یک‌پنجم اوکراین در اشغال روسیه
روسیه حدود یک‌پنجم خاک اوکراین را در شرق و جنوب در اشغال دارد؛ نوار پیوسته‌ای از مرز روسیه تا کریمه که لوهانسکِ صنعتی، بیشتر بخش‌های دونتسک، بخش‌های عمده خرسون و زاپوریژیا و کانون‌های انرژی و ترابری را در بر می‌گیرد. تصویر کلی جبهه نشان می‌دهد مسکو پس از ناکامی اولیه در نبرد کی‌یف، تمرکز خود را بر دونباس و سواحل جنوبی گذاشت و اکنون با تکیه بر «پل زمینی» به کریمه، تلاش می‌کند خطوط نبرد را تثبیت کند.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
روسیه حدود یک‌پنجم خاک اوکراین را در شرق و جنوب در اشغال دارد؛ نوار پیوسته‌ای از مرز روسیه تا کریمه که لوهانسکِ صنعتی، بیشتر بخش‌های دونتسک، بخش‌های عمده خرسون و زاپوریژیا و کانون‌های انرژی و ترابری را در بر می‌گیرد. تصویر کلی جبهه نشان می‌دهد مسکو پس از ناکامی اولیه در نبرد کی‌یف، تمرکز خود را بر دونباس و سواحل جنوبی گذاشت و اکنون با تکیه بر «پل زمینی» به کریمه، تلاش می‌کند خطوط نبرد را تثبیت کند. ارزیابی‌های مستقل نظامی نیز همین روند کند اما پیوسته را تأیید می‌کنند و سهمی در حدود یک‌پنجم از خاک اوکراین را تحت اشغال روسیه گزارش می‌دهند. در کنار تهدیدهای میدانی، مخاطرات هسته‌ای ناشی از استقرار نیروها پیرامون نیروگاه زاپوریژیا بار دیگر افزایش یافته و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی طی روزهای اخیر نسبت به صدای توپخانه و انفجارهای نزدیک سایت هشدار داده است.
لوهانسک
روسیه تمام لوهانسک را در اختیار دارد؛ یکی از دو استان صنعتی دونباس که شهرهای کلیدی سِوِرودونتسک و لیشیچانسک را نیز شامل می‌شود. سِوِرودونتسک میزبان مجتمع شیمیایی آزوت است؛ یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان کودهای نیتروژنی اوکراین. لوهانسک همچنین به تولید فلزات پایه مانند مس و روی شناخته می‌شود؛ ظرفیتی که اهمیت راهبردی این محور را برای کرملین توضیح می‌دهد.
دونتسک
برآوردها نشان می‌دهد مسکو بخش عمده دونتسک را تصرف کرده و کمربند استحکامات اوکراین که به «دژبند» شهرت یافته، همچنان سد اصلی پیشروی به سمت غرب است. واگذاری این منطقه پیش از هر توافق آتش‌بس، بنا به تحلیل‌های نظامی، می‌تواند موقعیت روسیه را برای حملات بعدی تقویت کند. برخی مناطق اشغالی دونتسک اخیرا با کمبود شدید آب دست‌به‌گریبان بوده‌اند؛ رخدادی که پروژه‌های تبلیغاتی و بازسازی نمایشی را زیر سؤال برده است.
خرسون
خرسون در جنوب آخرین قطعه از زنجیره‌ای بود که روسیه سال‌ها در پی آن بود تا میان مرزهای شرقی و کریمه یک گذر زمینی پایدار ایجاد کند. اگرچه شهر خرسون در نوامبر ۲۰۲۲ پس از بیش از هشت ماه اشغال آزاد شد، بخش بزرگی از این استان همچنان در کنترل روسیه است و شهر به طور مداوم زیر آتش قرار می‌گیرد. انفجار سد کاخوفکا در ژوئن ۲۰۲۳ و تسلط روسیه بر کانال آب‌رسانی به کریمه، پیامدهای زیست‌محیطی و انسانی گسترده‌ای به جا گذاشت و اهمیت این محور برای دو طرف را دوچندان کرد.
زاپوریژیا
زاپوریژیا میزبان بزرگ‌ترین نیروگاه هسته‌ای اروپاست؛ تأسیساتی که پیش از جنگ حدود ۲۰ درصد برق اوکراین را تأمین می‌کرد و اکنون در اشغال روسیه است. دو طرف بارها یکدیگر را به حملات خطرناک پیرامون سایت متهم کرده‌اند. در ماه مارس، کی‌یف با پیشنهاد مطرح‌شده درباره واگذاری اداره نیروگاه به طرف آمریکایی مخالفت کرد و آن را مداخله‌گرانه و بی‌اثر بر امنیت واقعی دانست. با وجود تدابیر ایمنی، ذخایر محدود برق صرف حفظ خنک‌سازی رآکتورها می‌شود تا از حادثه هسته‌ای پیشگیری شود؛ هم‌زمان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در بیانیه‌های تازه خود نسبت به شنیده‌شدن آتش سنگین نزدیک محوطه هشدار داده است.
آخرین اخبار روزنامه را از طریق این لینک پیگیری کنید.
