پرونده‌ کرسنت را به ساحت عمومی بیاورید

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

دادگاه تجدیدنظر انگلیس در حکمی تازه، ساختمان متعلق به شرکت ملی نفت ایران در لندن را ذیل پرونده کرسنت‌ مصادره کرد.

این ساختمان متعلق به صندوق بازنشستگی نفت و از اموال متعلق به کارکنان و بازنشستگان صنعت نفت بود. آنهایی که ساختمان را دیده‌اند، می‌گویند در یکی از بهترین نقاط لندن قرار دارد که دولت بریتانیا حاضر بود در زمان شاه آنجا را بخرد و در قلب لندن کنزیگتون معوض کند که گویا دکتر اقبال نپذیرفته بود. با این اوصاف اکنون ما با یک شرکت طرف نیستیم، بلکه از آنجا که این ساختمان به صندوق بازنشستگی متعلق بود، لذا با چندین نسل از کارکنان سابق و کنونی طرف هستیم. به هر دلیلی که بتوان محسوب کرد حالا این محل بی‌نظیر در بهترین موقعیت شهری لندن در حوالی ساعت بیگ‌بن و کلیسای سنت موریس و پارلمان و عمارت وست مینیستر در خیابان ویکتوریا از دست رفت. اگر این اتفاق در هر کشوری می‌افتاد، تمام دست‌اندرکاران این خسارت بزرگ بازجویی و چه‌بسا به جریمه و زندان‌های طویل‌المدت و محرومیت از حقوق شهروندی محکوم می‌شدند.

اما انگار الان نه خانی رفته و نه خانی آمده است. نوعی بی‌خیالی مطلق وجود دارد. واقعیت آن است که همه از چپ و راست و معتدل و دولت و مجلس و سایر ارکان همگی در این ضایعه مقصر و متهم هستند. دارایی چندین نسل از کشور به تاراج رفته است. اصل قرارداد بین ایران و شرکت کرسنت مشخص است. یک میدان گازی به نام میدان سلمان قرار بود توسعه داده شده و به دلیل مجاورت با امارات مقرر بود گاز به همان کشور صادر شود. تا اینجای کار  مشخص است.

در دوران احمدی‌نژاد اما ابهاماتی در مورد این قرارداد مطرح شد. پرونده به تدریج از دست وزارت نفت خارج و به وزارت کشور منتقل شد. نهایتا شرکت کرسنت که نتوانست از این قرارداد طرفی ببندد، کار را به شکایت رساند و از همان دوران تاکنون این پرونده حقوقی در جریان است.

کارشکنی‌های زیادی در مورد این قرارداد صورت گرفت. درواقع «کرسنت» یکی از چوب‌هایی است که تندروها بالای سر اصلاح‌طلبان و وزرای سابقی همچون زنگنه نگه داشته‌اند و مدام آنها را تهدید به دادگاه می‌کنند. بیژن زنگنه چندی قبل از جلیلی درخواست مناظره کرد. اما جلیلی که تاکنون هیچ مناظره‌ای را نپذیرفته، مجددا گفت با زنگنه فقط در دادگاه صحبت می‌کند. منابع طبیعی یک کشور متعلق به همه‌ مردم است. اکنون از محل این منابع نه‌تنها هیچ منفعتی حاصل مردم و کشور نشده، بلکه گویا میلیاردها دلار ضرر و زیان هم حادث شده است.

جالب آن است که هنوز هیچ کارشناس حقوقی مستقلی نتوانسته به مفاد این پرونده دسترسی پیدا کند. با این حال مردم ما سال‌هاست که دارند هزینه‌ این پرونده را پرداخت می‌کنند ولی نمی‌دانند که چرا و به کدام دلیل باید این هزینه را بپردازند؟ ما نمی‌توانیم به‌راحتی حکم کنیم که چه کسی یا گروهی در این ضرر مقصر اصلی است. جناح‌های سیاسی و افراد وابسته به آنها هرکدام ادعاهایی را مطرح می‌کنند، ولی هیچ‌کس نمی‌داند که حق با چه  کسی است.

مردم ما که میلیاردها دلار ضرر فقط در همین پرونده داده‌اند حتی نمی‌دانند مقصران اصلی چه کسانی هستند. شاید ما تنها مردمانی در دنیا باشیم که همواره فقط صورتحساب‌های ضرر و زیان را از جیب خود می‌دهیم اما حتی جرئت نداریم که سؤال کنیم این زیان از چه بابت و از محل قصور چه کسانی بر ما تحمیل شده است.

وقتی که یک وزیر مانند زنگنه با ده‌ها سال سابقه وزارت همچنان تهدید به دادگاه و زندان می‌شود و موضوعاتی همچون محرمانگی مانع از آوردن این موضوعات به سطح عمومی و همگانی می‌شود، لابد افرادی همچون بابک زنجانی پیدا می‌شوند که همه چیز را گردن این و آن بیندازند. فعلا که همه چیز در سکوت برگزار می‌شود و این ساختمان ارزشمند از دست رفت، حداقل کاری کنید که سایر اموال و دارایی‌های عمومی از دست نرود.

عجیب است که با وجود علاقه زیاد به ساختن درس عبرت، اما تاکنون این موضوع همچنان ناگفته باقی مانده است. پرونده‌ کرسنت را به ساحت عمومی بیاورید و آن را در معرض قضاوت کارشناسی متخصصان برجسته‌ کشور قرار دهید تا هرچه زودتر مقصران آن تعیین و به مجازات برسند. این بهترین درس عبرت برای کسانی است که سرمایه‌های کشورمان را به دم تیغ تاراج داده‌اند.

آخرین مطالب منتشر شده در روزنامه شرق را از طریق این لینک پیگیری کنید.