نگاه اتاق به پنجره

شرق: رقابت برای تصدی ریاست اتاق بازرگانی تهران بالا گرفته است و در این میان برخی اعضای سابق و فعلی اتاق بازرگانی می‌گویند قدیمی‌های اتاق حاضر به کناره‌گیری از صندلی‌ها نیستند و با لابی‌های گسترده مانع از عرض اندام چهره‌های جدیدتر و حرف‌های تازه می‌شوند. برخی دیگر هم معتقد هستند مداخله سنگینی از سوی برخی دولتی‌ها برای تأثیرگذاری در هیئت‌رئیسه اتاق تهران و اتاق ایران در جریان است و این مسئله مانع از حضور بخش خصوصی واقعی بر صندلی‌های هیئت‌رئیسه پارلمان بخش خصوصی می‌شود.

اتاق پرحاشیه

دهمین دوره انتخابات اتاق‌های بازرگانی پرحاشیه و خبرساز بود؛ آن‌هم با وجود آنکه در این دوره انتخابات پرشور نبود و در حالی که مسعود خوانساری، رئیس نهمین دوره اتاق بازرگانی با هزارو 827 رأی به پارلمان بخش خصوصی راه یافت، در انتخابات دوره دهم آرای هیچ‌کدام از نامزدها به هزار رأی نرسید و در بخش بازرگانی اتاق تهران، بالاترین رأی به عباس آرگون با ۹۵۳ رأی اختصاص داشت و یحیی آل‌اسحاق، وزیر اسبق بازرگانی و رئیس اسبق اتاق بازرگانی تهران به عنوان سرلیست یکی از دو ائتلاف اصلی و رقیب، تنها ۴۴۶ رأی به دست آورد. 

دهمین دوره انتخابات اتاق‌های بازرگانی در 20 اسفند گذشته برگزار و اسامی راه‌یافتگان به اتاق‌های بازرگانی سراسر کشور اعلام شد. هرچند با گذشت حدود یک هفته پس از انتخابات اتاق، خبرها حاکی از شکایت و درخواست ابطال انتخابات برخی اتاق‌ها بود، اما در نهایت حسین میرمحمدصادقی، رئیس انجمن نظارت بر انتخابات اتاق ایران در 14 اردیبهشت امسال به پایگاه اطلاع‌رسانی اتاق ایران خبر داد که «از 34 اتاق در سراسر کشور انتخابات 33 اتاق تأیید و یک اتاق ابطال شد و در پنج اتاق هم به دلیل اشکالاتی در ارائه اسناد و مدارک، برخی منتخبان جای خود را به افراد علی‌البدل دادند». حالا اما مطابق با تقویم انتخاباتی پارلمان بخش خصوصی، اعضای جدید هیئت نمایندگان اتاق‌ها در حال شور و مشورت برای انتخاب هیئت‌رئیسه هر اتاق هستند تا به‌زودی رئیس جدید اتاق بازرگانی تهران و سایر اتاق‌های استانی کشور مشخص شوند. پس از این فرایند با تشکیل جلسه هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران، اعضا برای معرفی رئیس و اعضای هیئت‌رئیسه اتاق بازرگانی ایران تصمیم خواهند گرفت. این در شرایطی است که هنوز دولت فهرست 20نفره خود را اعلام نکرده است و رئیس اتاق بازرگانی تهران هفته گذشته در نامه‌‌های جداگانه‌ای به سرپرست‌های وزارت صمت و کشاورزی خواستار آن شد تا در اسرع وقت 20 نماینده خود را به دولت معرفی کنند. 

خوانساری با اشاره به بند 2 ماده 3 آیین‌نامه تشکیل و نحوه فعالیت هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران و اتاق‌های شهرستان‌ها که به حضور 20 نماینده دولت در ترکیب هیئت نمایندگان اتاق تهران اشاره دارد، خواستار تسریع در معرفی این نمایندگان شده است.

لابی سنگین برای کرسی‌های هیئت‌رئیسه

در این میان حرف و حدیث برای تصدی گزینه ریاست اتاق تهران بالا گرفته است. برخی می‌گویند رقابت برای کرسی‌های هیئت‌رئیسه به حدی داغ است که حتی گزینه‌هایی با رأی بسیار کم، همچنان به صندلی ریاست پارلمان بخش خصوصی چشم دارند و با این استدلال احتمال می‌دهند که افرادی مانند یحیی آل‌اسحاق که در میان بخش خصوصی رأی نیاورده، از میان فهرست دولت برای ریاست اتاق کاندیدا شود. از این گذشته به رقابت سنگین برخی چهره‌های قدیمی و پرنفوذ دوره‌های قبلی هم اشاره و گفته می‌شود تنها عضو هیئت‌رئیسه اتاق ایران که توانسته بار دیگر به پارلمان بخش خصوصی راه پیدا کند، یکی از گزینه‌های اصلی ریاست اتاق تهران است. اشاره آنها به حسین سلاح‌ورزی است که از اتاق بازرگانی خرم‌آباد بار دیگر به اتاق راه یافته است. برخی دیگر هم مدعی هستند که چهره‌های پرنفوذی که این دوره در اتاق حضور ندارند، همچنان از خارج اتاق مهره‌چینی می‌کنند و به مسعود خوانساری  اشاره دارند.

