گزارشی از شرایط آموزشی کودکان غزه
ازهمگسیخته
آمار منتشرشده از سوی «هماهنگکننده اسرائیلی» بیانگر اعتراف رسمی و صریح است که یک میلیون نفر در غزه فاقد غذا بوده و گرسنه محسوب میشوند. روزانه فقط یکمیلیونو ۴۰۰ هزار وعده غذایی میان جمعیت دومیلیونو ۴۰۰ هزارنفری غزه توزیع میشود؛ به این معنا که حدود ۴۲ درصد از ساکنان، معادل نزدیک به یک میلیون نفر، هیچ وعده غذایی روزانه دریافت نمیکنند.
به گزارش گروه رسانهای شرق،
آمار منتشرشده از سوی «هماهنگکننده اسرائیلی» بیانگر اعتراف رسمی و صریح است که یک میلیون نفر در غزه فاقد غذا بوده و گرسنه محسوب میشوند. روزانه فقط یکمیلیونو ۴۰۰ هزار وعده غذایی میان جمعیت دومیلیونو ۴۰۰ هزارنفری غزه توزیع میشود؛ به این معنا که حدود ۴۲ درصد از ساکنان، معادل نزدیک به یک میلیون نفر، هیچ وعده غذایی روزانه دریافت نمیکنند. این آمار میزان کنترل و محدودیت عمدی اسرائیل بر ورود مواد غذایی و جلوگیری از رسیدن روزانه آن به بیش از یک میلیون فلسطینی را برملا میکند.
یک وعده غذا در روز
طبق آمار، ۵۸درصدی که به آنان وعدهای میرسد، فقط یک وعده در روز دریافت میکنند؛ رقمی که بسیار پایینتر از حداقل استاندارد لازم بشردوستانه برای ادامه زندگی است. با درنظرگرفتن وزن میانگین ۴۰۰گرمی برای هر وعده، مجموع غذای واردشده به غزه از ۵۶۰ تُن در روز تجاوز نمیکند، درحالیکه نیاز واقعی جمعیت روزانه چیزی بین دو هزارو 400 تا دو هزارو 600 تُن است، این یعنی رژیم اسرائیل فقط اجازه ورود کمتر از یکچهارم نیاز غذایی اساسی را به غزه میدهد. بیش از یک میلیون کودک نیز ازجمله افرادی قرار میگیرند که این سه میلیونو ۵۰۰ هزار قرص نان بین آنها تقسیم میشود و این میزان توزیع درواقع در مرز قحطی قرار دارد و حداقل نیازهای تغذیهای را تأمین نمیکند. به طور میانگین هر پنج نفر فقط یک بسته غذایی در ماه دریافت میکنند.
یعنی هر خانواده در غزه یک بسته در ماه دریافت میکند که مطلقا پاسخگوی نیازهای اساسی نیست. آمار منتشرشده نشاندهنده دخالت مستقیم اسرائیل در میزان غذای واردشده و تداوم سیاست محدودسازی و تشدید گرسنگی گروهی فلسطینیهاست؛ اقدامی که با وجود اعلام آتشبس و پروتکلهای انسانی که جاریشدن کافی کمکهای بشردوستانه به غزه را تضمین میکند، همچنان ادامه دارد. میزان سوءتغذیه میان شهروندان در غزه براساس ارزیابیهای میدانی از ۹۰ درصد فراتر رفته است. این مسئله را نتیجه مستقیم جلوگیری از ورود کالاهای اساسی از سوی اسرائیل ازجمله گوشت قرمز و سفید، پروتئین، تخممرغ، فراوردههای شیر و مواد غذایی ضروری برای رشد و سلامت دانست. حجم کمکهایی که اسرائیل اجازه ورود آن به غزه را میدهد، بیش از ۲۰۰ کامیون در روز نیست، درحالیکه بر سر ورود ۶۰۰ کامیون در روز توافق شده بود. اقدام اسرائیل دلیلی روشن بر تداوم سیاست گرسنه نگهداشتن عامدانه است.
نسل محروم از تحصیل
حملات اسرائیل به غزه از هفتم اکتبر سال ۲۰۲۳ بخش عمده مدارس و دانشگاههای غزه را به آوار تبدیل کرده بود. طبق آمار رسمی مقامات فلسطینی در غزه، بیش از 95 درصد مدارس و دانشگاهها یا تخریب یا به مراکز اسکان موقت آوارگان تبدیل شدهاند. روند آموزش کودکان و نوجوانان فلسطینی برای بیش از دو سال متوقف شد اما این روند بهتازگی با بازگشت آموزش حضوری هرچند بسیار محدود و در فضایی دور از استانداردهای آموزشی، رونق گرفته است.
