حل مناقشه‌ای قدیمی با هوش مصنوعی
سازمان ملل به دنبال حل بحران سیاسی اسرائیل و فلسطین، به بهره‌گیری از تحلیل رایانشی روی آورده است
سازمان ملل متحد با یک شرکت برای توسعه یک مدل هوش مصنوعی قرارداد بسته است که راه‌حل‌های بالقوه برای درگیری اسرائیل و فلسطین را تجزیه و تحلیل می‌کند. «شولتز» و «لین» دو آمریکایی که اکنون در اروپا مستقر هستند قراردادی با سازمان ملل امضا کردند برای توسعه اولین مدل هوش مصنوعی در نوع خود، که امیدوارند به تجزیه و تحلیل راه‌حل‌های مربوط به این مشکل کمک کند.
مریم مرامی-کارشناس ارشد علوم شناختی: سازمان ملل متحد با یک شرکت برای توسعه یک مدل هوش مصنوعی قرارداد بسته است که راه‌حل‌های بالقوه برای درگیری اسرائیل و فلسطین را تجزیه و تحلیل می‌کند. «شولتز» و «لین» دو آمریکایی که اکنون در اروپا مستقر هستند قراردادی با سازمان ملل امضا کردند برای توسعه اولین مدل هوش مصنوعی در نوع خود، که امیدوارند به تجزیه و تحلیل راه‌حل‌های مربوط به این مشکل کمک کند. سیستمی که بنیان‌گذاران مدل CulturePulse برای سازمان ملل متحد ارائه می‌دهند، یک مدل معمولی هوش مصنوعی نیست. آنها وعده داده‌اند که یک شبیه‌سازی مجازی واقعی از اسرائیل و سرزمین‌های فلسطینی ایجاد کنند. این در حالی است که جنگ بین اسرائیل و حماس به یکی از بدترین دوره‌های خشونت در منطقه در حداقل ۵۰ سال اخیر تبدیل شده است.
شولتز و لین می‌دانند که ادعای هوش مصنوعی می‌تواند «بحران» بین اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها را حل کند، به‌ویژه با توجه به صحنه‌های هولناکی که روزانه از غزه بیرون می‌آید، احتمالا به خصومت‌های زیادی منجر خواهد شد. بنابراین آنها به سرعت رد می‌کنند که این همان کاری است که می‌خواهند انجام دهند. شولتز می‌گوید: مهم این است که مدل برای حل این وضعیت طراحی نشده است. بلکه برای درک، تجزیه و تحلیل و کسب بینش در مورد اجرای سیاست‌ها و استراتژی‌های ارتباطی است.
درگیری در منطقه قرن‌ها قدمت دارد و عمیقا پیچیده است و بحران کنونی، آن را پیچیده‌تر کرده است. تلاش‌های زیادی برای یافتن راه‌حل سیاسی، شکست خورده است و هرگونه پایان‌دادن به بحران، نه‌تنها نیاز به پشتیبانی دو طرف درگیر، بلکه احتمالا نیاز به حمایت گسترده‌ای از سوی جامعه بین‌المللی دارد. همه اینها باعث می‌شود که سیستم هوش مصنوعی نتواند به سادگی یک راه‌حل کاملا شکل‌گرفته را بیرون بیاورد. در عوض، CulturePulse قصد دارد دلایل اصلی درگیری را مشخص کند. بی‌شک، با یک هوش مصنوعی تک‌عاملی نمی‌توان این مشکل را حل کرد، چیزی که امکان‌پذیر است استفاده از یک سیستم هوشمند AI -با استفاده از یک تضاد دیجیتالی- برای کشف راه‌حل‌های بالقوه موجود است. دوقلوی دیجیتالی که از آن صحبت می‌شود مدل هوش مصنوعی چندعاملی CulturePulse است که در حال ساخت آن هستند که درنهایت به آنها اجازه می‌دهد نسخه مجازی منطقه را ایجاد کنند. به گفته شولتز و لین، در دفعات گذشته، این مدل تقریبا هر فردی را از نقطه‌نظر جمعیت‌شناختی، عقاید مذهبی و ارزش‌های اخلاقی با همتایان دنیای واقعی‌شان، شبیه‌سازی کرده و به نمایش گذاشته است. در مجموع، مدل‌های CulturePulse می‌توانند بیش از ۸۰ دسته را برای هر «عامل» در نظر بگیرند، از جمله ویژگی‌هایی مانند خشم، اضطراب، شخصیت، اخلاق، خانواده، دوستان، امور مالی، فراگیربودن، نژادپرستی و کلام نفرت‌انگیز، اگرچه همه ویژگی‌ها در همه موارد استفاده نمی‌شوند.
