انگار دیروز بود...
عباس یاری- ماهنامه فیلم: 36 سال پیش در یک روز گرم پانزدهم مرداد، اولین شماره مجله فیلم در قطعی کوچک و در 68 صفحه، منتشر شد. حالا سال‌های طولانی از آن مرداد خاطره‌انگیز و تاریخی گذشته، چقدر زود و چقدر سخت گذشت، اما انگار دیروز بود.
این شماره در شرایطی منتشر شد که کشور درگیر پاره‌ای مشکلات سیاسی و درگیری‌های داخلی بود و آتش یک جنگ ویرانگر در جبهه‌ها و شهرهای مرزی زبانه می‌کشید؛ در شرایطی که تعداد فیلم‌های تولیدی از انگشتان یک دست هم کمتر بود و سینماهای نمایش‌دهنده یکی بعد از دیگری به انبار و پاساژ تبدیل می‌شدند، انتشار یک مجله سینمایی کاری جنون‌آمیز به نظر می‌رسید، اما عزم ما برای موفقیت جدی بود. شانس بزرگمان این بود که حمایتی از هیچ حزب و نهاد و گروه دولتی‌ای نداشتیم، اما پشتوانه‌مان نویسندگان و خوانندگان پرشماری بودند که با عشق بسیار همراه و در کنارمان بودند. تداوم انتشار ما در تمامی این سال‌ها، فقط حاصل پرطاقتی و تلاش ناشرانش نیست، بلکه اقبال هنرمندان و مخاطبان باعث شده مجله فیلم بتواند مثل همیشه جذاب و خواندنی به حیاتش ادامه دهد، آن هم در سرزمینی که تداوم و بقای کار جمعی، به‌خصوص در بخش فرهنگی چندان مرسوم و رایج نیست. سال‌هاست که مجله فیلم پردوام‌ترین و پرمخاطب‌‌ترین نشریه سینمایی کل تاریخ مطبوعات سینمایی ایران است که بی‌وقفه و همچنان توسط بنیان‌‌گذارانش منتشر می‌شود... جا دارد یادی هم از همراهان نازنینی بکنیم که در خاک سرد
خفته‌اند، اما یاد و خاطره‌شان در خانواده فیلم هنوز سبز سبز است؛ از دکتر هوشنگ کاوسی، ایرج کریمی، مهدی سحابی، تورج نوروزی، ابوالحسن علوی‌‌طباطبایی، محمد حسینپور، عباس علیرضایی‌فر، بهمن صمیمی، علی محمدی و...، روحشان در آرامش.
*سردبیر مجله فیلم
عباس یاری- ماهنامه فیلم: 36 سال پیش در یک روز گرم پانزدهم مرداد، اولین شماره مجله فیلم در قطعی کوچک و در 68 صفحه، منتشر شد. حالا سال‌های طولانی از آن مرداد خاطره‌انگیز و تاریخی گذشته، چقدر زود و چقدر سخت گذشت، اما انگار دیروز بود.
این شماره در شرایطی منتشر شد که کشور درگیر پاره‌ای مشکلات سیاسی و درگیری‌های داخلی بود و آتش یک جنگ ویرانگر در جبهه‌ها و شهرهای مرزی زبانه می‌کشید؛ در شرایطی که تعداد فیلم‌های تولیدی از انگشتان یک دست هم کمتر بود و سینماهای نمایش‌دهنده یکی بعد از دیگری به انبار و پاساژ تبدیل می‌شدند، انتشار یک مجله سینمایی کاری جنون‌آمیز به نظر می‌رسید، اما عزم ما برای موفقیت جدی بود. شانس بزرگمان این بود که حمایتی از هیچ حزب و نهاد و گروه دولتی‌ای نداشتیم، اما پشتوانه‌مان نویسندگان و خوانندگان پرشماری بودند که با عشق بسیار همراه و در کنارمان بودند. تداوم انتشار ما در تمامی این سال‌ها، فقط حاصل پرطاقتی و تلاش ناشرانش نیست، بلکه اقبال هنرمندان و مخاطبان باعث شده مجله فیلم بتواند مثل همیشه جذاب و خواندنی به حیاتش ادامه دهد، آن هم در سرزمینی که تداوم و بقای کار جمعی، به‌خصوص در بخش فرهنگی چندان مرسوم و رایج نیست. سال‌هاست که مجله فیلم پردوام‌ترین و پرمخاطب‌‌ترین نشریه سینمایی کل تاریخ مطبوعات سینمایی ایران است که بی‌وقفه و همچنان توسط بنیان‌‌گذارانش منتشر می‌شود... جا دارد یادی هم از همراهان نازنینی بکنیم که در خاک سرد
خفته‌اند، اما یاد و خاطره‌شان در خانواده فیلم هنوز سبز سبز است؛ از دکتر هوشنگ کاوسی، ایرج کریمی، مهدی سحابی، تورج نوروزی، ابوالحسن علوی‌‌طباطبایی، محمد حسینپور، عباس علیرضایی‌فر، بهمن صمیمی، علی محمدی و...، روحشان در آرامش.
*سردبیر مجله فیلم