در این جنگ بیش از 18هزارو 346 دانشآموز به شهادت رسیده و 27هزارو 884 نفر زخمی شدهاند. در کرانه باختری نیز ۱۴۳ دانشآموز شهید و ۹۷۰ نفر مجروح شدهاند. علاوهبراین ۷۴۰ دانشآموز بازداشت شدهاند. ۹۷۰ معلم و کارمند آموزشی به شهادت رسیده و بیش از چهارهزارو 500 نفر زخمی شدهاند. این آمار، همراه با تخریب ۸۵ درصد مدارس غزه (از نابودی کامل ۱۶۰ مدرسه دولتی تا تخریب ۶۳ ساختمان دانشگاهی) تصویری روشن از خطر شکلگیری یک «نسل محروم از تحصیل» در غزه ارائه میدهد. اسرائیل باعث «تعطیلی تقریبا کامل فرایند آموزشی» شده؛ اما فلسطینیها طرحی برای تعلیم حضوری، مجازی و آموزش ترکیبی تدوین کرده است که تا حد امکان، شکاف آموزشی دوساله پر شود. بخشی از مدارس که تخریب جزئی داشتهاند، در حال بازسازی اضطراری هستند و چادرهای آموزشی در فضاهای باز، حیاطهای خالی یا خرابه مدارس برپا شدهاند. ۸۴ درصد مدارس هنوز نیازمند بازسازی عمیقاند و بسیاری از ساختمانهای باقیمانده هیچ امکاناتی مانند میز و نیمکت و در و پنجره ندارند. در برخی مناطق، دسترسی به تعدادی از مدارس به دلیل حضور ارتش اسرائیل «خطرناک یا ناممکن» است. در اردوگاه «مغازی» و در اوج جنگ هم تدریس را برای دانشآموزان سال آخر قطع نشده بود. حالا با وجود نبود برق، در و پنجره و حتی دیوار سالم، هر روز سه ساعت آموزش حضوری ارائه میشود.
حدود دو هزار دانشآموز در مدرسهای درس میخوانند که دیوار آن خراب است و هیچ امکانات پایهای ندارد. در اردوگاه «البریج» به کمک نهادهای حمایتی قطعه زمینی خالی به «مدرسهای متشکل از چادرها» اختصاص یافته است.
فروپاشی سیستم آموزشی
با توجه به فاجعه انسانی غزه در سطوح مختلف ازدسترفتن کامل یک نسل در غزه و فروپاشی سیستم آموزشی این منطقه کاملا احساس میشود. با شروع آتشبس در 10 اکتبر 2025 در غزه، یونیسف و شرکای آموزشی آن توانستند حدود یکششم کودکانی را که قرار بود در مدرسه باشند، به فضاهای آموزشی موقت بازگردانند. اما 85 درصد مدارس غزه ویران یا غیرقابل استفاده شدهاند و بسیاری از مدارس باقیمانده به عنوان پناهگاه برای آوارگان استفاده میشوند. مشکل بزرگی در حملونقل برای معلمان و دانشآموزان وجود دارد و علاوهبرآن، بیشتر معلمان که همانند دیگر مردم غزه آسیبهای فراوانی از جنگ دیدهاند، برای کمک به خانوادههای خود تلاش میکنند و درحالحاضر بزرگترین دغدغه آنها تهیه آب و غذاست. مراکز آموزشی موقت در مدارس یا در نزدیکی اردوگاههای آوارگان و داخل چادرها برپا میشوند و از جعبههای چوبی به عنوان میز استفاده میشود.
آموزش وسیلهای برای بازگرداندن انسجام اجتماعی به کودکانی است که تقریبا همه آنها از آسیبهای روانی رنج میبرند و به حمایت نیاز دارند. یکی از مهمترین اولویتهای در غزه، ورود مصالح ساختمانی مورد نیاز برای ساخت مدارس موقت و همچنین لوازم آموزشی است که اسرائیل اجازه ورود آنها را نمیدهد. دانشآموزان در غزه از ابتداییترین لوازم تحریر مانند کتاب، دفتر و سایر لوازم محروماند. اگرچه درحالحاضر آب و غذا تبدیل به بزرگترین دغدغه برای مردم غزه تبدیل شده شده، اما مقامات فلسطینی تلاش دارند مسئله آموزش که از حیاتیترین موضوعات محسوب میشود، فراموش نشود.
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.
