چه کسی خیانت کرد
باورکردنی نیست اما برخی کارها، هیچ‌گاه فراموش نمی‌شود و این سؤال اساسی که برای عشق به نزدیکان تا کجا می‌توان پیش رفت، همچنان بی‌جواب مانده است. به نظر می‌رسد با افزایش دانش و ابزار، دیگر هیچ کاری مخفی نمی‌ماند و سرانجام گریبان فرد را می‌گیرد. به تازگی تحقیقاتی منتشر شده و فردی به عنوان لودهنده «آن فرانک» و خانواده‌اش معرفی شده است. دفتر خاطرات «آن فرانک» دختر 13ساله یهودی برای بسیاری از ما آشناست. او اتفاقاتی که طی دو سال از 1942 تا 1944 -زمانی که خانواده‌اش در آمستردام مخفی شده بودند- رخ داده بود، را نوشته است. حالا رویترز از تحقیقات شش‌ساله‌ای خبر داده است که طی آن از چگونگی خیانت به آن فرانک و خانواده‌اش پرده برمی‌دارد و مظنونی را در این زمینه معرفی می‌کند و به طور تقریبی نحوه کشف معمای چگونگی یافتن مخفیگاه این دختر نوجوان توسط نازی‌ها در سال 1944 را توضیح می‌دهد. «آن» و هفت یهودی دیگر در 4 آگوست همان سال توسط نازی‌ها کشف شدند، همه آنها تبعید شدند و «آن» در ۱۵سالگی در اردوگاه برگن بلسن درگذشت. تیمی متشکل از وینسنت پانکوکه، مأمور بازنشسته اف‌بی‌آی آمریکا و حدود 20 مورخ، جرم‌شناس و متخصص داده، شخصیت نسبتا ناشناخته‌ای به نام سردفتر یهودی «آرنولد ون دن برگ» را به عنوان مظنون اصلی در افشای این مخفیگاه شناسایی کرده‌اند برخی دیگر از کارشناسان تأکید کردند که مدارک علیه وی قطعی نیست. در یادداشتی که جزء بازجویی‌های پدر «آن» پیدا شده است، آمده بود که «ون دن برگ» به آدرس‌هایی که یهودیان در زمان جنگ در آمستردام مخفی شده بودند، دسترسی داشت و برای نجات خانواده خود، فهرستی از این آدرس‌ها را به نازی‌ها ارائه می‌دهد. خانواده آن فرانک تلاش بیهوده‌ای برای فرار به ایالات متحده داشتند. کارشناسان تأیید کردند که اتو (پدر آن)، تنها عضوی از خانواده که جان سالم به در برده، از این یادداشت آگاه بود اما ترجیح داد هرگز در مورد آن با کسی صحبت نکند. تیم تحقیق حدس می‌زند که دلایل «اتو فرانک» برای سکوت در مورد این ادعا احتمالا این است که نمی‌توانسته از این خیانت مطمئن باشد و نمی‌خواسته اطلاعاتی که می‌تواند موجب یهودی‌ستیزی بیشتر شود را عیان کند و از همه مهم‌تر نمی‌خواسته سه دختر ون دن برگ به خاطر پدرشان سرزنش شوند. یکی از اعضای تیم تحقیق می‌گوید: «اتو در آشویتس بوده است. او می‌دانست که افراد در شرایط سخت گاهی کارهایی می‌کنند که از نظر اخلاقی قابل توجیه نیست». از نظر اعضای تحقیق ون دن برگ در حالی که سایر یهودیان در سال 1943 تبعید شدند، توانست در هلند بماند هرچند در سال 1950 درگذشت. این تحقیقات نتوانسته نظر قطعی همه را جلب کند، اریک سامرز، مورخ هلندی، این تحقیقات گسترده را ستود، اما در مورد نتیجه‌گیری آن تردید دارد و معتقد است دلیل عدم اخراج ون دن برگ «نفوذ بسیار» او بوده است نه این خیانت به سایر یهودیان. در نهایت نیز یافته‌های این تحقیق در کتابی به قلم رزماری سالیوان، نویسنده کانادایی با عنوان «خیانت به آن فرانک» منتشر شده است.
