آهای حلال‌زاده‌ها! من هنوز مرده‌ام
راستش سه ماه پیش که نوشتن این ستون را شروع کردم، فکر می‌کردم بازگشایی یک ستون طنز در مطبوعات نه به آن شورِ دهه پیش ولی حداقل در حد خودش سروصدا کند. خوشبختانه این انتظار برآورده نشد و ما دیگر صد درصد مطمئن شدیم که در هجوم محتوای تصویری، یک محتوای نوشتاری حتی اگر 300، 400 کلمه هم باشد، شانس چندانی برای دیده‌شدن ندارد. این نتیجه، هم مزیت‌هایی دارد و هم معایبی. معایبش که مشخص است.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
راستش سه ماه پیش که نوشتن این ستون را شروع کردم، فکر می‌کردم بازگشایی یک ستون طنز در مطبوعات نه به آن شورِ دهه پیش ولی حداقل در حد خودش سروصدا کند. خوشبختانه این انتظار برآورده نشد و ما دیگر صد درصد مطمئن شدیم که در هجوم محتوای تصویری، یک محتوای نوشتاری حتی اگر 300، 400 کلمه هم باشد، شانس چندانی برای دیده‌شدن ندارد. این نتیجه، هم مزیت‌هایی دارد و هم معایبی. معایبش که مشخص است. به‌هرحال نویسنده برای مخاطب می‌نویسد و مخاطب اگر نباشد، متن معنی پیدا نمی‌کند. آدم احساس می‌کند فلوت‌زنی در مراسم ختم است که تا شروع به نواختن می‌کند، همه حتی خود مرحوم بلند می‌شوند و مراسم را ترک می‌کنند. اما مزیت‌هایی هم دارد که تا الان گمان نکنم کسی به آن فکر کرده باشد.
اولی‌اش این است که کسی کاری به کارتان ندارد. این خودش غایت هدف یک میانسال است. الان اگر از هر میانسالی آرزویش را بپرسید، می‌گوید آرزویم این است که بروم یک روستایی، برهوتی، جای دنجی که کسی کاری به کارم نداشته باشد. جایی که گوشی آنتن ندهد و دور از هیاهو و صدای ماشین و غوغای شهر باشد. این ستون دقیقا همان جایی است که هر میانسالی آرزویش را دارد. فضایی دنج و آرام با صدای گنجشک و یاکریم.
خارج از شهر، خارج از دید و خارج از موضوع. البته من که هنوز جوانم ولی دارم فکر می‌کنم که بد نیست گاهی این ستون را به میانسالان اجاره بدهم. بندگان خدا دیگر پا نشوند آخر هفته با این ترافیک و شلوغی، بکوبند بروند دماوند و شمال و شهریار. از چهارشنبه غروب بیایند همین‌جا، شوخی‌هایشان را بکنند، کباب‌شان را بخورند، درد زانوی خود را رفع کنند و شنبه صبح به امید خدا راه بیفتند سمت تهران. مزیت دوم این است که چون کسی با این ستون مواجهه ندارد، دیگر فضای پابلیک و عمومی محسوب نمی‌شود. یک فضای خصوصی است که من به‌عنوان نویسنده می‌توانم به جای دفتر یادداشت گوشی (نوت) از آن استفاده کنم. اگر شما هم مثل من هیچ‌وقت به نوشته‌هایتان در نوت گوشی مراجعه نمی‌کنید، پیشنهادم این است که یک ستون طنز روزانه در روزنامه‌ای راه بیندازید تا همیشه این یادداشت‌ها جلوی چشم‌تان باشد. من خودم از امروز این کار را شروع می‌کنم.
یک کیلو پیاز، سیب‌زمینی، وینستون ایکس‌اس نقره‌ای، پنیر 350گرمی (اینا رو یادت نره فردا بخری)
رمز کارت پارسیان 8293
کد تخفیف چلوکبابی bokhor04
تولد کاظم یادت نره تبریک بگی
سریال mix tape می‌گن خوبه، ببین.
آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.
