پیشنهاد پوتین برای تمدید «استارت جدید»
زمان برای «استارت جدید» رو به پایان است. کمتر از پنج ماه مانده و هنوز دو ابرقدرت هستهای حتی پشت میز مذاکره ننشستهاند؛ نشانهای آشکار از بحرانی که میتواند نظم امنیتی جهان را در هم بشکند. ولادیمیر پوتین در نشست شورای امنیت روسیه گفت تمدید یکساله «استارت جدید» اقدامی در راستای منافع عدم اشاعه جهانی و فرصتی برای آغاز گفتوگوهای تازه با واشنگتن درباره جانشین این معاهده خواهد بود.
به گزارش گروه رسانهای شرق،
زمان برای «استارت جدید» رو به پایان است. کمتر از پنج ماه مانده و هنوز دو ابرقدرت هستهای حتی پشت میز مذاکره ننشستهاند؛ نشانهای آشکار از بحرانی که میتواند نظم امنیتی جهان را در هم بشکند. ولادیمیر پوتین در نشست شورای امنیت روسیه گفت تمدید یکساله «استارت جدید» اقدامی در راستای منافع عدم اشاعه جهانی و فرصتی برای آغاز گفتوگوهای تازه با واشنگتن درباره جانشین این معاهده خواهد بود. او تأکید کرد: «روسیه آماده است پس از پنجم فوریه ۲۰۲۶ نیز به محدودیتهای عددی اصلی معاهده استارت جدید پایبند بماند». او افزود: «پس از آن و با توجه به ارزیابی شرایط، تصمیم خواهیم گرفت که آیا این محدودیتهای خودخواسته را ادامه دهیم یا نه. ما معتقدیم این اقدام فقط در صورتی معنا دارد که ایالات متحده نیز به طور مشابه عمل کند و گامهایی برندارد که موازنه بازدارندگی موجود را تضعیف یا نقض کند». با وجود سخنان پوتین، هنوز هیچ نشانهای از تمایل جدی دو طرف برای آغاز مذاکرات دیده نمیشود. ترامپ بارها از علاقه خود به توافق تازه در حوزه کنترل تسلیحات گفته، اما تأکید داشته که این توافق باید چین را نیز در بر گیرد؛ کشوری که بهسرعت در حال توسعه زرادخانه هستهای خود است. «استارت جدید» که در سال ۲۰۱۰ میان آمریکا و روسیه به امضا رسید، سقف هزارو 550 کلاهک هستهای راهبردی را برای هر طرف تعیین کرد و سامانههای پرتابی شامل موشکهای زمینی، زیردریاییها و بمبافکنها را تحت محدودیت قرار داد. این معاهده به عنوان آخرین بازمانده توافقهای دوجانبه کنترل تسلیحات، نقش حیاتی در ثبات هستهای و شفافیت میان دو قدرت ایفا کرده است. ایالات متحده و روسیه حدود ۹۰ درصد کل تسلیحات هستهای جهان را در اختیار دارند. طبق گزارش «انجمن فدراسیون دانشمندان آمریکا»، در سال ۲۰۲۵ آمریکا نزدیک به سههزارو ۷۰۸ کلاهک هستهای و روسیه حدود چهارهزار و ۴۸۹ کلاهک در اختیار دارند؛ اگرچه بخش بزرگی از آنها غیرفعال یا در ذخایر است. این دو کشور از زمان معاهده «سالت» (۱۹۷۲) و سپس «استارت ۱» (۱۹۹۱) و «استارت ۲» (۱۹۹۳) بارها درباره کاهش و محدودیت زرادخانه خود توافق کردهاند. «پیمان کاهش تسلیحات راهبردی» یا همان «استارت جدید» در سال ۲۰۱۰ ادامه این روند بود که به طور ویژه بازرسیهای میدانی و سازوکارهای شفافیت را نیز پیشبینی کرد. اما خروج آمریکا از معاهده ضد موشکهای بالستیک (۲۰۰۲) و تعلیق روسیه از پیمان نیروهای هستهای میانبرد (۲۰۱۹) نشان داد که چارچوبهای اعتمادسازی رو به فروپاشی است. اکنون سرنوشت «استارت جدید» آخرین سنگر در این حوزه محسوب میشود. فقدان توافق تازه میتواند به رقابت تسلیحاتی جدیدی بین دو قدرت منجر شود و امنیت جهانی را بیشازپیش تضعیف کند. تمدید موقت یکساله شاید فرصتی برای تنفس در مذاکرات ایجاد کند، اما بدون عزم سیاسی دو طرف، خطر فروپاشی کامل نظام کنترل تسلیحات همچنان جدی باقی خواهد ماند.
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.