باورکردنی نیست اما برخی کارها، هیچ‌گاه فراموش نمی‌شود و این سؤال اساسی که برای عشق به نزدیکان تا کجا می‌توان پیش رفت، همچنان بی‌جواب مانده است. به نظر می‌رسد با افزایش دانش و ابزار، دیگر هیچ کاری مخفی نمی‌ماند و سرانجام گریبان فرد را می‌گیرد. به تازگی تحقیقاتی منتشر شده و فردی به عنوان لودهنده «آن فرانک» و خانواده‌اش معرفی شده است. دفتر خاطرات «آن فرانک» دختر 13ساله یهودی برای بسیاری از ما آشناست. او اتفاقاتی که طی دو سال از 1942 تا 1944 -زمانی که خانواده‌اش در آمستردام مخفی شده بودند- رخ داده بود، را نوشته است. حالا رویترز از تحقیقات شش‌ساله‌ای خبر داده است که طی آن از چگونگی خیانت به آن فرانک و خانواده‌اش پرده برمی‌دارد و مظنونی را در این زمینه معرفی می‌کند و به طور تقریبی نحوه کشف معمای چگونگی یافتن مخفیگاه این دختر نوجوان توسط نازی‌ها در سال 1944 را توضیح می‌دهد. «آن» و هفت یهودی دیگر در 4 آگوست همان سال توسط نازی‌ها کشف شدند، همه آنها تبعید شدند و «آن» در ۱۵سالگی در اردوگاه برگن بلسن درگذشت. تیمی متشکل از وینسنت پانکوکه، مأمور بازنشسته اف‌بی‌آی آمریکا و حدود 20 مورخ، جرم‌شناس و متخصص داده، شخصیت نسبتا ناشناخته‌ای به نام سردفتر یهودی «آرنولد ون دن برگ» را به عنوان مظنون اصلی در افشای این مخفیگاه شناسایی کرده‌اند برخی دیگر از کارشناسان تأکید کردند که مدارک علیه وی قطعی نیست. در یادداشتی که جزء بازجویی‌های پدر «آن» پیدا شده است، آمده بود که «ون دن برگ» به آدرس‌هایی که یهودیان در زمان جنگ در آمستردام مخفی شده بودند، دسترسی داشت و برای نجات خانواده خود، فهرستی از این آدرس‌ها را به نازی‌ها ارائه می‌دهد. خانواده آن فرانک تلاش بیهوده‌ای برای فرار به ایالات متحده داشتند. کارشناسان تأیید کردند که اتو (پدر آن)، تنها عضوی از خانواده که جان سالم به در برده، از این یادداشت آگاه بود اما ترجیح داد هرگز در مورد آن با کسی صحبت نکند. تیم تحقیق حدس می‌زند که دلایل «اتو فرانک» برای سکوت در مورد این ادعا احتمالا این است که نمی‌توانسته از این خیانت مطمئن باشد و نمی‌خواسته اطلاعاتی که می‌تواند موجب یهودی‌ستیزی بیشتر شود را عیان کند و از همه مهم‌تر نمی‌خواسته سه دختر ون دن برگ به خاطر پدرشان سرزنش شوند. یکی از اعضای تیم تحقیق می‌گوید: «اتو در آشویتس بوده است. او می‌دانست که افراد در شرایط سخت گاهی کارهایی می‌کنند که از نظر اخلاقی قابل توجیه نیست». از نظر اعضای تحقیق ون دن برگ در حالی که سایر یهودیان در سال 1943 تبعید شدند، توانست در هلند بماند هرچند در سال 1950 درگذشت. این تحقیقات نتوانسته نظر قطعی همه را جلب کند، اریک سامرز، مورخ هلندی، این تحقیقات گسترده را ستود، اما در مورد نتیجه‌گیری آن تردید دارد و معتقد است دلیل عدم اخراج ون دن برگ «نفوذ بسیار» او بوده است نه این خیانت به سایر یهودیان. در نهایت نیز یافته‌های این تحقیق در کتابی به قلم رزماری سالیوان، نویسنده کانادایی با عنوان «خیانت به آن فرانک» منتشر شده است.