|

حداقل 12 کشته در حمله تروریستی به جشن مذهبی در استرالیا

خون‌بازی در سیدنی

جشن روشنایی در ساحل بوندای سیدنی با رگبار گلوله‌های نفرت به تاریکی گرایید و دست‌کم 12 کشته و 29 زخمی بر جای گذاشت. این حمله تروریستی تازه‌ترین نتیجه مستقیم نادیده‌گرفتن هشدارهای امنیتی و مماشات طولانی‌مدت دولت با امواج نمایان خشونت و رادیکالیسم در خیابان‌های استرالیاست. سکوت سنگین یکشنبه‌شب در ساحل بوندای سیدنی، نه با صدای امواج اقیانوس، بلکه با طنین وحشتناک رگبار گلوله‌ها و فریادهای خانواده‌هایی شکست که برای جشن‌گرفتن و شادی گرد هم آمده بودند.

خون‌بازی در سیدنی

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

شرق: جشن روشنایی در ساحل بوندای سیدنی با رگبار گلوله‌های نفرت به تاریکی گرایید و دست‌کم 12 کشته و 29 زخمی بر جای گذاشت. این حمله تروریستی تازه‌ترین نتیجه مستقیم نادیده‌گرفتن هشدارهای امنیتی و مماشات طولانی‌مدت دولت با امواج نمایان خشونت و رادیکالیسم در خیابان‌های استرالیاست. سکوت سنگین یکشنبه‌شب در ساحل بوندای سیدنی، نه با صدای امواج اقیانوس، بلکه با طنین وحشتناک رگبار گلوله‌ها و فریادهای خانواده‌هایی شکست که برای جشن‌گرفتن و شادی گرد هم آمده بودند. کودکان، زنان و مردانی که برای یک فستیوال مذهبی حنوکا جمع شده بودند، ناگهان خود را در تیررس دو مهاجم مسلح دیدند که درست در کنار زمین بازی کودکان موضع گرفته بودند. دو مرد مسلح، یکی به یک سو و دیگری به سوی مخالف آتش گشودند تا جمعیت را در تله مرگ گرفتار کنند. نتیجه این جنون آنی، کشته‌شدن دست‌کم 12 نفر و زخمی‌شدن 29 نفر دیگر، از جمله دو افسر پلیس بود. مال لانیون، کمیسر پلیس ایالت نیوساوت ولز استرالیا تأیید کرد‌ وضعیت یکی از مهاجمان که به ضرب گلوله پلیس کشته شده، پایان یافته و نفر دوم که در شرایط وخیم است، تحت بازداشت قرار دارد. مال لانیون با اشاره به ماهیت هدفمند حمله و سلاح‌های به‌کاررفته، رسما این واقعه را یک حمله تروریستی اعلام کرد. کریس مینز، نخست‌وزیر این ایالت نیز با صراحت گفت: «این حمله برای هدف قرار دادن جامعه یهودی سیدنی طراحی شده بود». اگر شجاعت یک شهروند عادی نبود که طبق تصاویر منتشر‌شده در تلویزیون استرالیا، جان خود را به خطر انداخت و یکی از مهاجمان را خلع سلاح کرد، شمار قربانیان می‌توانست بسیار فراتر از این باشد.

روایت‌های وحشت از زبان شاهدان

لاکلان موران، ۳۲‌ساله و اهل ملبورن، هنوز در شوک لحظاتی است که منتظر خانواده‌اش بود. او که برای برادرش نوشیدنی حمل می‌کرد، با شنیدن صدای تیراندازی همه چیز را رها کرد و دوید. موران به آسوشیتدپرس گفت: «چند صدای تق‌تق شنیدم و وحشت کردم... فقط با تمام توان دویدم. حس ششم به من نهیب زد که فرار کنم». به گفته او، صدای تیراندازی حدود پنج دقیقه به صورت مداوم شنیده می‌شد. موران تصویری آخرالزمانی از صحنه ترسیم کرد: «همه دار و ندارشان را رها کردند و می‌دویدند؛ مردم گریه می‌کردند و صحنه واقعا وحشتناک بود».

