بازیگری که صحنه را پر از شگفتی می‌کرد
ادای احترام هالیوود به دایان کیتون
نشریه «پیپل» جزء اولین رسانه‌هایی بود که خبر درگذشت دایان کیتون 79ساله را منتشر کرد، هرچند خانواده در پیامی درخواست کردند حریم خصوصی آنان حفظ شود. شاید برای همین بود که جمع زیادی از بازیگران هالیوود پیام‌های تسلیت و یادبود خود را در شبکه‌های اجتماعی و در گفت‌وگو با رسانه‌ها منتشر کردند.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
نشریه «پیپل» جزء اولین رسانه‌هایی بود که خبر درگذشت دایان کیتون 79ساله را منتشر کرد، هرچند خانواده در پیامی درخواست کردند حریم خصوصی آنان حفظ شود. شاید برای همین بود که جمع زیادی از بازیگران هالیوود پیام‌های تسلیت و یادبود خود را در شبکه‌های اجتماعی و در گفت‌وگو با رسانه‌ها منتشر کردند.
بازیگر افسانه‌ای: دایان کیتون با نام اصلی دایان هال در پنجم ژانویه ۱۹۴۶ در لس‌آنجلس متولد شد. او برای ادامه بازیگری به نیویورک رفت و در مدرسه تئاتر پلی‌هاوس آموزش دید و نخستین‌بار در نمایش موزیکال «مو» به‌عنوان جانشین روی صحنه رفت. کیتون سپس در نمایش «دوباره بنواز، سام» از وودی آلن (۱۹۶۹) ظاهر شد و برای آن نامزد جایزه تونی شد. او بعدها با «وودی آلن» در فیلم «آنی هال» (۱۹۷۷) بازی کرد که برایش جایزه اسکار بهترین بازیگر زن را به ارمغان آورد. همکاری آنها در فیلم‌هایی مانند «روزگار رادیو» (۱۹۸۷)، «منهتن» (۱۹۷۹) و «معمای قتل منتهن» (۱۹۹۳) ادامه یافت. کیتون با نقش‌آفرینی در فیلم «عاشقان و دیگر غریبه‌ها» (۱۹۷۰) وارد سینما شد و با بازی در نقش «کی آدامز» در فیلم «پدرخوانده» (۱۹۷۲) به شهرت جهانی رسید. او در قسمت‌های دوم و سوم «پدرخوانده» ساخته فرانسیس فورد کاپولا نیز حضور داشت. از دیگر آثار شاخص او می‌توان به «اتاق ماروین» (۱۹۹۶)، «باشگاه همسران اول» (۱۹۹۶)، «پدر عروس» (۱۹۹۱)، «اتاق بچه» (۱۹۸۷)، «جنایت‌های دل» (۱۹۸۶)، «خانواده استون» (۲۰۰۵)، «مک و ریتا» (۲۰۲۲) اشاره کرد و آخرین نقش او بازی در فیلم «کمپ تابستانی» (۲۰۲۴) بود.
ویژگی‌های بازی کیتون: دایان کیتون از طرف منتقدان، دوستان و همکارانش با صفات مختلفی توصیف شده است. او از زن سیلی‌خورده در پدرخوانده تا زن مدرن متفاوت در آنی هال نقش ایفا کرده است. دایان کیتون، از زمان درخشش خود در نقش برنده اسکار یعنی فیلم «آنی هال» در سال ۱۹۷۷ -فیلمی که کارگردان، نویسنده، هم‌بازی و همراه زندگی‌اش برای سال‌ها وودی آلن، تا حد زیادی آن را بر‌اساس زندگی شخصی خود او نوشته و کارگردانی کرد- به‌عنوان یکی از چهره‌های ماندگار و منحصربه‌فرد سینما شناخته می‌شود. کیتون در برخی از مهم‌ترین فیلم‌های نیم‌قرن گذشته نقش‌آفرینی کرد. شوخ‌طبعی همراه با خودانتقادی، استعداد کم‌نظیرش در کمدی، و سبک پوشش خاص و تقلیدناپذیرش -معمولا با کلاه، یقه‌اسکی، کراوات مردانه و شلوار گشاد- او را به چهره‌ای متمایز و یگانه در سینما بدل کرد. نخستین نقش مهم سینمایی‌اش در کنار آل پاچینو در فیلم «پدرخوانده» به کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا بود؛ نقشی که در دو دنباله بعدی این فیلم نیز تکرار شد و در آن همسر مایکل کورلئونه را بازی می‌کرد. او برای بازی در فیلم‌های سرخ‌ها 1981، اتاق ماروین 1996 «یکی باید کوتاه بیاید» (۲۰۰۳) نیز نامزد جایزه اسکار شد. در همین حال، فیلم‌های دیگر نیز جایگاه او را به‌عنوان بازیگری که از ایفای نقش دشوار زنان پیچیده و حتی ناخوشایند هراسی ندارد، تثبیت کردند.
واکنش‌ها به مرگ کیتون: انجمن بازیگران در متنی کوتاه نوشت: «برخی بازیگران احساسات را بازی می‌کنند، اما دایان کیتون در درونِ احساسات زندگی می‌کرد. دایان کیتون تضادهای درون انسان‌بودن را در وجود خود مجسم کرده بود: خنده‌دار و شکننده، درخشان و زخمی، همیشه دردآورانه و صادق. او طی دهه‌ها، هر قاب از تصویر را با گرما، شوخ‌طبعی و شگفتی پر می‌کرد. برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر زن و چهار بار نامزد این جایزه بود؛ حضوری که نسل‌های متوالی روایت‌گری را شکل داد. روح او تا ابد بر پرده سینما و در دل تمام کسانی که بخشی از خود را در او می‌دیدند، زنده خواهد ماند». جین فوندا نوشت: «باور کردنش سخت است... یا پذیرفتنش... که دایان درگذشته است.
او همیشه جرقه‌ای از زندگی و نور بود، بسیار خلاق در بازیگری‌اش، لباس‌هایش، کتاب‌هایش، دوستانش، خانه‌هایش، کتابخانه‌اش و نگاهش به جهان. او منحصربه‌فرد بود. گرچه خودش نمی‌دانست یا انکار می‌کرد، بازیگر بسیار قابلی بود». مندی مور، بازیگر نقش دختر دایان کیتون، در اینستاگرام نوشت: «چند ماه او را مامان صدا زدم. افتخار زندگی‌ام بود. انسانی درخشان، شوخ‌طبع و بی‌بدیل بود...». بن استیلر نوشت: «دایان کیتون، یکی از بزرگ‌ترین بازیگران تاریخ سینما. نماد سبک، شوخ‌طبعی و نبوغ بود. چه انسان درخشان و شگفت‌انگیزی بود». رابرت دنیرو که از سال 1974 و در قسمت دوم پدرخوانده با کیتون بازی کرده، نوشت : «بسیار اندوهگینم. او را بسیار دوست داشتم و خبر رفتنش کاملا غافلگیرم کرد. انتظارش را نداشتم. جای او بسیار خالی خواهد بود». لئوناردو دی‌کاپریو نیز نوشت: «دایان کیتون یگانه بود. درخشان، بامزه و بی‌پروا، خودش بود. چهره‌ای افسانه‌ای، نمادی از اصالت و انسانی واقعا مهربان. بسیار دلتنگش خواهیم شد».
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.
