کاری کنید بفهمیم هنوز عدالت زنده است

خبرآنلاین: در پی انتشار خبر رفع اتهام از سه مدیر دولتی در پرونده سانحه واژگونی اتوبوس خبرنگاران، همسر خبرنگار فقید ایرنا مرحومه ریحانه یاسینی نامه سرگشاده‌ای به حجت‌الاسلام‌والمسلمین محسنی‌اژه‌ای، رئیس قوه قضائیه، نوشت. در این نامه آمده است: «تقریبا هر زمان صفحه تلویزیون را تماشا کردم، تصویر حضرت‌عالی در جلسه‌ای در حال پخش بود و مجری تأکید داشت باز هم به تدبیر رئیس دستگاه قضائی، مبارزه با روندی ناصواب در سیستم دادرسی کشور کلید خورده‌ است. از مرخصی زندانیان تا کمک به درماندگان در هزارتوی دادگاه‌ها.
چقدر امید‌بخش که بالاخره یک نفر سر کارش و بدون سودای رئیس‌جمهور‌شدن، به فکر مردم است. انگار عصای معجزه‌آسا را به کار گرفته‌اید که مشکلات ریز و درشت را حل بفرمایید و از پس هر ناعدالتی برآیید؛ ولی این چه دستگاه عدلی است که از خون عزیزان ما مثل آب‌خوردن می‌گذرد؟ این‌همه در رسانه‌ها و فضای مجازی بر طبل بازسازی و احیای عدالت می‌کوبید؛ ولی در عالم واقع نکند که حق زیر فشار روابط پیچیده باطل شود. بعد از ماه‌ها معطلی خبر رسیده که متهمان اصلی این پرونده، بدون طی آیین دادرسی کیفری، بدون اطلاع قبلی وکیل و شکات، قرار نهایی مبنی بر کنارگذاشتن سه متهم دولتی این پرونده صادر و ابلاغ شده است.
سرانجام هم که پس از چند روز تأخیر و با پیگیری وکیل پرونده، متن نهایی به ما ابلاغ شد، هرچه سر تا پای آن را مرور کردیم، نفهمیدیم که با استناد کدام گزارش کارشناسی، بازپرس محترم چنین تصمیمی گرفته است. آن حجم عظیم اصلاحات قضائی کجاست که شامل حال رنج‌دیدگانی همچون این حقیر و خون ‌ خبرنگاران نمی‌شود؟ سه متهم اصلی دولتی این پرونده به همین سادگی، به همین آسودگی می‌توانند عنوان منع تعقیب دریافت کنند و همه مسئله خلاصه در عملکرد راننده شود؛ یعنی تصمیم‌گیران برگزاری این بازدید، آنها که در جاده کارگاهی اتوبوس اجاره کردند، آنها که تصمیم اشتباه گرفتند، مقصر نیستند و فقط ترمز و گاز و کلاچ باید محاکمه شوند؟ بماند که در این مورد حتی شرکت سازنده اتوبوس هم در سایه‌سار مصونیت است. ‌همین چند ماه پیش از تمام مدیران و مصلحان تا شخص حضرت‌عالی آن واقعه سیاه را به بازماندگان ماتم‌دیده تسلیت می‌گفتید؛ اما انگار واقعا این گزاره خالی از واقعیت نیست که «خاک سرد است». به همین زودی و سرعت یادمان رفت که آن دو نفر چطور پرپر شدند؟ و تعداد دیگری چگونه زخم بر تن‌شان و خیلی‌های دیگر بر روح و روان‌شان نشست؟
روزگار غریبی است. بعد از ۲۰ سال روزنامه‌نگاری خدمت شریف‌تان عرض می‌کنم حداقل ‌‌دستگاه قضائی بگوید چطور کسانی به صورت علنی متهم و سپس به شکل غیر‌علنی تبرئه می‌شوند؟ شما که از دستتان برمی‌آید، کاری بکنید که ما از این فشار قبر که بر قلب‌مان جاری است، آسوده شویم. نه برای ما، نه برای این پرونده بلکه حداقل به صف زخم‌خوردگان و دردکشیدگانی مانند ما بفهمانید که حق و عدالت هنوز زنده‌ است».

