فروش آثار هنری کاهش یافته است

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

 در زمانه‌ای که جهان با انواع ناپایداری‌های خارجی؛ از جمله تشدید جنگ‌ها در منطقه غرب آسیا و افزایش مداوم تعرفه‌ها در تجارت روبروست، کسب‌وکارهای هنری و دادوستدها با مشکلات بیشتری دست‌وپنجه نرم می‌کنند و در حال تنظیم الگوهای کاری خود هستند تا مشتری‌هایی را جذب کنند که امروز محتاط‌تر شده‌اند.

ارقام و آمار شرکت تحلیلی آرت‌تاکتیک/ ArtTactic نشان می‌دهد فروش خانه‌های حراج بزرگ (کریستیز، ساتبیز و فیلیپس به استثنای املاک و مستغلات و اتومبیل‌های کلاسیک) در نیمه اول سال جاری میلادی پس از کاهش ۲۷ درصدی در همین زمان در سال ۲۰۲۴، باز هم ۶ درصد کاهش یافته و به ۴ میلیارد دلار رسیده است. حراج جواهرات و یادگاری‌های ورزشی در خانه‌های حراج بین‌المللی کمک کرد تا کاهش فروش در نیمه اول سال ۲۰۲۵ اندکی جبران شود، اما برای کاهش چالش‌های بازار هنر، فروش این اشیا چندان مفید نیست.

البته این بهبود نسبی فروش، جهانی نبود و بخش‌های دیگر شاهد کاهش فروش بیشتر بودند؛ برای نمونه فروش آثار هنرهای تجسمی به منزله هسته اصلی بازار هنر ۱۰ درصد کاهش یافته و از ۳ میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار در نیمه اول سال ۲۰۲۴ به ۲ میلیارد دلار و ۹۰۰ میلیون در سال جاری رسیده است.

در خانه حراج کریستیز که نیمه اول سال بیشترین سهم بازار را داشت (۲ میلیارد دلار فروش در مقابل ۲.۱ میلیارد دلار سال گذشته)، فروش بهتر شامل کلکسیون‌های لوکس، به ویژه فروش جواهرات آن بود. به گفته ماری تریرس، مدیر حراج کریستیز تقاضای واقعی بازار برای جواهرات لوکس و امضا شده وجود دارد.

همچنین در خانه حراج ساتبیز که فروش کلی با ۹ درصد کاهش به ۱ میلیارد و ۶۵۰ میلیون دلار رسیده است، فروش یادگاری‌های ورزشی کوچک به طرز چشمگیری، ۱۸۹ درصد (در مجموع ۲۸ میلیون دلار) رشد کرد. خانه حراج فیلیپس هم که در کل بدترین عملکرد را از جهت فروش ثبت کرد (۱۴ درصد کاهش)، بیش از یک سوم از کل ۳۱۸ میلیون دلار فروش را از بخش ساعت‌ها به دست آورد که گفته می‌شود همچنان رهبر بازار است و سهم ۳۵.۵ درصدی از بازار دارد.

تعطیلی گالری‌ها و نمایشگاه‌ها

البته این آمار و ارقام در مورد مهم‌ترین و مشهورترین خانه‌های حراج است و رسیدن به چنین اعداد و ارقامی برای بقیه فعالان بازار هنر؛ از جمله گالری‌ها و نمایشگاه‌های هنری ممکن نیست و بر اساس شواهد و مدارک این فعالان در گوشه و کنار بازار در حال تجدیدنظر در مورد فعالیت خود هستند.

نازی واثق، مشاور هنری، می‌گوید: شرایط برای مشاغل خودگردان در زمانی که وضعیت به طور کلی و شرایط بازار به طور خاص مشخص نیست، سخت است. هر کس خلاف این را بگوید، حقیقت را نمی‌گوید.

وی که در ماه مارس (اسفند/ فروردین) اعلام کرد پنجمین دوره نمایشگاه تخصصی خود در لندن را به نام از چشمان یک مجموعه‌دار/ Eye of the Collector، به تعویق می‌اندازد، معتقد است این اقدام تصمیمی سخت است که «با توجه به تغییر نظم جهانی و عوامل جدید جغرافیایی و سیاسی گرفته شد».

بازار هنر اوایل ماه جاری بار دیگر متزلزل‌تر شد و تیم بلوم، صاحب گالری‌هایی در لس‌آنجلس و توکیو از پایان کسب و کار خود بعد از ۳۰ سال فعالیت خبر داد.

بلوم می‌گوید این تصمیم به دلیل چالش‌هایی گرفته شد که فقط هم مالی نبودند، بلکه فشار واقعی در ماهیت ناپایدار این نوع از کسب و کار، کار طاقت‌فرسا و بی‌وقفه حتی در سال‌های اوج موجب این تصمیم شد.

البته در همین حال به نظر می‌رسد جریان‌های جدیدی در بازار هنر شکوفا می‌شوند. برخی از خریداران آثار هنری از تمام چالش‌های اجتماعی و زیست‌محیطی آگاه هستند و می‌خواهند به گونه‌ای زندگی کنند که با نظام‌های ارزشی آنها همسان باشد. به نظر می‌رسد هنجارهای گذشته برای خرید آثار هنری نفیس یا گمانه‌زنی در مورد هنرمندان جوان با تفکرها و نگرش‌های این نوع از خریداران متفاوت است. همچنین کارشناسان در حال کشف هنرمندانی هستند که قبلاً نادیده گرفته شده یا کمتر به آنها توجه می‌شد.

بونی برنان، مدیر حراج کریستیز هم می‌گوید این حراج در ماه مارس برای یک نقاشی آسیای جنوبی رکوردی ثبت کرد؛ زمانی که تابلوی تقریباً ۱۴ فوتی (۴.۲ متر) ام. اف. حسین، نقاش و فیلمساز هندی که زندگی روستایی در هند را به تصویر می‌کشد (بدون عنوان (گرم یاترا)، ۱۹۵۴) به قیمت ۱۳ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار فروخته شد. فیلیپس هم یک نمایشگاه فروش در لندن دارد که آثار ۵۰ هنرمند از آسیای جنوبی، با قیمت‌هایی از ۵۰۰۰ تا ۱.۵ میلیون پوند در آن عرصه شده است.