انتقال کودکان ربودهشده اوکراینی به اردوگاههای تبلیغاتی کره شمالی
دیزنیلند «کیم» و «پوتین» برای کودکان جنگ
مسکو میدزدد و پیونگیانگ «بازآموزی» میکند؛ این تقسیم کار جدید روسیه و کره شمالی علیه آیندهسازان اوکراین است. کودکان جنگزده به جای بازگشت به آغوش خانواده، سر از اردوگاههای تابستانی کره شمالی درآوردهاند تا نفرت از «امپریالیستها» را مشق کنند. این هفته پرده از واقعیتی برداشته شد که نشان میدهد رژیم کره شمالی چگونه از هرجومرج جنگ اوکراین برای تغذیه ماشین پروپاگاندای خود سوءاستفاده میکند. گزارشها حاکی از آن است که کودکان اوکراینی که توسط روسیه ربوده شدهاند، به اردوگاه تابستانی بدنامی در کره شمالی فرستاده میشوند.
به گزارش گروه رسانهای شرق،
شرق: مسکو میدزدد و پیونگیانگ «بازآموزی» میکند؛ این تقسیم کار جدید روسیه و کره شمالی علیه آیندهسازان اوکراین است. کودکان جنگزده به جای بازگشت به آغوش خانواده، سر از اردوگاههای تابستانی کره شمالی درآوردهاند تا نفرت از «امپریالیستها» را مشق کنند. این هفته پرده از واقعیتی برداشته شد که نشان میدهد رژیم کره شمالی چگونه از هرجومرج جنگ اوکراین برای تغذیه ماشین پروپاگاندای خود سوءاستفاده میکند. گزارشها حاکی از آن است که کودکان اوکراینی که توسط روسیه ربوده شدهاند، به اردوگاه تابستانی بدنامی در کره شمالی فرستاده میشوند. به گفته منابع آگاه، به این کودکان آموزش داده شده تا «امپریالیستهای ژاپنی را نابود کنند» و آنها مجبور شدهاند پای صحبت سربازان کره شمالی بنشینند؛ سربازانی که در ماجرای کشتی جاسوسی «یواساس پوبلو» در سال ۱۹۶۸ شرکت داشتند و این کشتی آمریکایی را تصرف و غرق کردند.
این کودکان اوکراینی در «اردوگاه بینالمللی کودکان سانگدوون» نگهداری میشوند که در نزدیکی شهر بندری وونسان در سواحل شرقی این کشور قرار دارد. وونسان که به عنوان یک تفرجگاه محبوب برای نخبگان کره شمالی شناخته میشود، اخیرا به دلیل افتتاح مجموعه توریستی «وونسان-کالما» که با طعنه «بنیدورمِ کره شمالی» نامیده میشود، شهرتی منفی پیدا کرده است. این شهر جایگاه ویژهای در تاریخ کره شمالی دارد، چراکه کیم جونگ اون رهبر کره شمالی بخش زیادی از دوران کودکی خود را در آنجا سپری کرده است.
میراث جنگ سرد برای شستوشوی مغزی
اردوگاه کودکان پدیده جدیدی نیست. این مکان که در سال ۱۹۶۰ و در بحبوحه جنگ سرد تأسیس شد، به عنوان یک بازوی اضافی برای دیپلماسی فرهنگی کره شمالی عمل میکرد و پیونگیانگ از طریق آن به دنبال توسعه روابط با کشورهای کمونیست و دوستان کمونیست خود بود. چه از حامیان جنگ سرد کره شمالی یعنی روسیه و چین، و چه از کشورهای همسو در نقاط دورتر مانند لائوس، تانزانیا و حتی سوریه، کودکان به این اردوگاه فرستاده میشدند تا در فعالیتهای مختلفی از جمله آشپزی، شنا، صخرهنوردی یا دوی ماراتن شرکت کنند. برای رژیم کره شمالی، هدف همیشه ساده بوده است: ترویج فضایل سوسیالیسم به سبک کره شمالی و دوستیابی در میان دولتهای همفکر.
حتی با پایان جنگ سرد، درهای این اردوگاه بسته نشد. سانگدوون به میزبانی سالانه حدود ۴۰۰ کودک ادامه داد و پس از نوسازیهایی در سال ۲۰۱۴، ظرفیت خود را به هزار و 200 نفر افزایش داد. اردوگاه امروز شامل یک پارک آبی، ساحل خصوصی و حتی یک زمین فوتبال است. در سالهای اخیر، سانگدوون نه تنها بازدیدکنندگانی از روسیه و چین، بلکه از ویتنام، مغولستان و مکزیک نیز داشته است. اما واقعیت درون اردوگاه کاملا کنترلشده است؛ هیچ دسترسیای به اینترنت وجود ندارد. رژیم کره شمالی همچنین تعامل مداوم و پایدار بین بازدیدکنندگان خارجی و هماردوگاهیهای کره شمالی آنها را ممنوع کرده است. هرچه باشد، رژیم کیم باید اطمینان حاصل کند که جریان اطلاعات بیرونی – حتی از کشورهای به اصطلاح دوست کمونیست – محدود باقی بماند.
