در ستایش نیروهای مسلح و چند نکته

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

پس از گذشت 10 روز از تجاوز رژیم جنایتکار اسرائیل به سرزمین عزیزمان،‌ ایران کهن و بزرگ، فرصت مناسبی است تا نسبت به بررسی ابعاد و وجوه پنهان و آشکار حملات مذکور از یک سو و عملکرد نیروهای مسلح ایران و سایر دستگاه‌های مسئول از سوی دیگر اقدام شود.

بدون تردید و به دنبال گذر از غافلگیری روز نخست تجاوز دشمن که منجر به ترور و شهادت عالی‌ترین فرماندهان نظامی و دانشمندان هسته‌ای و جمعی از مردم مظلوم و بی‌دفاع شد، نیروهای مسلح ایران با بازیابی اعتمادبه‌نفس خود و با شجاعت و شایستگی و رشادت با اقدامات متقابل و تلافی‌جویانه مؤثر و قابل ستایش شرایط را در میدان نبرد به تعادل کشیده و به سود ایران تغییر داده و موجب سرافرازی ایران و اطمینان خاطر مردم شدند. اما بررسی میدانی جنگ در داخل کشور روایتگر اتفاقات ناگوار و حیرت‌آوری است که مربوط به ایفای وظیفه سازمان‌های مرتبط است. اخبار منتشرشده از سوی رسانه‌های خبری رسمی کشور حکایت از آن دارد که سهم قابل توجه و تأملی از اقدامات و خیانت‌های صورت‌گرفته از طریق شلیک پهپاد‌ها، ریزپرنده‌ها و پرتاب مواد منفجره و خودروهای بمب‌گذاری‌شده و ترورهای ناجوانمردانه به وسیله ایادی و عوامل داخلی و خارجی درون کشور و دستیابی آنان به اطلاعات سرّی و محرمانه صورت گرفته است (متأسفانه همچنان ادامه دارد).

اینک اگر حجم گسترده دستگیری افرادی که مستقیم یا غیرمستقیم به جاسوسی یا مشارکت در حملات اسرائیل و ترور مقامات و شهروندان ایرانی دست داشته‌اند مقرون به صحت باشد، چندین پرسش اساسی را فراروی افکار عمومی و مسئولان قرار می‌دهد که:

1- افراد دستگیر شده و نشده چرا و چگونه، در چه زمان و از چه طریق و مسیری و تحت چه برنامه و سازماندهی توانسته‌اند به صورت گسترده در ایران فعالیت امنیتی و اطلاعاتی داشته باشند و مبادرت به جمع‌آوری اخبار محرمانه و مشارکت در جاسوسی و حملات اسرائیل کنند؟ و نقش بازدارنده، کنترل‌کننده و پیشگیرانه دستگاه‌های مسئول چگونه صورت گرفته است؟

2- اگر عوامل نفوذی موفق به رخنه در دستگاه‌ها شده‌اند، این حفره ناشی از روش‌ها و شاخص‌های گزینش در سازمان‌هاست یا صرفا مربوط به اشتباهات سهوی است؟

3- آیا غفلت دستگاه‌ها از وظایف اصلی خود و پرداختن و مشغول‌شدن به موضوعات فرعی و مأموریت‌های سرگرم‌کننده است که موجب بسترسازی برای فعالیت‌های جاسوسی دشمن شده است؟

4- آیا عدم هماهنگی بین دستگاهی یا تداخل در مسئولیت‌ها و احیانا رقابت‌های ناصواب یا برداشت‌های متفاوت از سوژه‌ها و موضوعات باعث فرصت‌آفرینی برای جاسوسی و یارگیری دستگا‌ه‌های اطلاعاتی بیگانگان شده است؟

5- انتظار می‌رفت هشدارهای دلسوزان، خیرخواهان و صاحب‌نظران ایران‌دوست در ترورهای قبلی اندیشمندان هسته‌ای مانند دکتر فخری‌زاده و چهره‌های سیاسی چون اسماعیل هنیه، دستگاه‌های مربوطه را متوجه خطر نفوذ و حضور جاسوسان و بدخواهان ملک و ملت می‌کرد و تدابیر لازم را برای پیشگیری در چنین حوادث تلخی به ویژه ترور فرماندهان ارشد نظامی و هسته‌ای اتخاذ می‌کرد.

به هرحال عرصه جنگ موجب شد اشکالات موجود در کشور آشکار شود و هشدار جدی به دستگاه‌ها و سازمان‌های مربوطه وارد کند.

گرچه در بحبوحه جنگ شاید فرصت طرح عمق اشکالات موجود نباشد و باید در فرصت مناسب به آن پرداخت و تدابیر لازم برای جلوگیری از تکرار چنین اتفاقاتی را اتخاذ کرد اما در حد اختصار شایسته است که به فوریت:

الف) نسبت به بازنگری و بازتعریف امنیت ملی و حفاظت اطلاعات و امنیت شهروندان و استقلال و تمامیت ارضی کشور اقدام شود و اولویت‌های امنیتی و اطلاعاتی و انتظامی در دستور کار سازمان‌های ذی‌ربط قرار بگیرد.

ب) با تفکیک موضوعات اصلی و فرعی و وظایف ذاتی و حرفه‌ای سازمان‌های مختلف و تمرکز بر مأموریت‌های مهم که متضمن امنیت ملی است، اقدام شود.

ج) واکنش جناح‌های مختلف سیاسی و فکری و اجتماعی و شخصیت‌های موافق و منتقد نظام و محکومیت تجاوز اسرائیل و حرکت به سوی وحدت و انسجام ملی و گذر از گلایه‌ها و انتقادات و تفرقه‌ها نشان داد سازمان‌های مسئول پیشگیری از نفوذ دشمنان ایران و جاسوسان را در دستور کار خود قرار دهند و با نگاهی فراگیر نسبت به همه مردم فرصت انسجام ملی را برای ادامه مشارکت و همکاری با نیروهای مسلح برای پاسداری از میهن فراهم کنند. د) بررسی علل و عواملی که امکان تسلط دشمن بر منابع داخلی و یارگیری و جذب نیرو کرده، از وجوب فوری برخوردار است. همچنین بهره‌گیری از تکنولوژی‌ها و فناوری‌های جدید برای بستن منافذ نفوذ دشمن ضرورتی انکارناپذیر است. تشکیل ستاد هماهنگی نیروها و دستگاه‌های مسئول و تفکیک دقیق مأموریت‌ها، وظایف و مسئولیت‌ها باید به‌جد مورد توجه و مبنای اقدام و عمل قرار گیرد.