|

فصل تازه‌ در حکمرانی ورزش و رسانه با «حق پخش»

‌تصویب ماده‌ ۱۷ لایحه نظام جامع باشگاه‌داری که حق پخش مسابقات را متعلق به باشگاه‌ها اعلام کرد، نقطه عطفی در حقوق ورزشی ایران است. تا پیش‌ از‌ این، انحصار پخش عملا در اختیار صداوسیما بود و باشگاه‌ها سهمی از بازار پرمخاطب پخش زنده نداشتند.

علی بهادری‌ جهرمی سخنگو و دبیر هیئت دولت

‌تصویب ماده‌ ۱۷ لایحه نظام جامع باشگاه‌داری که حق پخش مسابقات را متعلق به باشگاه‌ها اعلام کرد، نقطه عطفی در حقوق ورزشی ایران است. تا پیش‌ از‌ این، انحصار پخش عملا در اختیار صداوسیما بود و باشگاه‌ها سهمی از بازار پرمخاطب پخش زنده نداشتند. اکنون قانون‌گذار با این تغییر، مالکیت حقوقی درآمدزایی از مسابقات را برای باشگاه‌ها به رسمیت شناخته است.

این تغییر مسیر در صورت نهایی‌شدن، آغاز یک دگرگونی ساختاری و‌ حقوقی در مدیریت ورزش حرفه‌ای و همچنین صنعت رسانه ورزشی یا حتی مدیریت رسانه‌ای کشور خواهد بود. پیش‌بینی حقوقی با نگاهی به تجارب سایر کشورهای دنیا، آن است که با چنین رویه‌ای، در ‌چند سال آینده بخش درخور توجهی از بازار پخش مسابقات به سمت پلتفرم‌های نمایش درخواستی (VOD) یا حتی شبکه‌های خصوصی و اینترنتی حرکت کند. در صورت تأیید و نهایی‌شدن این قانون در شورای نگهبان، صداوسیما ناگزیر خواهد بود در عرصه رقابت جدید رسانه‌ای، رویکرد تازه‌ای اتخاذ کند. دیگر انحصار مطلقی بر تولید و پخش وجود نخواهد داشت و صداوسیما باید خود را به‌عنوان یک بازیگر میان سایر رقبا بازتعریف کند. این یعنی ورود به دنیای متفاوتی از حکمرانی رسانه‌ای در حوزه ورزش‌ که ممکن است به سمت مدل کاملا متفاوتی از وضعیت رسانه‌های صوتی و تصویری در کشور حرکت کند. این اصلاح را نباید به چشم یک تغییر ساده دید؛ چنین تغییری به یک تحول اساسی در نظام باشگاه‌داری و مدیریت ورزش حرفه‌ای کشور به واسطه تغییر اساسی در منابع درآمدی باشگاه‌ها از یک سو و حکمرانی رسانه‌ای (در کمترین حالت رسانه‌های ورزشی) به واسطه تغییر جدی صحنه رقابت خصوصا در حوزه بسیار پر‌مخاطب ورزش از سوی دیگر خواهد انجامید.

آمادگی مناسب وزارت ورزش و فدراسیون‌ها برای تغییر شیوه مدیریت ورزشی کشور، با توجه به تغییر سبک درآمدی و کاهش احتمالی وابستگی مالی باشگاه‌ها به دولت و شرکت‌های دولتی و ایجاد ظرفیت‌هایی مثل برگزاری لیگ از سوی اتحادیه باشگاه‌ها از یک سو و تحول اساسی در صداوسیما به منظور استقرار در جایگاه تنظیم‌گر و سیاست‌گذار به‌جای تولیدکننده و پخش‌کننده صرف نسبت به رسانه‌های رو به رشد آینده، از این منظر ضروری  خواهد بود.

طی‌کردن غلط مسیر نیز ممکن است به سمت بازشدن بیشتر پای بازیگران خارجی در هر دو حوزه به‌عنوان فعالان اقتصادی، حامیان مالی یا رقبای رسانه‌ای یا هرنوع کج‌رفتی در این مسیر  تحول‌آفرین بینجامد.

 

آخرین مقالات منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.