کارخانه نفرتپراکنی
این اردوگاه توسط «لیگ جوانان میهنپرست سوسیالیست» کره شمالی یارانه دریافت میکند؛ سازمان اصلی جوانان کشور که جوانان کره شمالی را نیز به این مکان میفرستد. برای پیونگیانگ، هر امکانی برای تشریح جهانبینی ضد غربی و ضدژاپنیاش، فرصتی ارزشمند است که نباید از دست داد، حتی اگر مخاطبان آن به سختی به سن بزرگسالی رسیده باشند. اگرچه اطلاعات کمی درباره جزئیات وضعیت ربودهشدگان اوکراینی در کره شمالی وجود دارد، اما همکاری بین پیونگیانگ و مسکو در حوزههایی فراتر از امنیت رو به رشد است، به ویژه که صلح در اوکراین هر روز دورتر به نظر میرسد. کره شمالی و روسیه در ژوئن ۲۰۲۴ یک پیمان دفاعی دوجانبه امضا کردند، اما این روابط احیاشده محدود به حوزه امنیت نبود. تصادفی نبود که تنها یک هفته پس از خشکشدن جوهر آن قرارداد، گریگوری گوروف، رئیس آژانس فدرال امور جوانان روسیه، اعلام کرد که حدود ۲۵۰ کودک روس، عمدتا از خاور دور روسیه، از سانگدوون بازدید خواهند کرد و به یکی از اولین گروههایی تبدیل شدند که پس از بستهشدن مرزهای کره شمالی به دلیل کرونا در ژانویه ۲۰۲۱، به این اردوگاه رفتند. روسیه و کره شمالی هنوز به گزارشهایی مبنی بر اینکه ربودهشدگان اوکراینی به سانگدوون فرستاده میشوند، پاسخی ندادهاند. پیونگیانگ احتمالا فقط خواهد گفت که کودکان در یک تبادل فرهنگی شرکت کردهاند و به یک متحد کمک میکنند.
شهادتهای تکاندهنده
برای درک عمق این روابط کافی است به فوریه امسال بازگردیم، زمانی که الکساندر ماتسگورا، سفیر روسیه در کره شمالی، اعلام کرد که چگونه «صدها سرباز زخمی روس» که علیه اوکراین میجنگیدند، در بیمارستانهای کره شمالی درمان میشوند؛ نمادی از «نگرش برادرانه» بین دو متحد جنگ سرد. اما ماجرا وقتی دردناکتر میشود که پای کودکان وسط میآید. کاترینا راشوسکا، کارشناس حقوقی در مرکز منطقهای حقوق بشر اوکراین، در تاریخ سوم دسامبر به یک کمیته فرعی کنگره آمریکا گفت که حداقل دو مورد از انتقال اجباری کودکان اوکراینی ربودهشده توسط نیروهای روس در شرق اوکراین به اردوگاهی در کره شمالی وجود داشته است. راشوسکا در شهادت خود تصریح کرد: «میشا ۱۲ساله از منطقه اشغالی دونتسک و لیزا ۱۶ساله از سیمفروپول اشغالی به اردوگاه سانگدوون در کره شمالی، در ۹ هزار کیلومتری خانه فرستاده شدند». او میگوید: «کودکان در آنجا آموزش دیدند تا «نظامیگرایان ژاپنی را نابود کنند» و با کهنهسربازان کره شمالی دیدار کردند که در سال ۱۹۶۸ به پوبلو کشتی نیروی دریایی آمریکا، حمله کردند و ۹ سرباز آمریکایی را کشته و زخمی کردند». این شهادت در آغاز جلسه استماع کمیته تخصیص بودجه سنای آمریکا درباره ربایش گسترده کودکان اوکراینی توسط روسیه مطرح شد. از زمان آغاز تهاجم تمامعیار به اوکراین، پیونگیانگ روابط خود را با مسکو تقویت کرده، سلاح تأمین کرده و نیروهای کره شمالی را برای حمایت از جنگ روسیه در اوکراین در سال ۲۰۲۴ مستقر کرده است. در اواخر سال ۲۰۲۴، پیونگیانگ حدود ۱۱ تا ۱۲ هزار سرباز به روسیه فرستاد تا به دفع پیشروی اوکراین در منطقه کورسک روسیه کمک کنند.