این افراد ادعا دارند مسعود خوانساری به عنوان یک چهره کلیدی نهمین اتاق دوره اتاق تهران که توانست تأثیر چشمگیری بر پیروزی فهرست ائتلاف فردا داشته باشد، برای انتخاب ریاست دهمین دوره اتاق تهران هم صاحب نفوذ است و ائتلاف فردا با لابی گسترده به دنبال آن است که یکی از این سه نفر یعنی محمود نجفی‌عرب، محمدرضا بهرامن و حسن فروزان‌فرد را به کرسی ریاست اتاق تهران بنشاند. این رقابت سنگین و پرحاشیه در شرایطی شکل می‌گیرد که برخی اعضای قدیمی و پرسابقه اتاق بازرگانی می‌گویند از شرکت در انتخابات دهمین دوره انصراف داده‌اند تا جای خود را به چهره‌های جدید با حرف‌های نو بسپارند. 

غلامحسین شافعی، رئیس فعلی اتاق بازرگانی ایران، یکی از این چهره‌های شاخص است که دیگر در انتخابات اتاق بازرگانی شرکت نکرد. با این حال مشخص نیست با این رقابت سنگین و لابی‌های گسترده، آیا چهره‌های جدید شانسی برای تصدی ریاست اتاق تهران خواهند داشت یا خیر؟ در میان چهره‌های جدیدتر و افرادی که با صنعت ارتباط تنگاتنگی دارند، نام گزینه‌هایی مانند افشین کلاهی و رامین خسروخاور شنیده می‌شود. با این حال برخی اعضای اتاق بازرگانی به «شرق» توضیح می‌دهند که علاوه بر اتاق تهران، تلاش‌های پشت پرده بر آن است که گزینه‌های ریاست اتاق ایران را هم نهایی کنند و در این میان نام حسین سلاح‌ورزی برای تصدی ریاست اتاق ایران هم شنیده می‌شود و احد عظیم‌زاده و یونس ژائله دیگر گزینه‌هایی هستند که درباره آنها گمانه‌زنی می‌شود. 

یکی از اعضای سابق اتاق بازرگانی تهران که در این دوره از انتخابات نامزد نشده است، به «شرق» می‌گوید که لابی‌های گسترده برای تصدی ریاست اتاق تهران و اتاق ایران از دو منظر قابل بررسی است. از یک منظر اینکه انجام کار تشکیلاتی و گروهی یکی از ارزش‌های جامعه مدنی است و نمی‌شود کار تشکیلاتی و حزبی را با تغییر به اصطلاحاتی مانند «گعده» یا «باندبازی» تحقیر کرد و مفهوم آن را منفی کرد؛ چراکه اساسا در ایران کار گروهی و تفاهم جمعی معنای چندانی ندارد و اگر در پارلمان بخش خصوصی برای تفاهم بیشتر کار گروهی تمرین شود، اقدامی مثبت و ارزنده است و بالعکس با عناوینی مانند «افراد مستقل یا فراحزبی» نمی‌توان ارزش خرید؛ چراکه افراد باید بتوانند ملزومات یک جامعه مدرن و پیشرو را تمرین کنند و با آن کنار بیایند. او در ادامه تأکید می‌کند «با این حال اتاق بازرگانی و پارلمان بخش خصوصی سالیان سال است که میزبان چهره‌هایی ثابت و تکراری بوده است و چهره‌های جدید کمتر مجالی برای عرض اندام داشته‌اند و به نظر می‌رسد که اگر در این رقابت‌های فشرده اجازه داده شود که چهره‌های جدیدتر هم جایی برای عرضه خود پیدا کنند، اتفاق خوبی است». یکی دیگر از اعضای فعلی اتاق بازرگانی هم با بیان اینکه بهتر است برای تصدی ریاست اتاق به سابقه افراد در تشکل‌ها و کار تشکیلاتی، سطح دانش و توانایی اجرائی توجه شود، می‌گوید که این به نفع بخش خصوصی است که افراد توانمندتر گزینه ریاست پارلمان بخش خصوصی باشند تا صدای بخش خصوصی واقعی و غیررانتی شنیده شود.