تکذیب آشکار صحبت‌های تاج از سوی قلعه‌نویی در ماجرای تیم امید
کسی انتخاب روانخواه را گردن نمی‌گیرد
پاس‌کاری مسئولیت انتخاب امیدرضا روانخواه به‌عنوان سرمربی تیم ملی امید نشان می‌دهد که تصمیم‌گیرندگان از عواقب این انتخاب واهمه دارند و سعی می‌کنند از زیر بار این انتخاب، شانه خالی کنند. در واقع انتخاب امیدرضا روانخواه به‌عنوان سرمربی تیم ملی امید (زیر ۲۳ سال) بار دیگر چهره آشفته فدراسیون فوتبال را به نمایش گذاشت؛ جایی که نه سازوکار مشخصی در کار است، نه تصمیم‌گیری جمعی و نه حتی شفافیت در روایت ماجرا. عجیب‌تر اینکه حتی امیر قلعه‌نویی هم که نامش در پروسه انتخاب مطرح شده، با وجود حمایت از روانخواه، اما مسئولیت این انتخاب را نمی‌پذیرد.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
علی ملک‌زاده: پاس‌کاری مسئولیت انتخاب امیدرضا روانخواه به‌عنوان سرمربی تیم ملی امید نشان می‌دهد که تصمیم‌گیرندگان از عواقب این انتخاب واهمه دارند و سعی می‌کنند از زیر بار این انتخاب، شانه خالی کنند. در واقع انتخاب امیدرضا روانخواه به‌عنوان سرمربی تیم ملی امید (زیر ۲۳ سال) بار دیگر چهره آشفته فدراسیون فوتبال را به نمایش گذاشت؛ جایی که نه سازوکار مشخصی در کار است، نه تصمیم‌گیری جمعی و نه حتی شفافیت در روایت ماجرا. عجیب‌تر اینکه حتی امیر قلعه‌نویی هم که نامش در پروسه انتخاب مطرح شده، با وجود حمایت از روانخواه، اما مسئولیت این انتخاب را نمی‌پذیرد.
در روز‌های گذشته، بعد از اعلام رسمی انتخاب روانخواه، روایت‌های متناقضی از دل فدراسیون بیرون آمد؛ از مهدی تاج گرفته تا محمدرحمان سالاری، عضو هیئت‌رئیسه و روایت‌های یک نماینده مجلس تا شانه خالی‌کردن امیر قلعه‌نویی از تصمیمی که به نام او خورده است. اولین واکنش به انتخاب روانخواه از سوی یک عضو هیئت‌رئیسه فدراسیون فوتبال بود. محمدرحمان سالاری، عضو جدید هیئت‌رئیسه فدراسیون، در گفت‌وگویی این تصمیم را به امیر قلعه‌نویی منتسب و اعلام کرد اصلا از این انتخاب خبر نداشته‌اند: «هیچ مصوبه‌ای برای این انتخاب در هیئت‌رئیسه نداشتیم. برخی تصمیم‌ها خارج از هیئت‌رئیسه گرفته می‌شود». هرچند سالاری یک روز بعد اظهارات خود را تعدیل کرد، اما همین یک جمله کافی است تا مشخص شود انتصاب روانخواه نه در قالب یک فرایند شفاف، که در بستر تصمیم‌های غیررسمی و احتمالا محدود، نهایی شده است. جایی که پای محمدمهدی فروردین، نماینده مجلس و رئیس فراکسیون ورزش مجلس به عنوان حامی روانخواه برای رسیدن به نیمکت تیم ملی زیر ۲۳ سال به میان کشیده شد تا او ضمن ردکردن چنین رخدادی، اما بی‌پرده از روانخواه و انتخابش حمایت کند. محمدمهدی فروردین، رئیس فراکسیون ورزش مجلس که گمانه‌زنی‌هایی درباره فشار‌های بیرونی او در این انتخاب مطرح شده و گفته می‌شود او به قیمت حمایت از تاج و جلوگیری از تشکیل پرونده در مجلس خواهان رسیدن روانخواه به نیمکت تیم امید شده، این مسائل را رد، اما صراحتا از این انتخاب دفاع کرده است: «مطمئن باشید تنها جایی که صدای شایسته‌ها در حوزه ورزش شنیده می‌شود، مجلس است. اینکه شما فکر کنید من برای شخص خاصی سهم‌خواهی کنم واقعیت ندارد. بهترین قاضی هم برای فهمیدن توانمندی مربیان، بازیکنان هستند. اینکه یک مربی به دلال وصل نیست و سالم کار می‌کند، وقتی پستی به او