقی: •نبود سازوکارهای مؤثر برای مقابله با تضاد منافع و فساد • خلأهای قانونی که امکان سوءاستفاده از منابع عمومی را فراهم می‌کند • ضعف در اجرای قوانین شفافیت و پاسخ‌گویی

از منظر اجتماعی و اقتصادی: • افزایش نابرابری و تبعیض اقتصادی • کاهش مشارکت فعال مردم در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی • تحلیل سرمایه اجتماعی و تضعیف اعتماد عمومی

نمونه داخلی: • پروژه‌های عمرانی و اقتصادی که بدون اطلاع‌رسانی شفاف اجرا می‌شوند • منابع مالی که در عمل به گروه‌های محدود اختصاص می‌یابند، درحالی‌که نیازهای واقعی جامعه بر زمین می‌ماند • فشارهای اجتماعی و اقتصادی که بر شهروندان عادی تحمیل می‌شود و احساس بی‌عدالتی را تقویت می‌کند

نمونه جهانی: • حتی در کشورهای توسعه‌یافته، مانند ایالات متحده و برخی کشورهای اروپایی، نفوذ گروه‌های ذی‌نفوذ در بودجه عمومی و تغییر قوانین مالی، منافع عموم را تحت تأثیر قرار داده است. این پدیده نشان می‌دهد که نبود شفافیت بودجه، پیامدهای عمیقی برای عدالت اجتماعی، اعتماد عمومی و ثبات سیاسی دارد.

راهکارهای مقابله با فساد ساختاری

1. تقویت نظارت و پاسخ‌گویی

• ایجاد نهادهای مستقل برای بررسی دقیق تخصیص منابع • تضمین اجرای کامل قوانین شفافیت بودجه بدون استثنا • استفاده از ابزارهای دیجیتال برای نظارت عمومی و گزارش‌دهی شفاف

2. نقش رسانه‌ها و جامعه مدنی

• اطلاع‌رسانی دقیق و مستمر درباره فرایند تخصیص منابع • ایجاد فرایند اجتماعی برای پاسخ‌گویی نهادهای حکومتی • حمایت از تحقیقات و گزارش‌های تحلیلی برای افشای تخلفات ساختاری

3. آگاهی و آموزش عمومی

• آموزش شهروندان درباره فرایندهای بودجه، سیاست‌های اقتصادی و حقوق مالی خود • تشویق به مشارکت فعال در بررسی بودجه و گزارش‌دهی شفاف • ایجاد زمینه‌های گفت‌وگو و مشارکت مستقیم مردم در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی

بازسازی اعتماد عمومی

فساد در بودجه، هشداری روشن برای دولت‌ها و جامعه است: • بدون شفافیت، نظارت کارآمد و آگاهی عمومی، هیچ سیستم بودجه‌ای قادر به تضمین عدالت و اعتماد عمومی نخواهد بود • نگرش جامعه نشان می‌دهد که وقتی منابع عمومی به نفع گروه‌های محدود مصرف می‌شوند، شکاف اجتماعی و اقتصادی عمیق و ثبات سیاسی و اجتماعی تهدید می‌شود • بازسازی اعتماد عمومی تنها از طریق اقدامات حقوقی، سیاسی و اجتماعی ممکن است؛ اقداماتی که شفافیت، پاسخ‌گویی و مشارکت فعال جامعه را تضمین کنند و فساد ساختاری را مهار کنند.

نگرش جامعه و اهمیت مشارکت فعال

جامعه‌ای که درباره نحوه تخصیص منابع آگاهی دارد، قدرت بیشتری برای مطالبه عدالت و پاسخ‌گویی پیدا می‌کند. تجربه‌های داخلی و جهانی نشان می‌دهد: • آگاهی و مطالبه‌گری مردم باعث افزایش شفافیت و کاهش فساد می‌شود • شهروندان فعال، فشار اجتماعی ایجاد می‌کنند که نهادهای دولتی را مجبور به پاسخ‌گویی می‌کند • مشارکت عمومی، مهم‌ترین ابزار برای جلوگیری از سوءاستفاده‌های ساختاری و حفاظت از حقوق اقتصادی شهروندان است.

 

آخرین مقالات منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.