هدایت اعتبار مهم‌ترین اولویت اقتصاد ایران است

رئیس کل بانک مرکزی هدایت اعتبار را مهم‌ترین اولویت اقتصاد ایران برای حرکت در مسیر توسعه برشمرد و گفت: برای هدایت مؤثر اعتبار و تأمین مالی هدفمند، تدوین نقشه استراتژی صنعتی و توسعه امری ضروری است و با ایجاد بانک‌های توسعه‌ای که اساسنامه آنها در حال تدوین است، تأمین مالی رشد و توسعه صنعتی کشور از مسیر این بانک‌ها میسر می‌شود.

به گزارش روابط‌عمومی بانک مرکزی، رئیس کل بانک مرکزی در پنجمین همایش صندوق توسعه ملی با عنوان «حکمرانی توسعه؛ صندوق توسعه ملی و رفع ناترازی‌ها» با اشاره به تاریخچه و اهداف شکل‌گیری صندوق توسعه ملی در سال 1389 خاطرنشان کرد‌: با توجه به رشد درآمدهای نفتی این صندوق در سال 1389 با هدف جلوگیری از خرج‌شدن این منابع توسط دولت و هدایت آن برای سرمایه‌گذاری در بخش‌های تولیدی در چارچوب اهداف توسعه تشکیل شد.

او افزود: در زمان شکل‌گیری صندوق توسعه ملی، هیچ سندی برای استراتژی توسعه صنعتی کشور وجود نداشت و چارچوب و نقشه راه این صندوق با استفاده از سوابق پژوهشی در سازمان برنامه و بودجه طراحی شد. هرچند بعد از یک سال به دلیل تشدید تحریم‌ها به دلیل محدویت‌های فروش نفت و کاهش قیمت نفت، حجم منابع ورودی به این صندوق کاهش یافت و لذا صندوق توسعه ملی اندکی از اهداف اولیه خود دور شد و با توجه به شرایط خاص تحریم و کاهش منابع درآمدی دولت، به منظور تأمین مالی دولت از منابع این صندوق استفاده شد و هنوز هم این روند ادامه دارد.

رئیس کل بانک مرکزی مسئله هدایت اعتبار را مهم‌ترین اولویت اقتصاد ایران و به تبع آن صندوق توسعه ملی عنوان کرد و گفت: وقتی از هدایت اعتبار صحبت می‌شود، موضوع وجود یا نبود منابع نیست، بلکه هدف چگونگی هدایت اعتبارات است و در این میان صندوق توسعه ملی نقش مهمی در هدایتگری اعتبارات و منابع حاصل از نفت در چارچوب اهداف توسعه کشور بر عهده دارد.

او تصریح کرد: لازمه اصلی هدایت اعتبارات، تدوین نقشه استراتژی توسعه است تا صندوق توسعه ملی براساس وظایف ذاتی خود آن را تأمین مالی کند و اولویت‌های توسعه‌ای مناطق مختلف کشور از سیستان‌و‌بلوچستان گرفته تا گیلان و مازندران در آن دیده شود و این مدلی است که در بسیاری از کشورها همچون آلمان، ژاپن، چین و کره جنوبی اجرا شده است.

او در‌خصوص هدایت اعتبارات در زمان ناکارآمدی بازار گفت: در این وضعیت امکان تأمین مالی مناسب برای صنایع زیرساختی، صنایع نو و سایر صنایع به‌درستی فراهم نیست و استفاده از استراتژی صنعتی در این وضعیت باید در دستور کار قرار گیرد.