چه باید کرد

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

اکنون که مرحله اول جنگ تحمیلی رژیم اشغالگر به اتمام رسیده، لازم است تمهیداتی برای ادامه دفاع ملی از کیان ایران و ایرانی اندیشید و امید به توسعه و شکوفایی را در دل‌ها کاشت.

۱- با درس‌گرفتن از خوی درندگی رژیم اشغالگر و ارباب جنایتکارش، هر آن باید منتظر بود بعد از بازسازی ارتش، دوباره مانند سابقه تاریخی آتش‌بس‌های قبلی عمل کند؛ بنابراین باید هوشیارانه عمل کرد و لحظه‌ای غافل نبود.

۲- برخلاف دشمن، کسی به کمک ما نخواهد آمد. باید دست بر زانوی خود داشت.

۳- انسجام ملی بعد از نبرد سرنوشت‌ساز به نحو چشمگیری به وجود آمده. باید مواظب ارتش داخلی صهیونیست و نفوذی‌ها بود که این وحدت خدشه‌دار نشود و با حرکات مشکوک تندروها دوباره رخنه در جبهه داخلی ایجاد نشود.

۴- سازمان‌دهی مهاجران اولویت ما باید باشد. مهاجران غیرقانونی بلافاصله اخراج شوند و کسانی را که با بازکردن درهای مرز گروه‌گروه اینان را وارد کشور کردند، پاسخ‌گو کرد. این حجم غیرقابل قبول بوده و عاملان باید جواب‌گوی عملکردشان باشند.

۵- ترمیم اقتصاد کشور باید در اولویت باشد. بخش گردشگری با محوریت بخش خصوصی واقعی اولین اولویت و بخش انرژی که پاشنه‌آشیل هر توسعه‌ای است، نیز بدون به میدان آمدن تمام‌قد بخش خصوصی امکان‌پذیر نیست. قبلا هم در مقاله‌ای چندین راه‌حل برای ترمیم کوتاه‌مدت و دراز‌مدت پیشنهاد کرده‌ام. با توجه به جذابیت سرمایه‌گذاری در بخش انرژی، به کمبود منابع برنخواهیم خورد. این را با توجه به سابقه طولانی‌مدت کار در این بخش تضمین می‌کنم؛ به شرطی که دولت نخواهد با بوروکراسی عریض و طویل و رقیب‌بودن دولتی‌ها و خصولتی‌ها راه را بر سرمایه‌گذاری  مردمی ببندد.

۶- اکنون روز رحمت است، همه گروه‌هایی را که در این موقعیت دشوار برای حفظ وحدت ملی به میدان آمدند، در آغوش بگیریم و نگذاریم تندرو‌ها با بهانه‌های مختلف دوباره تفرقه‌افکنی کنند.

۷- قشر عظیم متخصصانِ کنار گذاشته‌شده یا بازنشسته را در سیاست‌گذاری‌های بخش‌های مختلف به کار گیریم. همچنین با سازمان‌دهی گروه‌های فوق که بر اثر به‌کارگرفتن‌های غیرکارشناسی به محاق فراموشی رفته‌اند، در بازسازی ویرانی‌های ناشی از خرابکاری مدیران رانتی و جنگ، به کار بگیریم.

از خداوند متعال ایرانی آباد و سربلند را خواستارم.