در سوی دیگر، گریس و شریک زندگی‌اش جوئل سارجنت که از پنجره هتل‌شان ناظر ماجرا بودند، مردمی را دیدند که جیغ‌کشان به پشت درخت‌ها و خودروها پناه می‌بردند. گریس گفت: «صدای تفنگ آن‌قدر بلند بود که گوش را کر می‌کرد. شلیک‌ها مداوم بود؛ قطعا بیش از ۵۰ گلوله شلیک شد». پلیس اعلام کرده عملیات همچنان ادامه دارد و متخصصان در حال بررسی «اقلام مشکوک» متعددی در منطقه هستند، از جمله یک بمب دست‌ساز که در خودروی یکی از مظنونان کشف شده است. آنتونی آلبانیزی، نخست‌وزیر استرالیا، در کانبرا به خبرنگاران گفت از این کشتار «ویران» شده است. او این حمله را «اقدامی شیطانی و تروریستی» خواند که در روزی که باید روز شادی و ایمان می‌بود، قلب ملت را نشانه رفته است. این کشتار در خلأ اتفاق نیفتاده است، بلکه اوج موجی از حملاتی است که طی سال گذشته استرالیا را متلاطم کرده بود. طبق گزارش جیلیان سگال، فرستاده ویژه دولت استرالیا در مبارزه با چنین خشونت‌هایی، پس از حمله هفتم اکتبر، حوادثی مانند خشونت، وندالیسم و تهدید در کشور بیش از سه برابر شده است. تابستان گذشته، کنیسه‌ها و خودروها به آتش کشیده شدند و کسب‌وکارها و خانه‌های یهودیان در سیدنی و ملبورن -شهرهایی که ۸۵ درصد جمعیت یهودی کشور را در خود جای داده‌اند- هدف دیوارنویسی و حمله قرار گرفتند. مقامات می‌گویند یکی از مهاجمان برای سرویس‌های امنیتی شناخته‌شده بود، اما ظاهرا این شناخت مانع از وقوع فاجعه نشد. دولت آلبانیزی اگرچه در ماه‌های گذشته اقداماتی سیاسی و دیپلماتیک علیه حامیان این خشونت‌ها انجام داده بود، در مدیریت فضای داخلی استرالیا دچار انفعال بوده است. رهبران سیاسی استرالیا، از نخست‌وزیر تا مقام‌های پایین‌تر، در شوک فرورفته‌اند و کلمات تسلی‌بخش بر زبان می‌آورند. این حمله در کشوری رخ داد که پس از تیراندازی‌های جمعی در کشتار پورت آرتور در سال ۱۹۹۶ و اصلاحات اساسی قوانین سلاح، استفاده از سلاح در آن بسیار سخت‌گیرانه شده بود. هم‌زمان با وعده کانبرا برای ریشه‌کن‌کردن این نفرت، دامنه وحشت به اروپا و آسیا نیز رسید؛ رهبران هند و بریتانیا واکنش نشان دادند و پلیس لندن تدابیر امنیتی اماکن یهودی را به حالت آماده‌باش درآورد. آنتونی آلبانیزی که در کانبرا با خبرنگاران سخن می‌گفت، اعلام کرد از ابعاد این کشتار «ویران» شده است. او با ادبیاتی صریح و کم‌سابقه، ماهیت این رویداد را روشن کرد و گفت: «این یک حمله هدفمند به یهودیان استرالیایی در اولین روز حنوکا بود؛ روزی که باید روز شادی و جشن ایمان می‌بود». به گفته او، این اقدام فقط یک جنایت معمولی نیست، بلکه «عملی شیطانی، یهودستیزانه و تروریستی است که قلب ملت ما را نشانه رفته است».

موج نگرانی از دهلی تا لندن

پژواک این حمله تروریستی به‌سرعت مرزهای استرالیا را درنوردید و رهبران جهان را به واکنش واداشت. نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند، با محکوم‌کردن شدید این واقعه، آن را یک «حمله تروریستی هولناک» خواند و به خانواده‌هایی که عزیزان‌شان را از دست داده‌اند، تسلیت گفت. استفاده از واژه «هولناک» توسط رهبر یکی از بزرگ‌ترین دموکراسی‌های جهان، عمق فاجعه را نشان می‌دهد. در آن سوی دنیا، کی‌یر استارمر، نخست‌وزیر بریتانیا نیز اعلام کرد‌ در حال دریافت گزارش‌های به‌روز درباره این «حمله تکان‌دهنده» است. اما واکنش بریتانیا فقط به کلمات محدود نشد؛ پلیس لندن بلافاصله وارد عمل شد و اعلام کرد‌ در پی حمله استرالیا، تدابیر امنیتی را در اماکن یهودی این شهر تشدید خواهد کرد. این اقدام فوری پلیس لندن نشان می‌دهد‌ نهادهای امنیتی غرب، خطر سرایت یا الهام‌گیری هسته‌های افراطی از این عملیات را کاملا جدی گرفته‌اند.

 

آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.