قالیباف همچنان بر کرسی ریاست مجلس

زهرا اسماعیل زاده- به گزارش گروه رسانه‌ای شرق، صحن علنی مجلس شورای اسلامی در روز سه‌شنبه، ششم خرداد، میزبان دومین انتخابات هیأت‌رئیسه مجلس دوازدهم بود؛ انتخاباتی که با وجود چهره‌های تکراری و نتایجی قابل پیش‌بینی، صحنه تسویه‌حساب‌های درون‌جریانی شد محمدباقر قالیباف با کسب ۲۱۹ رأی از مجموع ۲۷۲ رأی مأخوذه، برای ششمین سال پیاپی بر کرسی ریاست نشست. احمد راستینه، نماینده نزدیک به جبهه پایداری، تنها رقیب جدی او، با ۳۶ رأی نتوانست تهدیدی واقعی برای ریاست قالیباف باشد در حالی که ترکیب هیأت‌رئیسه تقریباً بدون تغییر باقی ماند و فضای رقابت چندان داغ نبود، حواشی‌ای چون انصراف ناگهانی هادی قوامی، نامزد دیگر صندلی ریاست، و انتشار پیامک‌های بی‌نام و نشان علیه محمد باقر قالیباف آن هم در آستانه انتخابات هیئت رئیسه به نمایندگان، صحن مجلس را به محلی برای کشمکش های درون جریانی بدل کرد کشمکش هایی که در نهاینت نتوانستند مانع تثبیت قالیباف شوند

جلسه علنی مجلس در صبح سه‌شنبه در حالی آغاز شد که روح‌الله متفکرآزاد (دبیر هیئت‌رئیسه) در حال قرائت اسامی نامزدهای هیئت رئیسه بود که هادی قوامی، نماینده اسفراین و از چهره‌های شناخته‌شده در جناح تندرو، اعلام کرد از ادامه رقابت انصراف می‌دهد و قوامی پیش از شروع رأی‌گیری کنار کشید. بدین ترتیب، انتخابات نهایی ریاست مجلس به رقابت دو نامزد قالیباف و راستینه محدود شد؛ پس از انصراف قوامی، احمد راستینه که خود از منتقدان قالیباف و از اعضای جبهه پایداری به شمار می‌رود، اعتراض شدیدی نشان داد. او با صدای بلند گفت که «نامزدهای دیگر هم هستند».

حضور راستینه در انتخابات ریاست مجلس نمادی از تلاش طیف تندرو برای کسب کرسی ریاست بود؛ خود او پیش از این بارها از عملکرد قالیباف انتقاد کرده بود. به هر حال، میزان رأی کسب‌شده توسط راستینه (۳۶ رأی) نشان داد که شمار موافقان ایدئولوژیک او در مجلس محدود است. دیگر چهره‌های تندرو مانند حمید رسایی و محمدتقی نقدعلی نیز طی ماه‌های گذشته بارها به قالیباف تاخته و بر موضع سخت در موضوعاتی مانند «حجاب و عفاف» و «پالرمو» تاکید داشتند. اما، پس از رأی‌گیری، این طیف عملاً نتوانست تغییر محسوسی در ارایش سیاسی مجلس ایجاد کند.

در روزهای منتهی به انتخابات هیأت‌رئیسه دوم مجلس دوازدهم، جریان جبهه پایداری آشکارا در مقابل محمدباقر قالیباف قرار داشت. «احمد راستینه» به عنوان نامزد جبهه پایداری با قالیباف برای کرسی ریاست رقابت کرد و به‌عنوان «نامزد تندروها»  معرفی شد. 

یکی از جنبه های پرحاشیه این انتخابات ارسال پیامک‌هایی به نمایندگان با شماره‌های مختلف بود که «با متن یکسان» علیه قالیباف ارسال شد. این پیامک‌ها تا حدود ۱۰ روز پیش از انتخابات ادامه داشت. علاوه بر پیامک، در صحن علنی مجلس شاهد پخش تراکت‌های تبلیغاتی کاندیداها بودیم. مهرداد لاهوتی نماینده لنگرود در رابطه با پیامک‌های ارسالی به ایسکانیوز گفته بود: این‌ها تندروها هستند که همیشه خلاف جهت آب شنا می‌کنند. این روش درستی نیست. اگر کاندیدا دارند بیایند در جهت درست مبارزه انتخاباتی کنند و از کاندیدای خودشان دفاع کنند؛ پیامک‌هایی که نه‌تنها به انتقاد از تصویب پالرمو و نحوه اجرای قانون حجاب می‌پرداختند، بلکه با تأکید بر «بی‌اعتقادی به آرای مردم» سعی در تحت فشار قرار دادن نمایندگان داشتند. واکنش نمایندگانی مانند مهرداد گودرزوند و مهرداد لاهوتی، و هم‌زمانی این فضاسازی با کمپین رسانه‌ای جبه پایداری این گمانه را تقویت می‌کند که منشأ این حملات غیررسمی در دل همان جریان بوده است. با این حال، نتیجه رأی‌گیری نشان داد که این تلاش‌ها نتوانست مانع تثبیت قالیباف شود و سهم جبهه پایداری به حداقل ممکن محدود ماند.

در اجلاسیه دوم مجلس دوازدهم، مخالفان محمدباقر قالیباف که پس از شکست انتخاباتی خود در تیرماه ۱۴۰۳، همچنان نارضایتی و انتقاداتی جدی نسبت به عملکرد وی داشتند، تلاش کردند با استفاده از پرونده‌هایی همچون تأخیر در ابلاغ قانون عفاف و حجاب، مسئله الحاق ایران به کنوانسیون پالرمو، و همچنین همراهی قالیباف با دولت پزشکیان، مانع تکرار ریاست او بر مجلس شوند یا حداقل آرای او را کاهش دهند. این فشارها به حدی رسید که تنها دو روز پیش از برگزاری انتخابات هیئت‌رئیسه، پیامک‌هایی با مضمون «نه به قالیباف» به گوشی نمایندگان ارسال شد و از آنها خواسته شد که در این دور از انتخابات از دادن رأی به قالیباف خودداری کنند.

با وجود این تلاش‌ها، قالیباف موفق شد بار دیگر جایگاه خود را در رأس مجلس تثبیت کند. نکته قابل توجه این است که شمار آرای وی نسبت به اجلاسیه اول مجلس دوازدهم، ۲۱ رأی افزایش یافته بود که نشان از استحکام نسبی موقعیت سیاسی او دارد. این موضوع، عملاً ناکامی جریان منتقد را در تغییر معادلات قدرت در مجلس دوازدهم برجسته می‌کند.