این مدل‌ها جوامع مصنوعی کاملی هستند با هزاران یا میلیون‌ها عامل هوشمند تطبیقی شبیه‌سازی‌شده که با یکدیگر شبکه شده‌اند و به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که از نظر روان‌شناختی، واقع‌گرایانه‌تر و از نظر جامعه‌شناختی، واقع‌بینانه‌تر باشد. اساسا شما یک آزمایشگاه دارید، یک آزمایشگاه مصنوعی که می‌توانید با آن در رایانه شخصی خود به گونه‌ای عمل کنید که مطمئنا در دنیای واقعی هرگز نمی‌توانید از نظر اخلاقی انجام دهید.
پروژه کنونی در ابتدا جنبه‌های اجتماعی-اکولوژیکی منطقه اسرائیل-فلسطین را که مربوط به درگیری است، مدل می‌کند. به این معنی که از نظر مقیاس، کوچک‌تر از برخی از پروژه‌های قبلی آنهاست. با این حال، اگر این پروژه در آینده گسترش یابد، یک مدل می‌تواند به سازمان ملل اجازه دهد تا ببیند که جامعه مجازی چگونه به تغییرات در رفاه اقتصادی، افزایش امنیت، تغییر نفوذ سیاسی و طیف وسیعی از پارامترهای دیگر، واکنش نشان می‌دهد. شولتز و لین ادعا می‌کنند که مدل آنها نتایج را با دقت بالینی بیش از ۹۵ درصد اطمینان نسبت به نتایج دنیای واقعی پیش‌بینی می‌کند.
شولتز می‌گوید این فراتر از یادگیری تصادفی و یافتن الگوهایی مانند یادگیری ماشین و فراتر از آمار است که به شما همبستگی می‌دهد. درواقع به دلیل سیستم هوش مصنوعی چندعاملی که تضاد یا قطبی‌سازی یا سیاست مهاجرت صلح‌آمیز را از پایه افزایش می‌دهد، به یک علیت می‌رسد. بنابراین قبل از اینکه آن را در دنیای واقعی امتحان کنید، به شما نشان می‌دهد که چه چیزی را می‌خواهید ایجاد کنید.
بحث‌ها در مورد هوش مصنوعی و جنگ اسرائیل و حماس تاکنون بر روی تهدید ناشی از هوش مصنوعی مولد برای نشان‌دادن اطلاعات نادرست، متمرکز بوده است. درحالی‌که این تهدیدها هنوز محقق نشده‌اند، چرخه‌های خبری با اطلاعات غلط که توسط هر دو طرف به اشتراک گذاشته می‌شود، تیره شده است. در گذشته، مدل
CulturePulse به جای تلاش برای حذف این عنصر مخرب، این نوع اطلاعات را مستقیما در تجزیه و تحلیل خود قرار داده است.
لین می‌گوید درحال حاضر به عمد می‌خواهیم مطمئن شویم مواردی که مغرضانه در این مدل‌ها قرار می‌گیرند، فقط باید به روش روان‌شناختی واقعی در مدل قرار داده شوند.
قتل‌عام‌های وحشتناک و بحران‌های بشردوستانه در غزه طی ماه گذشته، نیاز مبرم به راه‌حلی برای مناقشه عمیقا ریشه‌دار را به وجود آورده است. اما قبل از بروز آخرین شیوع خشونت در منطقه، برنامه توسعه سازمان ملل (UNDP) در حال بررسی گزینه‌های جدید برای یافتن راه‌حلی بود که به امضای قرارداد CulturePulse منجر شد.
استفاده از فناوری‌های هوش مصنوعی در شرایط درگیری، حداقل از سال ۱۹۹۶ با یادگیری ماشینی برای پیش‌بینی محل وقوع درگیری، وجود داشته است. استفاده از هوش مصنوعی در این زمینه در سال‌های اخیر گسترش یافته است و برای بهبود لجستیک، آموزش و سایر جنبه‌های مأموریت‌های حفظ صلح مورد استفاده قرار می‌گیرد. شولتز و لین معتقدند که می‌توانند از هوش مصنوعی برای کاوش عمیق‌تر و یافتن دلایل ریشه‌ای درگیری‌ها استفاده کنند.
ایده آنها برای یک برنامه هوش مصنوعی که سیستم‌های اعتقادی که رفتار انسان را جهت می‌دهند مدل‌سازی می‌کند، برای اولین‌بار زمانی آغاز شد که لین یک دهه پیش به ایرلند شمالی نقل مکان کرد تا بررسی کند که آیا می‌توان از علومِ محاسباتی و مدل‌سازی شناختی برای درک مسائل پیرامون خشونت مذهبی استفاده کرد. لین متوجه شد که با مدل‌سازی جنبه‌های هویت و انسجام اجتماعی و شناسایی عواملی که باعث می‌شود افراد برای مبارزه و مرگ، برای یک هدف خاص انگیزه پیدا کنند، می‌تواند به‌دقت پیش‌بینی کند که در آینده چه اتفاقی می‌افتد.