طبق پایگاه داده ملی «کودکان جنگ» اوکراین، نزدیک به ۲۰ هزار کودک اوکراینی از زمان آغاز تهاجم روسیه در فوریه ۲۰۲۲ از سرزمینهای تحت اشغال روسیه ربوده شده و به این کشور یا مناطق تحت کنترل مسکو برده شدهاند. در حالی که تخمین زده میشود هزاران کودک به اجبار توسط خانوادههای روسی به فرزندخواندگی پذیرفته شدهاند، دیگران، از جمله یتیمانی که خانوادههایشان توسط نیروهای روس کشته شدهاند، در اردوگاههای نظامیسازی و بازآموزی روسیه حبس شدهاند. راشوسکا در شهادت خود افزود: «مرکز منطقهای حقوق بشر ۱۶۵ اردوگاه بازآموزی را مستند کرده است که در آنها کودکان اوکراینی نظامیسازی و روسیسازی میشوند. این اردوگاهها در سرزمینهای اشغالی، روسیه، بلاروس و کره شمالی وجود دارند».
۳۵ هزار کودک در اسارت
در شهادتی جداگانه که توسط ناتانیل ریموند، مدیر اجرائی آزمایشگاه تحقیقات بشردوستانه ییل ارائه شد، او به رهبران کنگره گفت که این سازمان اکنون تخمین میزند حداقل ۳۵ هزار کودک همچنان در بازداشت روسیه باقی ماندهاند، از جمله کسانی که برای جنگ علیه کشور خودشان به خط مقدم فرستاده شدهاند. مقامات اوکراینی تخمین میزنند که رقم واقعی کودکان ربودهشده میتواند بسیار بالاتر باشد. دمیترو لوبینتس، بازرس حقوق بشر، این رقم را تا ۱۵۰ هزار نفر اعلام کرده، در حالی که داریا هراسیمچوک، کمیسر ریاستجمهوری در امور حقوق کودکان، دامنهای بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار نفر را ارائه داده است. تحقیقات اخیر نشریه کییف ایندیپندنت نشان میدهد که تا سال ۲۰۲۵ تخمین زده میشود 1.6 میلیون کودک اوکراینی در سرزمینهای اشغالشده توسط روسیه باقی ماندهاند. در سال ۲۰۲۳، دیوان کیفری بینالمللی حکم بازداشت ولادیمیر پوتین رئیسجمهور روسیه و ماریا لوووا بلووا کمیسر حقوق کودکان روسیه را به دلیل نقش آنها در ربایش دولتی کودکان صادر کرد. ولودیمیر زلنسکی، رئیسجمهور اوکراین، در تاریخ اول دسامبر گفت که تنها هزارو ۸۵۹ کودک اوکراینی ربودهشده توسط روسیه تاکنون بازگردانده شدهاند.
نبرد دیپلماتیک
ایالات متحده اخیرا به ۹۰ کشور دیگر در سازمان ملل پیوست تا از روسیه بخواهد «بازگشت فوری، ایمن و بیقیدوشرط تمام کودکان اوکراینی که به اجبار منتقل یا اخراج شدهاند را تضمین کند» و از مسکو خواست این رویه را متوقف کند. تصویب این قطعنامه توسط مجمع عمومی ۱۹۳ عضوی، یک روز پس از آن انجام شد که استیو ویتکاف، فرستاده ویژه دونالد ترامپ رئیسجمهور آمریکا، و جرد کوشنر داماد او با ولادیمیر پوتین رئیسجمهور روسیه در کرملین برای گفتوگو درباره چگونگی پایاندادن به مرگبارترین درگیری اروپا از زمان جنگ جهانی دوم دیدار کردند. روسیه از کشورها خواست با این قطعنامه سازمان ملل که توسط اوکراین، کانادا و اتحادیه اروپا پیشنویس شده بود، مخالفت کنند. ماریا زابولوتسکایا، معاون نماینده روسیه در سازمان ملل، پیش از رأیگیری به مجمع عمومی گفت: «هر رأی به قطعنامه، حمایت از دروغ، جنگ و تقابل است. هر رأی مخالف، رأی به صلح است». روسیه و ۱۱ کشور دیگر به قطعنامه رأی منفی دادند، در حالی که ۵۷ کشور رأی ممتنع دادند. قطعنامههای مجمع عمومی الزامآور نیستند اما به عنوان بازتابی از دیدگاه جهانی وزن دارند. روسیه که در فوریه ۲۰۲۲ به اوکراین حمله کرد، قبلا گفته بود که از کودکان آسیبپذیر در برابر منطقه جنگی محافظت میکند. در تحولی دیگر، ملانیا ترامپ، بانوی اول آمریکا، بازگرداندن کودکان اوکراینی از روسیه را اولویت خود قرار داده است. او در ماه اکتبر گفت که یک خط ارتباطی باز با پوتین برقرار کرده و برخی از کودکان به خانوادههایشان بازگشتهاند و تعداد بیشتری نیز به زودی ملحق خواهند شد. با این حال، روسیه حکم بازداشت صادرشده توسط دیوان کیفری بینالمللی در مارس ۲۰۲۳ که پوتین را به جنایت جنگی اخراج غیرقانونی صدها کودک متهم میکند، به عنوان اقدامی «شنیع و غیرقابل قبول» محکوم کرده است.
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.