داده می‌شود مورد هجمه قرار می‌گیرد، مطمئن باشید آنجا باید به یک‌سری‌ها منافعی می‌رسیده ولی نرسیده و به همین دلیل شروع می‌کنند به بداخلاقی و متهم‌کردن نماینده و مربی‌ای که در زندگی‌اش یک ریگ در کفشش در دنیای مربیگری و بازیگری‌اش نبوده و یک نقطه خاکستری نداشته است. افتخار می‌کنم اگر جایی از مربیانی که سالم کار می‌کنند و دانش کافی دارند، حمایت کنم. مطمئن باشید اگر باز هم به ذهنم برسد و شناسایی کنم، حمایت خواهم کرد». گرچه فروردین از روانخواه صراحتا حمایت کرد، اما او معتقد بود دخالتی در انتخاب سرمربی تیم ملی زیر ۲۳ سال نداشته. در ادامه اما مهدی تاج در پاسخ به انتخاب سرمربی امیدها به خبرنگاران گفت: «روانخواه از طرف کمیته فنی پیشنهاد شده بود. البته از خطیبی، حسینی، عبدی و دقیقی هم دعوت شد، اما در نهایت به این نتیجه رسیدیم که ترکیب روانخواه و مانیکونه می‌تواند گزینه مناسبی باشد. نظر امیر قلعه‌نویی، سرمربی تیم ملی بزرگ‌سالان هم همین بود».
در ظاهر، این جملات یعنی انتخاب بر‌اساس اجماع فنی بوده و هماهنگی کاملی با سرمربی تیم بزرگ‌سالان هم وجود داشته است، اما امیر قلعه‌نویی روایت متفاوتی دارد و علنا صحبت‌های مهدی تاج را تکذیب کرد و مسئولیت انتخاب روانخواه را نپذیرفت. سرمربی تیم ملی در این باره گفت: «روانخواه انتخاب فدراسیون بود. من گفتم با هرکسی که انتخاب شود، همکاری خواهم کرد. تنها پیشنهادم این بود که مانیکونه برای هماهنگی بین دو تیم، به عنوان مدیر فنی کنار تیم امید باشد. در سال جام جهانی، تمرکز من روی تیم بزرگ‌سالان است».
در واقع پس از اظهار بی‌اطلاعی هیئت‌رئیسه فدراسیون فوتبال از انتخاب روانخواه، ردکردن حمایت محمدمهدی فروردین از این مربی برای رسیدن به نیمکت تیم زیر ۲۳ سال، شانه خالی‌کردن مهدی تاج از انتخاب روانخواه و انتصاب آن به امیر قلعه‌نویی، سرمربی تیم ملی آخرین نفری بود که از قبول مسئولیت این انتخاب شانه خالی کرد و در واقع کسی نیست که انتخاب روانخواه را گردن بگیرد. شاید همه این افراد، حتی در صورت نقش‌داشتن در انتخاب روانخواه از نتایج احتمالی می‌ترسند و از قبول مسئولیت شانه خالی می‌کنند تا عواقب ناکامی احتمالی گریبان آنها را نگیرد. با این حال نقش کمیته فنی نیز در این میان مبهم‌تر از همیشه است. اگرچه تاج مدعی است روانخواه با نظر این کمیته انتخاب شده، اما نه لیست نامزد‌ها منتشر شده، نه صورت‌جلسه‌ای از رأی‌گیری در دست است و نه هیچ‌یک از اعضای این کمیته حاضر به مصاحبه درباره فرایند انتخاب شدند. این وضعیت، بار دیگر پرسش قدیمی را زنده می‌کند: آیا کمیته فنی در فوتبال ایران، کارکردی واقعی دارد یا صرفا نامی تشریفاتی برای پوشش تصمیم‌های شخصی است؟ فارغ از توانایی‌ها و ضعف‌های امیدرضا روانخواه، شیوه انتخاب او بیش از هر چیزی، مسئله‌ساز شده است. در کشوری که تیم فوتبالش بیش از ۵۰ سال است به المپیک نرفته، سرمربی تیم ملی زیر ۲۳ سال آن باید با بیشترین اجماع، شفافیت و مسئولیت‌پذیری انتخاب شود؛ نه با ابهام، تناقض و پاس‌کاری مسئولیت‌ها. وقتی مهدی تاج و امیر قلعه‌نویی انتخاب روانخواه را گردن نمی‌گیرند و هرکدام این تصمیم را متوجه دیگری می‌کند، چه انتظاری می‌توان از افکار عمومی نسبت به این انتخاب داشت؟
آخرین اخبار روزنامه را از طریق این لینک پیگیری کنید.