خبرآنلاین: در پی انتشار خبر رفع اتهام از سه مدیر دولتی در پرونده سانحه واژگونی اتوبوس خبرنگاران، همسر خبرنگار فقید ایرنا مرحومه ریحانه یاسینی نامه سرگشاده‌ای به حجت‌الاسلام‌والمسلمین محسنی‌اژه‌ای، رئیس قوه قضائیه، نوشت. در این نامه آمده است: «تقریبا هر زمان صفحه تلویزیون را تماشا کردم، تصویر حضرت‌عالی در جلسه‌ای در حال پخش بود و مجری تأکید داشت باز هم به تدبیر رئیس دستگاه قضائی، مبارزه با روندی ناصواب در سیستم دادرسی کشور کلید خورده‌ است. از مرخصی زندانیان تا کمک به درماندگان در هزارتوی دادگاه‌ها.
چقدر امید‌بخش که بالاخره یک نفر سر کارش و بدون سودای رئیس‌جمهور‌شدن، به فکر مردم است. انگار عصای معجزه‌آسا را به کار گرفته‌اید که مشکلات ریز و درشت را حل بفرمایید و از پس هر ناعدالتی برآیید؛ ولی این چه دستگاه عدلی است که از خون عزیزان ما مثل آب‌خوردن می‌گذرد؟ این‌همه در رسانه‌ها و فضای مجازی بر طبل بازسازی و احیای عدالت می‌کوبید؛ ولی در عالم واقع نکند که حق زیر فشار روابط پیچیده باطل شود. بعد از ماه‌ها معطلی خبر رسیده که متهمان اصلی این پرونده، بدون طی آیین دادرسی کیفری، بدون اطلاع قبلی وکیل و شکات، قرار نهایی مبنی بر کنارگذاشتن سه متهم دولتی این پرونده صادر و ابلاغ شده است.
سرانجام هم که پس از چند روز تأخیر و با پیگیری وکیل پرونده، متن نهایی به ما ابلاغ شد، هرچه سر تا پای آن را مرور کردیم، نفهمیدیم که با استناد کدام گزارش کارشناسی، بازپرس محترم چنین تصمیمی گرفته است. آن حجم عظیم اصلاحات قضائی کجاست که شامل حال رنج‌دیدگانی همچون این حقیر و خون ‌ خبرنگاران نمی‌شود؟ سه متهم اصلی دولتی این پرونده به همین سادگی، به همین آسودگی می‌توانند عنوان منع تعقیب دریافت کنند و همه مسئله خلاصه در عملکرد راننده شود؛ یعنی تصمیم‌گیران برگزاری این بازدید، آنها که در جاده کارگاهی اتوبوس اجاره کردند، آنها که تصمیم اشتباه گرفتند، مقصر نیستند و فقط ترمز و گاز و کلاچ باید محاکمه شوند؟ بماند که در این مورد حتی شرکت سازنده اتوبوس هم در سایه‌سار مصونیت است. ‌همین چند ماه پیش از تمام مدیران و مصلحان تا شخص حضرت‌عالی آن واقعه سیاه را به بازماندگان ماتم‌دیده تسلیت می‌گفتید؛ اما انگار واقعا این گزاره خالی از واقعیت نیست که «خاک سرد است». به همین زودی و سرعت یادمان رفت که آن دو نفر چطور پرپر شدند؟ و تعداد دیگری چگونه زخم بر تن‌شان و خیلی‌های دیگر بر روح و روان‌شان نشست؟
روزگار غریبی است. بعد از ۲۰ سال روزنامه‌نگاری خدمت شریف‌تان عرض می‌کنم حداقل ‌‌دستگاه قضائی بگوید چطور کسانی به صورت علنی متهم و سپس به شکل غیر‌علنی تبرئه می‌شوند؟ شما که از دستتان برمی‌آید، کاری بکنید که ما از این فشار قبر که بر قلب‌مان جاری است، آسوده شویم. نه برای ما، نه برای این پرونده بلکه حداقل به صف زخم‌خوردگان و دردکشیدگانی مانند ما بفهمانید که حق و عدالت هنوز زنده‌ است».