لین می‌گوید ما تلاش کردیم به چیزی برسیم که می‌تواند به ما کمک کند تا بهتر بفهمیم ماهیت انسان چیست که گاهی منجر به درگیری می‌شود و چگونه می‌توانیم از آن ابزار، برای کنترل و درک بهتر مسائل عمیق‌تر و روان‌شناختی در مقیاس‌های بسیار بزرگ استفاده کنیم.
نتیجه کار آنها مطالعه‌ای بود که در سال ۲۰۱۸ در مجله انجمن‌های مصنوعی و شبیه‌سازی اجتماعی منتشر شد که نشان داد مردم معمولا صلح‌جو هستند اما زمانی که یک گروه خارجی، اصول اصلی هویت مذهبی آنها را تهدید می‌کند، دست به خشونت می‌زنند. بعدها لین نوشت که مدل او پیش‌بینی کرده بود اقداماتی که برگزیت (Brexit) ارائه می‌کند -خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا شامل ایجاد مرزی در دریای ایرلند بین ایرلند شمالی و بقیه بریتانیا- منجربه افزایش فعالیت شبه‌نظامی خواهد شد که چند ماه بعد از آن، درستی مدل ثابت شد.
سال‌های اخیر، شولتز و لین با تعدادی از گروه‌ها و دولت‌ها کار کرده‌اند تا مدل خود را برای درک بهتر موقعیت‌ها در سراسر جهان، ازجمله درگیری‌های سودان جنوبی و بالکان، به کار ببرند. این مدل همچنین در بحران پناهندگان سوریه مورد استفاده قرار گرفته است، جایی که لین و شولتز به جزیره یونانی لسبوس سفر کردند تا اطلاعات دست اول را جمع‌آوری کنند تا به سیستم خود کمک کنند پناهندگان را با خانواده‌های میزبان ادغام کند. CulturePulse همچنین با دولت نروژ برای مقابله با انتشار اطلاعات نادرست کووید۱۹ از طریق درک بهتر دلایلی که چرا شخصی اطلاعات غلط را به اشتراک می‌گذارد، همکاری کرده است.
کلید موفقیت همه این تلاش‌ها، جمع‌آوری اطلاعات دست اول است درباره آنچه در زمین اتفاق می‌افتد. بنابراین، هنگامی که آنها قرارداد را با UNDP در ماه آگوست امضا کردند، اولین چیزی که شولتز و لین می‌خواستند ترتیب دهند، دیدار از اسرائیل و کرانه باختری بود، جایی که آنها حدود یک هفته را صرف جمع‌آوری داده‌ها کردند. شولتز می‌گوید: ما با سازمان ملل و سازمان‌های غیردولتی مختلف که به روستاها می‌رفتند ملاقات کردیم و از نزدیک دیدیم که پویایی شهرک‌نشینان در آنجا چگونه است. این زوج امیدوار بودند که به غزه بروند، اما نتوانستند از قبل مجوز بگیرند. سفر به اسرائیل مشمول زمانی برای گفت‌وگو با کارفرمایان بود تا دقیقا همان چیزی را پیدا کنند که انتظار دارند از این پروژه به دست آورند. شولتز می‌گوید ما یک هفته تمام، وقت صرف کردیم تا از مقامات سازمان ملل، اطلاعاتی را استخراج کنیم که لازم بود برای مدل بدانیم، گرفتن حس درک آنها از پویایی و داده‌هایی که ممکن است در اختیار داشته باشند که می‌تواند کالیبراسیون مدل و اعتبارسنجی نهایی را نشان دهد.
شولتز در مورد پارامترهای دقیقی که سازمان ملل برای ساخت مدل مشخص کرده، صحبت نمی‌کند، اما تیم او، به‌روزرسانی‌های منظمی در مورد ساخت مدل و شبیه‌سازی آزمایشاتی که درحال اجرا هستند برای تست شرایط و مکانیسم‌ها، به تیم سازمان ملل ارائه می‌دهد که ممکن است منجر به نتایج مورد نظر آنها شود.
در ماه ژانویه قرارداد CulturePlus با UNDP به پایان می‌رسد، اما آنها امیدوارند امضای قرارداد فاز دوم را داشته باشند که باعث می‌شود یک مدل کاملا کاربردی بسازند. به گفته لین، دلیل روی‌آوردن سازمان ملل به هوش مصنوعی در مناقشه اسرائیل و فلسطین، این است که حقیقتا فعلا کار دیگری نمی‌توانند انجام دهند.
در شرایط حاضر، کاری نیست که بتوان به سادگی و به سرعت انجام داد. آنها باید چیزی را امتحان کنند که جدید و نوآورانه باشد، چیزی که درحقیقت خارج از چارچوب فکر کند و در عین حال، واقعا به مسائل ریشه‌ای مشکل بپردازد.
